--“Bunu aklýmdan bile geçirmedim”diye yalan söyledi.

--“Bana yalan söyleyemezsin”dedi fare.

--“Unutma ki ben senin vicdanýnýn yaratýsýyým;bana yalan söylemiþ olman ,kendine yalan söylemiþ olmandýr.Unutma ki ben senin parçaným” dedi fare.

Ýþte bu son damlaydý.Birden gözlerinin kýzardýðýný ve sinirlendiðini fark etti.

--“ Sen bir faresin!Benim parçam falan olamazsýn!!”dedi.

Acýr gözlerle süzdü fare…

--“Sen hayatýn boyunca bunu yaptýn zaten. Dýþ görünüþ ,dýþ imaj hiçtir. Burada bir martý veya balýk olarak da bulunabilirdim,ama fareyim.Seni rahatsýz eden kemirgen olmam mý? Peki neden düþünmezsin ki hatalarýn ve kendine söylediðin yalanlar da senin içini kemirir.Anlamaz mýsýn ki; verilen cezalarýn,öðütlerin,yaþananlarýn hiçbirisi boþa deðildir. Benim burada fare olmam hatta yeþil gözlü bir fare olmam nedendir bilir misin? Sen o yeþil göze vuruldun,onun için kaçar gidersin buralardan onun içindir ki kendinle hesaplaþman. O sana senin alýþkýn olduðunu deðil tersini vermiþtir. Sen de hazmedemeyip kaçtýn. Sonunu bile bilmediðin bir yola girdin. Bu kayýkla,böylesine azgýn bir denizin ortasýna kendini atacak kadar,karþýlýk bulamadýðýn yeþillerden nefret ettin. Bunun içindir ki;gözlerime dalar gidersin,bunun içindir ki beni denize atamazsýn.Çünkü sen o yeþili çok sevmiþtin. “dedi fare.

Ýçinin acýdýðýný hissediyordu. Ýlk kez duygularý bu kadar açýk dile getirilmiþti. Buna hazý olmadýðýný,belki de utanmasa aðlayacaðýný hissetti.

--“Ben..Ben çok kalp kýrdým. Çok oyun oynadým!”

Sözcükler aðzýndan dökülüvermiþlerdi. Bundan hoþlanýp hoþlanmadýðýný anlayamadý. Devam etmek istiyordu ama kendini hazýr hissetmedi.Tam o anda;

--“Artýk uyumayý hak ettin;en azýndan bu gece için”diye güldü fare.

--“Ýçin rahat olsun.Kayýkla ben ilgilenirim.Sen þimdi uyu. Daha yolumuz çok uzun…”


GÖZBEBEÐÝNE HAPSETTÝÐÝN HER DAMLA SENÝ BU ÞEHÝRDEN KOPARDI

Bütün gece rüyalarla boðuþtu. Ýlk rüyasýnda ; evini gördü. Ailesini salonda her zaman ki yerlerine oturmuþ , konuþur gibi yapýp aslýnda kavga ederken gördü.

--“Gitmek lazým buralardan!” diye geçirdi içinden.
Sarý lacivert aðýrlýklý bu salonda içeri sýzan ýþýk,geniþlik onu hiçbir zaman rahatlatmamýþtý. Sonra odasýnda gördü kendini . Boþluklarý kapatýrcasýna etrafa yayýlmýþ biblolar,ve oyuncaklarla dolu odasýnda;

--“Buradan da gitmeli” dedi.

Ýkinci rüyasýnda “O” vardý. Yemyeþil bahçesi olan,bir köþkteydiler. Köþkün bahçesinde etrafý güllerle donanmýþ,bir mabete benzeyen çardakta oturuyorlardý. Sadece gözleri vardý. O’nu gözleriyle tanýrdý zaten . O alaycý bakýþlarýnýn altýnda sevgiyi görüyordu ama alaycý bakýþlarý yýrtýp içeri giremiyordu. Sonra duduklarý belirdi. Ýnce ve her zaman ki gibi gülen haliyle. O’na dokunmak istediðini hissetti,elini uzattý dudaklarýna; o anda herþey silindi. Tek baþýna kalmýþtý. Aðlýyordu. Hýçkýrarak… Göz yaþlarý sel gibiydi. Baðýra baðýra aðlýyordu. Birden sýçradý.

Güneþ gökyüzünde kýzýl,sarý ýþýklarý ile doðuyordu. Deniz sakinleþmiþti. Yaðmur durmuþtu.Sevinemedi.

--“Þimdi ne olacak?” diye düþündü.

Gözlerinde damlacýklar olduðunu fark etti. Gözleri sýzlýyordu. Þaþkýn bir haldeydi. Nerede olduðunu anlamaya çalýþtý.

--“Bütün gece aðladýn” dedi fare.

Aniden varlýðýný hatýrlatýrcasýna … Karþýsýnda gördüðü fare ile yeniden sersemledi.Sonra derin bir nefes aldý.Neler olduðunu hatýrlamaya baþladý.

--“Yavaþ yavaþ aðlamaya baþladýn. Bu iyi , yeniden tepki vermeye baþladýðýnýn göstergesi bu.Çok uzun zamandýr aðlamadýðýný biliyorum. Yaþadýðýn her çöküþ sonrasý içine akýttýðýn gözyaþlarý seni soðuk ve duvarlarý olan birine çevirdi. Gözbebeðine hapsettiðin her damla seni bu þehirden kopardý.” diyerek denizin ortasýnda bir yeri iþaret etti. Artýk etrafta denizden ve gökyüzünden baþka bir þey yoktu.

--“Geçirdiðin geceden aklýnda kalanlar neler ? “ diye ciddi bir ifadeyle sordu fare.
Oldukça komik görünüyordu bu haliyle. Gülümsedi.

--“ Az bir yolumuz kaldý buradan kendini anlamýþ olarak inmeni istiyorum. Yoksa vardýðýmýzda oradan da kaçmak isteyeceksin. “

--“Orasý nasýl bir yer ?”diye umutsuzca sordu.

--“Aslýnda geldiðin yerden farký yok. Senin tek amacýn,yeni bir yerde,kendini yeniden,yeni insanlara anlatmaktý. Ama þunu unutma insanlar her yerde,ayný þeyler için ayný þekilde uðraþýrlar. Bunlara bakýþ açýný deðiþtirdiðin de daha kolay kabul edebilir ve her olayda keyifli bir yan bulabilirsin Sana hepsi mutlu ,her yer yemyeþil demeyeceðim. Mezarlýklar yerine çiçekleri görmediðin sürece en güzel yer bile sana dar gelecek biliyorum “dedi tarla faresi.

--“Dün geceden aklýmda kalan…Aslýnda tam hatýrlamýyorum .Biri veya bir þey için aðladýðýmý hatýrlýyorum “dedi “Birde bir çift göz hatýrlýyorum…”

--“O’nun gözlerini…deðil mi?”

--“O?!”

--“Evet , O, seni buralara sürükleyen O’nun gözleri deðil mi?" dedi fare.

--“Herþeyin bir çift göz uðruna olduðunu söyleme bana. Bana oldukça duygusalmýþým gibi davranýyorsun. Her þey özel hayat deðildir.Ýþte,evde,her yerde hayatým var benim. Bir tek duygusal çöküntü nasýl olurda benim gibi birini buralara sürükler?? ” Nefesi kesilmiþti.

--“Genelde özel yaþantýn hayatýnýn tüm alanlarýnda etkili bunu biliyorsun . Yaþadýðýn her duygusal çöküntü hayatýna farklý yansýyor. Bazen tamamen umursamaz oluyorsun;bazen de hýrsla iþine sarýlýyorsun. Onun içindir ki bana duygusal olaylarýn hayatýnda çokta belirleyici olmadýðýný söyleme. Bana tam açýlmaya baþladýðýn anda ne oluyor bilmiyorum tekrar araya duvarlar sokuyorsun . Neden?”dedi fare yarý þaþkýn,yarý kýzgýn…

--“Hep acýnýn pay düþtüðü yanda olmak kolay deðil.” dedi buruk bir gülümsemeyle.

--“Yaþanýlan þeyler iyi ise kimse olmaz yanýnda,ama ne zaman ki ortada kötü bir þey olur sahneye çýkmak hep bana düþer…” dedi.

--“Ama bu senin seçimin zaten . Sen kendini yetersiz hissettiðin dönemlerde insanlarý bu þekilde kendine baðlayacaðýný düþündün. Sonra da onlar sana alýþtý ve sen de alýþtýn. Þimdi artýk istemesen de onlarýn problemleri olduðunda ortaya çýkýyorsun. Bunu artýk deðiþtiremezsin. Uðraþtýn; biliyorum, ama sonuçsuz kaldý. Yine suçlandýn. Alýþtýrmakla suçlandýn. Üzgünüm bu konuda sana yardým edemem. Ama öneride bulunabilirim: Bundan sonra üstüne düþmeyen sorumluluklar yüklenme.”dedi fare düþünceli düþünceli…

--“Kötü yakaladým seni deðil mi?Bu soruna verecek çözümün yok!”dedi gülerek.

Fare gülümsedi. 5 dakika içinde fazlasýyla gülümsemiþlerdi. Bu yakýnlaþmalarýnýn baþlangýcýydý. Ama yine de içinde bir kuþku vardý. Çünkü karþýsýnda açýldýðý gibi kolayca kapanabilen birisi vardý. Bu yüzden çokta güvenmiyordu 5 dakika içindeki geliþmelere.Çok sert çýkmadan mý yaklaþmalýydý;yoksa saldýrmalý mýydý?

--“Sabret “dedi fare”Sabret,sabretmeyi öðren.Sen çok acelecisin. Her þey hemen olsun istiyorsun. Sevgiler çabucak yaþansýn, acýlar çabucak sona ersin istiyorsun . Yaþamýyorsun sen; tüketiyorsun. “

--“Elleri…”

--“Efendim?”

--“Elleri aklýma geldi. Öylesine çekici elleri var ki…”

--“Beni dinler misin lütfen!!” diye söylendi fare.

--“Dinledim; þimdi sen de beni dinle. Elleri, benim ellerimden büyüktü; güçlüydü. Hep o ellere dokunmak istedim. Bir iki kere tenim bu zevke ulaþtý,ama ellerim o anlarda hep öksüz kaldý. Ýþleri iyi þekilde yaptýðýmda yanaklarýma dokunup,gülümserdi. Mükemmel bir gülüþü vardý. Vahþi, sevimli, içten… Yüzüne bakmamaya çalýþýrdým hep. Gözlerini ve dudaklarýný ayný anda gördüðümde içimde O’nu öpme isteði uyanýrdý… “

--“Kendine acý çektirmekten zevk alýyorsun!! Sen…Sen …Delisin!! Evet delisin.!! O’na ulaþamadýn, ulaþamayacaksýn. Neden bu telaþ o zaman, neden kendine verdiðin acý. ?! Sana hayran olan milyonlarýn arasýnda ne iþin var bu ADAMLA!”

--“Canýmý yakarak beni düzeltmeye çalýþýyorsun. Baþtan söyleyeyim,taktiðin iþe yaramaz . Senin karakterindeki insanlar da gördüm. Bu yol beni sana ve olaylara karþý vahþileþtirir. Sonuna kadar batýrýp, yeni bir düzende diriltme stratejisi denendi yeþil gözlü fare. Yemezler! Hahaha!Sana oyunun sonunu söyleyeyim. Tutsaðým olursun!Ve ben,sen bana tutsak olduðun an seni denize atarým.Anladýn mý?”dedi , sinsi gülümsemesiyle.

--“Kendine çok güveniyorsun deðil mi? Herkes sana tutsak olmaz.Öyle olsaydý; O’da olurdu. Sen de kalkýp buralara gelmezdin. Anladýn mý kötü oyuncu? Kendini bu kadar kutsadýðýn için hiçbir þeyi tam yapamadýn zaten… Son zamanlarda hayranlarýn bile senin yerine baþkalarýný koyar oldular. Hem de senden daha iddiasýz,daha sade tipleri. Niye çünkü ; saflýðýn senin ukala çekiciliðinden daha önemli olduðunu anladýlar. Senin gibi sadece egosu için seviyormuþ gibi görünen birilerindense saf sevgiyi aramaya baþladýlar. Belki seni elde edebilselerdi hazzý büyük olacaktý,ama sonuçta terk edileceklerdi.Çok inatçý olanlardan da sen sýkýldýn. Ama yine de arada kendini hatýrlatmayý unutmadýn.Sen aslýnda fahiþe ruhlu bir kadýnsýn!!”. Son cümleyi kahraman edasýyla söyledi fare.

--“Þimdi kesin aðlayacak”diye düþündü fare…
Oysa….

--“Evet;ben bir fahiþeyim.Hahahah!!Ama çok kaliteli ve akýllý bir fahiþeyim.Ve sen benimle baþa çýkamazsýn!!” dedi.

Ýnanamýyordu. Tam O’nu hale yola sokacaðýný inandýðý bir anda olanlara bakýn.

--“Bu kadýnla gerçekten iþim var “diye düþündü.

--“Artýk yatacaðým. Seninle çene çalmak çok keyifliydi ama uykum geldi. Oraya vardýðýmýzda beni uyandýr.” dedi,ve sanki dünyanýn en rahat yataðýymýþ gibi kayýðýn burnuna uzandý. Saçlarýný ensesinden aldý. Ve uzandý. Bacaklarýný uzatýp az önce oturduðu yere uzattý. Güneþ ufukta kaybolmak üzereydi. Deniz kararmýþtý.Dalga seslerinden baþka bir þey duyulmuyordu.

--“Uykum yok” dedi sinirli bir sesle fare...

Ama güz saçlý kadýn çoktan düþler alemine girmiþti…

Rüyasýnda,”Ya söküp al yüreðimi,ya bana yaz sevdiðimi” diye baþlayan Saadettin Kaynak’ýn þarkýsý fondaydý. Bu sefer büyük bir alýþveriþ merkezindeydi.Kaybolmuþtu. Korkuyla tanýdýk bir göz arýyordu. Bir anda O’nun gülen gözlerini gördü.”Gel!!” dercesine elini uzattý. Koþtu,koþtu…Oysa O’nun kollarýný açtýðý kendisi deðildi.Buðday saçlý bir kýzý sardý kollarý. Aðlayarak uyandý.

--“O’ndan vazgeçmemeliydim. Korkaklýk edip,kaçmamalýydým”diye hýçkýrarak aðlamaya baþladý.

--“Ben bir aptalým.O’na herþeyi söylemeliydim. Beni istemediðini duymadan gitmemeliydim. Neden hiç anlatmadým O’na NEDEN??”

--“Lütfen sakin ol!”dedi fare ve ilk kez yanýna oturup minnacýk patilerini ellerinin üzerine koydu. Hiç beklemediði bir tepki gördü; avuçlarýnýn içine aldý O’nu ve öptü. Göðsüne bastýrdý.Ve aðlamaya devam etti.

--“Beni bu kabuslardan kurtar ne olur!” dedi;acýnacak bir haldeydi. Ela gözleri kýpkýrmýzýydý; damlalar sel gibi akýyordu. Kalbi yerinden fýrlayacak gibiydi. Fareyi oturaða koydu. Ellerini mavinin ferahlýðýna uzattý; bir avuç huzur aldý ve yüzüne sürdü. Rahatlamaya baþlamýþtý. Baþýný kayýktan aþaðýya uzattý.Saçlarýný denizin mavisiyle doldurdu,ve geriye attý. Damlalar farenin tüylerini ýslatmýþtý. Silkelendi.

--“Dünya duysun; artýk benim için yoksun!” diye baðýrdý.

Gözlerinde nefretin , kinin ve yeniden yerine gelen güvenin parlaklýðý vardý.

--“Bunu kendine yapma.Yenilginden dolayý nefret doldurma üzüm gözlerine,hem yenilmiþ sayýlmazsýn. Geri dön. Dön O’na ve söyle. En azýndan duygularýna ve kendine dürüst ol.Git, dümeni geiye çevir. Tekrar baþla.Sevgini söyle,gözlerine bak,yüzüne bak.Git,O’nu öp.Seni iterse,O’nu sevdiðini söyle ve git. Ama nedenlerin içinde boðulma!”dedi fare.

--“Dönemem; gittiðimin bile farkýna varmamýþtýr. Bunu eðer hissedersem yýkýlýrým.Dönemem ,anladýn mý olmaz!!Ýlk kez yeni bir hayat için cesaretimi toplayýp, çekip buralara geldim. Geri dönersem herþey ayný yerden devam edecek. OLMAZ!!Buna katlanamam. Oraya gideceðim!” diye ufku iþaret etti.

--“Orada yeniden baþlayacaðým.Yeni bir çift yeþil bulurum belki ne dersin?” diyerek gülümsedi.
Bakýþlarý yumuþamýþtý.Ellerini uzattý. Hala saçlarýndan damlalar süzülüyordu. Þimdi her zamankinden güzel görünüyordu. Fare minik panitisini uzattý,bu narin ele…

--“Yeni hayatýmda hata yapmamam için benimle gelir misin?”diye gülerek sordu.

--“Sana ihtiyacým olacak.Ýçimdeki fahiþeyi beraber gömelim” dedi.

Gülümseyen bakýþlarla süzdü fare. Ve denizin maviliðine; güneþin parlaklýðýna doðru yollarýna devam ettiler.

Yeni sevdalara ve yepyeni hüzünlere doðru…