hani
hatırlıyormusun o günleri
bu caddede eski evler vardı
bize geçmişten öyküler sunardı
beyaz kelebek gibiydi tülleri

hani
büyük kapının önünde dururdun
sevenler niçin ağlardı
aşıklar nasıl kavuşamazdı
diye soracak gibi olurdun

hani
leylekler çocukları getirirdi
uzun sürerdi mutluluklar
balonlar bir bir havalanırdılar
anneler bebekleri emzirirdi

hani
pazarları geç kalkılırdı
kahvaltılar öğleye yakın
misafirler gelirdi akın akın
udlarla şarkılar çalınırdı

hani
yeşildi mutluluğun adı
gücenmezdi kimse birbirine
bulutlar düşerdi peşine
yağmurlar bir başkaydı