Birçoðunun dilinden düþürmediði, birçoðunun yalnýzca lafta býraktýðý birþey. Ýnsanlara yalnýzca insan olduðu için deðer vermek ve herkese gerçek anlamda düþünce özgürlüðü tanýmak. Çünkü insaný sevmenin temel ilkesi bence insanlarý ayýrmaksýzýn iyiliði ve insanlýðý için sevmek. Kalitesi için. Evet çokça söylenen ama çoðunlukla lafta kalan birþey insan sevgisi ve hoþgörü.

Bazýlarý müslüman, bazýlarý hristiyan, bazýlarý yahudi, bazýlarý ateist. Bazýlarý ucundan bazýlarý körükörüne baðlý biþeylere. Ben de müslümaným. Birçoðu gibi. Ama insanlarla tanýþtýðýmda onlarý dinlerine göre yargýlamýyorum evrensel deðerlere göre yargýlýyorum. Kendi inancýma saygýsýzlýk yapýlmasýný istemediðim gibi onlarýnkine de yapmamak için elimden geleni yapýyorum. Ve böyle olmaya çalýþýlmalý diye düþünüyorum. Ýnsanlarý hangi görüþlerden olduklarýndan çok, sahip olduðu görüþü samimi ve dürüstçe, çýkar için deðil de toplumumuzun iyiliði, insanlýðýn iyiliði için savunup savunmadýðýna bakýyorum. Dürüst, iyi niyetli, akýlcý düþünmeye çalýþýp çalýþmadýðýna bakýyorum. Ve benim en büyük önderim -malüm kiþilerin dýþýnda- Yunus Emre\' dir diyorum. Engin Hoþgörü ve Engin Ýnsan Sevgisi... Bize bunlar neden yetmiyor. Ya da çok þeymiþ gibi görünmüyor anlamasý zor. Bazýlarý milliyet unsurunu biraz fazla ön plana çýkarýr. Bazýsý ise dini, mezhebi, ekolü, siyasi görüþünü... Elbetteki benim de inancým var. Zalimi alkýþlayamam, zulmü sevemem, gelenin hatýrý için geçmiþe sövemem diye devam eden mýsralarda Mehmet Akif güzel söylüyor. Ama hertürlü eleþtiriye açýk olmak lazým. Araçlar amaçlaþmamalý.

Örneðin Ýslamda hedef nedir. Bu her türlü görüþe sahip insanýn sormasý gereken soru. Hedef insaný en olgun seviyeye insan-ý kâmil olmaya çýkarmak deðil mi. Sýnýrlarý aþan engin hoþgörüye sahip olmak deðil mi. Adam gibi adam olmak deðil mi. Bir solcu için de bu böyle, bir alevi bir sünni veya yahudi vs vs için de... Böyle olmalý tüm felsefeler. Yoksa bu güzelliðe sahip olmayan düþünce sistemini ben ne yapayým.

Ben sorgulayarak öðrenip kabullenmeden yanayým. Ve her türlü görüþe her zaman açýðým. Görünüþte dýþlamadýðým gibi, içimden de kendince haklý demesini bilmeliyim diye düþünüyorum. Eðer inandýðým deðerler gerçekten doðruysa bana yöneltilen soru ve eleþtirilerden niye kaçýyorum diye sormalýyýz kendi kendimize.

Ben Þuna inanýyorum. Gerçekten de hoþgörülü deðil birçoðumuz. Evet yüzde 90\'ýmýzdan fazlasý gerçek anlamda hoþgörüden çok uzakta. Ýnsanlarý görüþlerine göre ayýrmak vazgeçilmez özelliðimiz. Birçoðumuz hayýr böyle deðilim dese de yüzeysel kalýyor. Ýnanýn ki böyle... Dýþ görünüþte kalýyor bu. Hatta dýþ görünüþüyle bile hoþgörülü olamýyoruz. Ben Necif Fazýl\'ý, Sezai Karakoç\'u, Nazým Hikmet\'i, Murat Belge\'yi, Attila Ýlhan\'ý da severim birçoðumuz sever. Ve sevmeliyiz de. Lafým yarasý olana. Onlar kendilerini çok iyi bilirler.

Kürdünü de, Alevisini de, Marx\'istini de, Sünnisini de, Ülkücüsünü de, Ýslamcýsýný da, dinlisini dinsizini, iyi niyeti yüreðinde barýndýran herkesi seviyorum ve sevmeliyiz de. Yeter ki insanlýðýn temel erdemlerine sahip olsun beni ben olarak kabul edip insanlýðým için sevsin... Yüreði sevgi dolu insanlara gönüller dolusu selam olsun.

Yaþanýlasý bir ülke ve dünyada yaþayabilme, gerçek anlamda düþünce özgürlüðünün, insan haklarýnýn olduðu, ekonomisi, eðitimi, saðlýðýyla geliþmiþ bir Türkiye\'nin olmasý dileklerimle....