Bir varmýþ, bir yokmuþ. Masallarýn gerçek, gerçeklerin masal olduðu bir ülkede avcýlar ve avlar diye iki gurup varlýk yaþarmýþ. Avcýlarýn avlarýný kovalayacak tüfekleri, avlarýn ise avcýlardan kaçacak yürekleri varmýþ. Doðduklarý andan itibaren avcýlara avlarýný nasýl kovalayacaklarý ve tüfeklerini nasýl kullanacaklarý,avlara ise avcýlardan nasýl kaçacaklarý ve yüreklerini nasýl kullanacaklarý öðretilirmiþ. Avlarýn görevi avcýlardan kaçmak, avcýlarýn görevi avlarý kovalamakmýþ. Avcý avýný yakalayana kadar kaçmaca-kovalamaca devam etmek zorundaymýþ. Avcýlardan biri avýný yakaladýðýnda av onun olurmuþ ve avýný dilediði gibi kullanabilirmiþ. Av ise yakalandýðýnda,avcýnýn kölesi olduðunu bilir ve onun her emrine boyun eðermiþ.
Günlerden herhangi bir gün, herhangi bir yerde bir avcý ile bir av karþý karþýya gelmiþ. Masal bu ya, av avcýsýný görür görmez vurulmuþ. Allem etmiþ, kallem etmiþ, avcýnýn dikkatini çekip, peþine düþürmeyi baþarmýþ. Avcý avýn peþinde, av avcýnýn önünde kaçmaca-kovalamaca baþlamýþ. Av hem avcýdan kaçar, hem de avcý kovalamaktan yorulunca kovala beni diye yalvarýrmýþ. Av av olduðunun bilincinde olmasa kaçmayacak, avcý avcý olduðunu bilmese kovalamayacakmýþ ama, ne çare ki ikisi de ne olduklarýný biliyorlarmýþ. Kaçmaca-kovalamaca zamansýz sürmüþ. Sonunda pes eden av olmuþ. Kaçmayý býrakýp, olduðu yerde durmuþ ve yüreðini avcýnýn ellerine uzatmýþ. Avcý þaþkýn ve yorgun, ellerine uzatýlan yüreði almýþ, o da tüfeðini avýn ellerine uzatmýþ. Ama bu, o ülkede en büyük suçmuþ ve cezasý da yok sayýlmakmýþ. Bu yüzden yüreksiz tüfekli av ile tüfeksiz yürekli avcý ülkelerinden kaçmaya karar vermiþler.
Az gitmiþler, uz gitmiþler, ülkelerinden uzakta, ýssýz bir yerde yerleþmiþ ve birlikte yaþamaya baþlamýþlar. Tüfeksiz yürekli avcý, tüfeði avýn ellerinde olduðu için yüreksiz tüfekli ava kölesi gibi davranamýyormuþ. Ama baþka bir davranýþ þekli de bilmiyormuþ. Yüreksiz tüfekli av da ne yapacaðýný þaþýrmýþ. Çünkü o da kölelikten ve emirlere uymaktan baþka bir þey bilmiyormuþ. Bütün sevgilerine ve çabalarýna raðmen, yüreksiz tüfekli av tüfeðini, tüfeksiz yürekli avcý da yüreðini kullanmayý öðrenememiþ. Bir süre sonra da yüreksiz tüfekli av yüreðine, tüfeksiz yürekli avcý da tüfeðine özlem duymaya baþlamýþ. Özlemleri giderek büyümüþ, sonunda yüreksiz tüfekli av tüfeðini avcýya, tüfeksiz yürekli avcý da yüreðini ava geri vermiþ. Vermiþ ama, av artýk eski yürekli av, avcý da artýk eski tüfekli avcý deðilmiþ. Ýkisi de artýk baþka yaþam biçimleri de olduðunu biliyormuþ. Bakmýþlar ki, eskiye de dönemiyorlar, birbirlerini yok saymaya karar vermiþler. O günden beri de birlikte ama yalnýz, mutlu ve huzurlu yaþamaya baþlamýþlar.
Gökten üç ayva düþmüþ, ikisi onlara, biri bu gerçeði masal sananlara.
Baþka bir söylentiye göre bu son, ülkenin ileri gelenlerinin uydurmasýymýþ. Düzenleri bozulmasýn, av olmaktan býkan avlar ile avcý olmaktan býkan avcýlara ibret olsun diye böyle olduðunu iddia ediyorlarmýþ. Aslýnda iþin doðrusu þöyleymiþ. Yüreksiz tüfekli av ile tüfeksiz yürekli avcý düþünmüþler, taþýnmýþlar, yüreði ve tüfeði ortak kullanmaya, paylaþmaya karar vermiþler. Yüreksiz tüfekli av tüfeði, tüfeksiz yürekli avcý da yüreði ortaya koymuþ. Böylece yalnýzken ikisi de yüreksiz ve tüfeksizken, birlikte olduklarýnda artýk ikisi de yürekli ve tüfekli imiþler. Yürekli-tüfekli av ile avcý, o günden sonra hep mutlu yaþamýþlar. Darýsý diðer av ile avcýlarýn baþýna.
Gökten üç elma düþmüþ. Birisini av ile avcýya verdim, paylaþsýnlar diye. Ýkincisini bu masalý gerçek yapanlara, paylaþtýrsýnlar diye. Üçüncüsü de benim, paylaþayým diye.