Doðru dürüst bir eðitim altyapýsý olmadýðý halde topçularýn sadece top peþinde koþarak ve popçularýn da hepsi birbirine benzeyen bir yýðýn anlamsýz güfte eþliðinde hoplayýp zýplayarak milyarlar kazanmasýna;

Vefasýzlýða, sadakatsizliðe, çok büyük olduðu söylenen aþklarýn üç günde tüketilmesine, çok güçlü olduðu söylenen dostluklarýn mesafelere yenik düþmesine;

Verilen sözlerin tutulmamasýna, tutulmayacak sözlerin verilmesine;

Peþinde koþmaksýzýn hiç kimseye hiçbir iþin yaptýrýlamamasýna;

Sevgiliye ihanetin bu kadar kanýksanmasýna;

Ciðeri beþ para etmez insanlarýn baþ üstünde taþýnmasýna;

Firmanýn birinde bir koltuk kapan herkesin ‘küçük daðlarý ben yarattým, büyükler babamdan kaldý” havasýnda olmasýna;

Ýnsanlarýn kendi menfaati için göz kýrpmadan kuyu kazmasýna;

Ýçi de dýþý da makyajdan ibaret olup baþka bir iþe yaramadýðý için manken olmuþ insanlarýn her gece televizyondan evime girmesine;

Kimbilir kimlerin kucaðýndan geçip de adýný duyuranlarýn “bileðinin hakkýyla bu noktaya geldiðini” piþkin piþkin iddia etmesine;

Çöp kutularýnýn yollara süs olsun diye deðil içine çöp atýlsýn diye konduðunu kavrayamayan molozlara;

Spor araba fuarlarýnda bikinili bayan hosteslerin kullanýlmasýna;

Fakir fukaraya (sokaktaki dilenciye deðil, harbi fakire) bir ekmek vermeye gocunan insanlarýn sokak hayvanlarý için kendini paralamasýna;

Yoksulluk sýnýrý bir milyarýn üzerinde olmasýna raðmen bazýlarýnýn nasýl olsa para gani diyerek düþüncesizce saçmasýna;

Bir günlük yemekleri, ekmekleri çöpe atanlara ve tabaðýnda yemek býrakanlara;

Sahte gülüþlere, sentetik sevgilere, televole hayatlara, aptal sitcomlara, geyik talk-showlara, Beyazlara, Zagalara, Cem Yýlmazlara;

Gerçekten baþarýlý ve yetenekli olsa bile, övgüyü baþkalarýndan duymadan önce kendi kendini metheden insanlara;

Kendilerinin de bir gün yaþlanacaðýný unutarak anne babasýný gönül rahatlýðýyla baþýndan savanlara;

Mutluluðu sevdiðinin kalbinde deðil cebinde arayanlara;

Televizyondaki her dizinin son on dakikasýnýn týklým týklým reklam doldurulmasýna;

Ýlgililerin tüm çabalarýna raðmen Türkçe’nin her gün biraz daha katledilmesine;

Bazý hatunlarýn bir taraftan baþýný örtüp diðer taraftan yýrtmaçlý etek, kýsa kollu bluz giymesine;

Kendisine sunulmuþ aklý, bedeni ve içindeki her þeyiyle bu güzel dünyayý amaçsýzca harcayanlara…