Not:Bu yazýyý bir çýrpýda sinir,duygusallýk,ölüm gibi karýþýk duygular içinde yazdým.Noktala yönünden eksikler olbilir.Tüm izdebiyat okurlarýndan ve yazarlarýn özür diliyorum...

---------------------------------------------------------------------------Artýk öyle bir psikoloji içindeyim ki!Anlatamam...Sanýrým hayatý sevmiyorum yada hayat beni sevmiyor.Çevredekiler beni sevmiyor.Ýnsanlar arasýnda dostlarým da azalýyor mu?Bilmem...belkide...
Hayatan býktým artýk.Hep beynimin bir tarafýnda bir acý,kalbinde bir eksik,yokluk...Kaybediyorum herþeyi....
Ailemi,arkadaþlarýmý,saðlýgýmý,benliðimi,dostlarýmý en önemlisi hayatý kaybediyorum.Yaþama hakkýmý kaybediyorum.Bunu hissediyorum.Bak ellerim titriyor.Bak gözlerim görmüyor artýk güzellikleri...
Bak sol tarafým acýyla dolu.her yerim kanýyor...
Küçük sorunlarý büyütmek adet haline geldi bende.Beni anlamýyorsunuz degil mi?Peki anlamayýn!Bir gün gelir anlarsýnýz belki.Ama iþ iþten geçmiþ olur.Bir tarafýmý kaybediyorum.Sol tarafým gidiyor...Göz göre göre gidiyor herþey....Gidiyor...Gidiyor...Gidiyor...
Belki de ölüm en iyi çare ne dersin?Olabilir mi?Orda anlayan çýkar mý beni?Gerçi nereye gidecegim?cennete mi ?cehenneme mi?Kimbilir belki de baþka yere?Kalbimde ufacýk bir inanç parçasý olmasa çoktan taþýnmýþtým buralardan sonsuzluga.Artýk kendimi kontrol edemedigim zamanlar oluyor........artýk....artýk...artýk....gitmek istiyorum buralardan.
Belki veda edemem size.hoþcakalýn,beni anlayýn demeyeceðim size.Çünkü bunun imkansýz olduðunu biliyorum....Umarým hayat size iyi þeyler getirir.
Unutmadan hiçbir isteðim yok.Mutlu olun yeter.Beni soranlara da selam söyleyin.....

mehmet ay
hayatý anlamadý yazdýrýn mezarýma...