Ýnsan kendini bilmeli. Gerçeði keþfetmeye yaramasa da, yaþamayý öðretiyor. Ve bundan daha güzel birþey yok. -Pascal |
|
||||||||||
|
Yüreðinin aynasý olmuþ kaleminle. Kâh Seviniyor, kâh üzülüyorum. Bu kelimeleri yan yana getiren yüreði düþünüyorum. Sorularýma yanýt arýyorum bir sonraki þiirinde. Bulduðum her cevapta seni daha tanýyorum, Biraz bana benziyorsun, Ama hep yarým kalýyorsun, Yarýnlara güvenmiyor, dünü yazýyorsun. Biraz daha yazsaydýn seni az kaldý çözecektim, Sanki gizli bahçesin, sýrrýný demiyorsun. Senin sevdiðin bana mý benzerdi. Yoksa sen benim sevdiðime mi? Neydi bu kadar çok olan þey. Kurumuþ dere yataklarýna benzettim kendimi, Yazdýðýnýn kadýnlara benzemediðimi anladýðýmda. Adýný ve gözlerini öðrendiðimde baþladý. Adý ayný, gözleri iri tüm kadýnlara kýskançlýðým. Gözlerini ve adýný bildiðim kadýnlardý hepsi. Dizelerinde ben deðil onlar anlatýlýyordu. Dizlerinde ben deðil o yatýyordu. Sonbahar da sen kokuyordun. Bilemem belki eylüldün. Seni sonbaharda sevmiþtim, Bir yaðmur yaðmýþtý da belki de büyülenmiþtim. Her þiirin sonrasý gibi yumdum gözlerimi, Bana sessizlik kalýyordu. Sanki sessizlik beni öpüyordu. Eðer bir maviden bahsetsen umutlanabilecektim. Ege den bir parça olsa kýtalarýnda, her þeyi unutabilecektim. Zeytin gözlü bir kadýna seslenseydin bir kere de, Rüzgar olacaktýn, aðacýn yapraðý olur titrerdim belki de. Hoyrat bir iklimdeydim. Unutup bu iklimi baharlara ulaþabilecektim. Biliyorum görünce seni, hemen tanýyacaktým. Gözlerimi kapatýp o kadar dilerdim ki seni. Þimdi, þimdi tutacaksýn sanki ellerimi. Doðaya bakan ben konuþan sen. Yaylalar önünde seyre daldým. Gözler benim, sözler senin. Sen bu güzelliðe nasýl seslenirdin. Ovalar, vadiler en çokta daðlar senle dile gelir oldu. Her þey senin dilinle konuþurdu. Bu gün bir kelebek geldi kondu. Sence o kelebeðe hangi þiirin okundu. Ben hep boþa kürek çekerim sevda denizinde. Hep yanar gemilerim okyanusun ortasýnda. Pervane aklýyla severim. Yanmadan, yanýlmadan önce söyleme, Uðrunda yanmak güzel, Uðruna yandýðým yürek güzel. Ben daha çok türkü dinlerdim hasretlerim çoðaldýkça, Türkülerim çoðaldý sana hasret kalýnca. Yaz þairim, bir þiir daha. Özledim hasret kokan, Anadolu dan kopan mýsralarýný. Yaz þair bir seveni, Yaz bir daha kýskansam da o kadýnlarý nasýl sevdiðini. Elçin ORHAN 25/05/2003
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © ELCiN ORHAN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |