Bir oda dolusu hatýra içinde oturuyorum þimdi.
Hiçbiri hafifletmiyor kalbimdeki yaban aðrýyý,
Hiç tesellisi yok artýk çocuklarýn yorgun gözlerime,
Kaçýncý çalýnýþý kapýlarýn umudu tüketen bilmiyorum.
Gitsem diyorum þehir aðlýyor,
Yalnýz kalmak istemiyor þehir kaybedenlerin saflarýnda.

Sen suskun çýðlýklarýný kusarak giderken,
Hiç anlamadýðýn bir yüreði çýkarttýn göðüs kafesinden.
Sadece yaþananlarý tüketmekti bu oyundaki rolün..
Aklýnýn burada olmadýðý günlerde,
Yüreðinde boþuna susturdu þarkýmý

Þimdi ben kalaným, sen sadece giden
Yeni kederler büyütüyorum þimdi.
Gidenin acýsýný hakkýyla yaþamak için,
Senin bu aþký hiç yaþayamadýðýn kadar.
Ben acýsýný yaþayacaðým.