ben seni her öptüðümde
dudaklarým benim ellerimdi seni okþayan
bir ovayý yürüyordum sürekli bir baharý
yarýsýný içtiðin bir bardak su gibiydim
yarasýna kabuk baðlayan sende

ben seni her öptüðümde
gittikçe açýldýðým denizim oldun hep
derin ve geniþ bana ait bir o kadar da
sende buldum kendimi
o kadar çok
o kadar yoðun ve her seferinde yeniden
o ipek tenin o güzelim kokun
o müthiþ tazeliðin
buldum ki
sana vereceðim bir benim oldu daima

kim olsam sana olurdum
nasýlsa
seni severdim kim olsan
sendin
koparmaya kýyamadýðým bütün çiçekler
ben seni her öptüðümde
sendin aðzýmla beslediðim sihir þiir
hani yaþamak istediðim kadar
bildiðim gibi ölmeyi de uðruna hem

ben seni her öptüðümde
yandý dudaklarým