NE DERSÝNÝZ
Yazdýklarým sadece kar tanesi kadar ýsýtacak içinizi....
Güneþe teslim olmuþ kar taneleri gibi damla damla eriyen sözcüklerimle , okudukça çoðalan hüzün bulaþacak gözlerinize.
Ölüm sessizliði gelecek yüreðinize. Bir hançer misali saplanacak kelimelerim kanatmak için ihanetlerinizi.
Her cümlede ardýma bakmadan çekeceðim zaten kapalý olan kapýlarý.
Canhýraþ bir feryatla yalvarýþlarýþlarýnýzý boðmak için , suskun cümleler kuracaðým yüreðinizde yanký bulan.
Baþý sonu belli bir felaketi görebilmek için, belirsiz bir bekleyiþten kaçmanýn öyküsünün, ölüm rengine bürünen serüvenini yazacaðým size.
Sorgusuz sualsiz sevmelerinden, sorgusuz sualsiz ayrýlýklara ulaþan yüreklerin kaybeden bitim noktasý harf harf vuracak sizi.
Yazmalý mýyým dersiniz, her birinizin sevmelerine bulaþan kabilin parmaklarýndaki kan izlerini.
Yoksa Habil’in gözlerinin son gördüðü suskun ihanete mi yummalýyým kelimelerimi. Ve
her birinizin, gözyaþlarýndaki kan seslerinin suskunluðunda mý tamamlanmalý bu yazý...
Ne dersiniz....