“Seni seviyorum” deme bana
Bir kuþ tüyü yýðýnýnýn içinde kayboluyorum.
Sanki yumuþak bir zeminde ayaklarým
Karanlýk boþluklara düþer gibi oluyorum.

“Seni seviyorum” deme bana
Heyecanlanýyorum.
Sanki kanat oluyor da kollarým
Bilmediðim göklerde uçuyorum.
Bir sýcaklýk dolaþýyor damarlarýmda
Penceresi kapalý odalarda
Bunalýyorum.

"Seni seviyorum” deme bana
Deðdirme ellerini ellerime
Onsekizime dönüyorum aðarmýþ saçlarýmla
Yayýndan çýkmak üzere bir ok oluyor kalbim
Çarpýyor boðazýmda
Boðuluyorum.

“Seni seviyorum” deme bana
Yorgun kalbim dayanmýyor bu heyecana
Yanýyor ellerim,ayaklarým
Ýçime kar yaðsýn istiyorum.

“Seni seviyorum” deme bana
Uçuyorum kuþlarýn kanatlarýnda,
Bir dað doruðundan aþaðýlara doðru süzülüyorum.
Kýsacasý;
Kaldýramayacaðým bu yükü, bu yaþta
Yoruluyorum.

Ama yine de sen
Sakýn vazgeçme beni sevmekten,
Yalnýz, söyleme bana beni sevdiðini,
Yaptýðým çýlgýnlýklardan
Utanýyorum.