Ölüm kalým meydanlarýnda
Top sesleri, tank sesleriyle
Açtýk dünyaya
Sanma diðer gözler gibi
Gözlerimizi

Nerede görseniz
Mutlaka tanýrsýnýz bizi
Ne hayal kurabildik
Ne dalabildik hülyaya
Hep acýlar bürüdü içimizi

Feryatlarla
Gözyaþlarý körükledi sevgimizi
Namlularýn gezinde
Kalpsizlere telef ettik
Vicdansýzlara hedef kalbimizi

Kabuslara zincirliydi uykularýmýz
Dalamadýk bir kez bile
Tatlý rüyaya
Hiçbir þey gideremedi kederimizi

Hayatýmýzý hep baþkalarý belirledi
Hep büyükler çizdi
Yaþamaya mecbur olduðumuz kaderimizi

Barut dumanlarý
Kan kokularý
Can çýðlýklarý arasýnda
Ýhtiras yaralarýyla dolu
Bulduk hep kendimizi

Sürdürürken
Ýnsanlýk adýna savaþanlarla savaþýmýzý
Kimi gövdemizi tepeledi acýmasýzca
Kimi top gibi tekmeledi
Sevgi beklerken
Sevgiler deðil
Hep nefretler okþadý baþýmýzý

Gülmeye zamanýmýz olmadý hiç aðlamaktan
Ve akýtmaya
Zamanýmýz olmadý gözyaþýmýzý
Zevk alamadýk
Tat bulamadýk bir türlü yaþamaktan

Amansýz, acýmasýz
Her savaþýn orta yerinde
Bulduk kendimizi
Nilüferler gibi açýldýk her birimiz
Gerçeklerden olmaksýzýn haberimiz

Kimimiz kýrmýzýlara büründü
Aklara kimimiz
Bulutlarda filizlenirken
Çocuksu düþlerimiz
Sevinçli hayallerimiz
Hançerlendi gölgelerimizle
Birlikte bedenlerimiz

Doyasýya sevilemedik
Sevinemedik kanasýya
Hiç birimiz
Süsleniyor gidenlerimizle
Tabiat þimdi
Süslemeye hazýrlanýyor tabiatý
Kalan her dirimiz

"KANIMA CEMRE DÜÞTÜ" adlý kitabýmdan