Bu gün kararsýzlýðým üzerimde, ne giyeceðimi bilemedim. Yeþil pantalonumu giysem belimi sýkýyor, beyaz giysem toz oluyor, siyah giysem söz oluyor. Gideceðim yere vapurla gitsem çok yürüyeceðim, otobüse binsem çok sýcak of off bu kararsýzlýk nasýl bir illet böyle yaþamýn her anýnda karþýmýzda.

Ben kendimi kararlý, ne istediðin bilen, aklýna koyduðunu yapan biri zannederdim. Oysa þöyle bir düþündüm de bugüne gelene kadar ne çok kararsýzlýk yaþamýþým.

Benim çocukluðumda öyle bilgisayar oyunlarý falan yoktu. Biz sokaklarda oynardýk. Oynardýk da ne oynayacaðýmýza karar vermek oldukça zordu. Her kafadan bir ses çýkardý. Hadi saklanbaç oynayalým, hayýr yakantop, yok yok topsuz istop...Bana bana ne sessiz film oynayalým.

Ahmet bizim takýmda olsun... Hayýr bizim takýmda...Yazý tura atalým..arkadaþlar: Ýp atlayalým.. Ya! O kýz oyunu, eniyisi voleybol oynayalým...
Çekiþmeler sürer giderdi. Bir süre sonra annem açar pencereyi. ‘’Fügeeen, hadi kýzým akþam oldu. Birazdan baban gelecek. Çabuk eve gel....’’ Yine oyuna, sokaklara doyamadan, aklým, hala ne oynayacaklarýna karar veremeyen arkadaþlarýmda, istemeye istemeye eve girerdim.

Okul hayatýnda da bu kararsýzlýk denen þey yakamýzý hiç býrakmaz. Ýngilizceyi mi seçsem Fransýzcayý mý? Edebiyata mý aðýrlýk versem matemetiðe mi? Ben ne olsam acaba? Doktor olsam kan görmeye dayanamam. En iyisi inþaat mühendisliði. Yok yok elektronik... Ya! Aslýnda benim müziðe yeteneðim var. Konservatuara mý gitsem? Karar verirken iyi düþünmek lazým. Gelecek sözkonusu. Kaç uykusuz gece? Kaç, hergün alýnýp ertesi gün vazgeçilen karar? Aldýðýn karara tepki gösteren, seni kararsýz býrakan eþ, dost, anne baba.da cabasý…

Küçükken ezcacý olmaya hevesliydim.Lise biterken elektroniði taktým kafaya. Taktým ama þartlar ve þanslar elektronik okumamdan yana olmadý. Sonra da kader bir sürü çatal yol çýkardý karþýma. Yalnýzca, birini seçme þansýn olan bir sürü çatal yol.

Biliyormusunuz? Adýna yaþam dediðimiz süreç aslýnda bir yol. Yalnýz baþladýðýn ve yalnýz bitirdiðin bir yol. Ara sýra refakatçilerin olur bu yolda, ailen, okul arkadaþlarýn, iþ arkadaþlarýn,.dostlarýn sevgililerin, eþin çocuklarýn... Hepsi refakatçidir. Kimi uzun sure, kimi kýsa süre bu yolda sana eþlik ederler. Bazen onlardan birileri senin için, bazen de sen onlardan biri için yollarý deðiþirsiniz ama sonuç deðiþmez. Herkesin kendi yolu vardýr. Herkesin tek baþýna sürdürmek ve bitirmek zorunda olduðu bir yol. Ve bu yol asla düz deðildir. Ýniþli çýkýþlý, çatallý, virajlý. Bazen bir süre dümdüz gidersin gidersin, derken önüne iki üç seçenekli çatal yollar çýkar. Hangisine sapacaðýný þaþýrýrsýn. Birine sapsan, aklýn diðerinde kalýr. Bir sapaktan dönüp doðru yolu kestirmeden bulmak da vardýr, yanlýþ sapaklara girip eziyet çekmek de. Seçim sana býrakýlmýþtýr. Seçim sana býrakýlmýþtýr ama sapaklarýn sonunu görecek yeti, tecrübe ve bilgi eksiktir çoðu kez. Yaþar öyle öðrenirsin. Ýþte bu yol ayrýmlarýnda kararsýzlýk, herþeyden daha çok seninledir.

Uzun Süredir yalnýzken kýzsan, iki talibin ayný anda çýkýverir. Biri esmerdir biri sarýþýn.
Birinin ailesi iyidir diðerinin iþi maaþý. Erkeksen, iki kýz arasýnda kalma olasýlýðýn oldukça yüksektir. Biri iyi huyludur diðeri güzel. Gel seç seçebilirsen….

Ayný zamanda iki iþ teklifi alýrsýn. Birinin parasý iyidir, diðerinde kariyer yapma þansýn vardýr. Bir tatil yapayým dersin. Önünde yüzlerce seçenek belirir. Kimine paran yetmez, kimini canýn çekmez..Kararsýz kalmak için öyle hayati konulara falan da gerek yoktur. Ne giyeyim? Hangi filmi seyredeyim? Akþama ne yiyeyim? Düðüne kimleri çaðýrsak? Oyumu kime versem.? Onu mu alsam bunu mu? Üç kuruþ paramý repomu yapsam dövize mi yatýrsam?

Çatal yollar, sapaklar alternatifler hiç bitmez. Bunlar bitmedikçe de kararsýzlýk her zaman yanýndadýr...

Kararsýzlýk en çok yaþadýðýmýz þey. Bu kesin. Kesin olan bir þey daha var. Verdiðimiz kararlarý uygulamanýn zorluðu. Karar vermek zaten zor iþ. Düþünmüþsün, taþýnmýþsýn, hesap kitap yapmýþsýn. Ýyi kötü bir karara varmýþsýn.. Hadi gel uygula uygulayabilirsen. Daha ilk adýmda önüne engeller çýkar. Seni yoldan çýkarmaya çalýþanlar, çelme takanlar, arkandan itenler önüne geçenler. Ne zaman rejime baþlasam, akþam bir arkadaþým telefon açar ‘’Hadi atla gel, mantý yaptým. Sen de çok seversin. Pek güzel oldu’’Der. Ayrýca Ben giyinme konusunda da oldukça özürlüyüm. Ne zaman bir düðün dernek olsa, Ne giyeceðim? Krizim tutar. Bir arkadaþým ‘’Sen ne zaman ne giyeceðim diye sorsan içimden intihar etmek geçiyor’’ dedi de, artýk ona soramýyorum. Hadi bunlar önemsiz diyelim. Bir iþ yapmaya karar verirsin. Her kafadan bir ses çýkar. ‘’Bak benim bir ahbabým vardý bu iþi yaptý battý’’ Der biri. Diðeri ‘’Piyasa kötü kardeþim vazgeç sen bu sevdadan’’ Diye akýl verir.Gel de kararsýz kalma....


Aþkta da kararsýzlýk yaþar insan. Aþk zaten karmaþýk, çapraþýk labirent gibi bir yol. Bir de kararsýz kaldýn mý yandýn hem de ne yandýn. Ayný anda iki çýkma teklifi alýrsýn. Daha iþin baþýnda al sana kararsýzlýk! Hadi diyelim böyle bir þey yaþanmadý.Yalnýzca bir kiþi var önünde Kararsýzlýk yine yanýnda. Arasam mý? Acaba beni seviyor mu? Dün nasýl üzdü beni keþke þöyle þöyle deseydim. Arasýn bak! Nasýl canýna okuyacaðým. Görür o gününü, ah! bir arasa da ne kadar çok sevdiðimi söylesem. Aramadý Tüh! Keþke öyle davranmasaydým…

Kararsýzlýk yüzünden kaybettiðimiz aþklar vardýr kalbimizin bir yerlerinde. Bir an gelir, bir müzik çalar veya yolda birini ona benzetirsin için sýzlar. Ya da sen çok istemiþsindir de o kararsýz kalmýþtýr. Seni de engeller bu kararsýzlýk, uçar gider ellerinden.

Ýþte bu yaþam iki derede bir arada býrakýr insaný.Ben size bir þey diyeyim mi? Ne kararsýzlýktan ne de verdiðiniz kararlarý uygulayamamaktan dolayý üzülmeyin. Çünkü herkes ayný. Yok aslýnda birbirimizden farkýmýz. Öyle bir karar abidesi gibi durup akýl verenlere de kanmayýn. Herkesin aklý kendine yeter. Kararýnýz da kararsýzlýklarýnýz da sizin olsun. Bu yaþam sizin. Nasýl keyif alýyorsanýz, nasýl içinize siniyorsa öyle yaþayýn.Kararlarýnýzda da, kararsýzlýklarýnýz da da karar verip yapmadýklarýnýzda da özgürlüðünüzü, kendinize olan güveninizi kaybetmeyin. Þansýnýz bol olsun.

Nasýl ikna ettim kendimi ama?

Fügen Yýlmaz
01.09 2001