Bir sanatçý baþarýsýz olamaz; sanatçý olabilmek bir baþarýdýr. -Charles Horton Cooley |
|
||||||||||
|
... Yeni renk veren bir çiçekti aþkým...Üzerinde bir uður böceðiyle, sulandýkça dalýnda güçlenen Can Çiçeðimdi... Güzelliðine bakýlamadan,olgunlaþamadan koparýldý dalýndan, elime verildi... Kalakaldým öyle... çiçeðime hayat veren doðaya teþekkür edemeden, koparana neden diyemeden... Öyle vazgeçilmezdi ki, atamazdým, onda ben vardým, beni yaþatan can vardý... Kimsenin göremeyeceði yüreðimde sakladým onu... Koparýldýðýný bilenler saklandýðýný bilmediler... Kurumaya býraktým, atamazdým, olgunlaþmamýþtý daha, solmamýþtý da, doðumda ölen bir çocuðun anýsý gibi... Bazen yüzyýl, bazen bir gece gibi gelen yýllar geçti aradan... Orada duruyodu, kuruyordu, ben biliyordum, kimse bilmeden... Bir yýl önce, bir yýldönümünde... Atma zamaný gelmiþti, eski kokusu kalmamýþtý çünkü, taze çiçeklere yer açmak gerekti... Attým kimsenin bilmediði, kuruttuðum çiçeði yüreðimden... Yeni çiçekler girdi, farklý renklerde, doðanýn farklý bileþimlerinden... Anlayamazdým, sen gelene kadar, bir tanem... ... Sen gelene kadar anlamadým, yüreðimi en çok hakeden sendin çünkü, oraya en çok yakýþan... Yüreðime girmesine izin verdiðim her yeni çiçek, tüm özenime raðmen soluyordu ya da görünmeyen dikenler saplýyordu... Anlayamazdým... Sen gelene kadar... Ýlk sen farkettirdin, orada kalan izleri... Kuruyan çiçeðin, can verirken býraktýðý izleri...kýrmýzý, sarý, mavi, yeþil... yüreðime yapýþan renkleri... Yeni çiçekler, orada kalan izlerden ürküyordu, bir çiçek mezarlýðý gibi... Aþk mezarlýðý gibi... Hayýr, ölüm deðil, yaþayamadan öldürülen çiçeðin aðýrlýðýydý ürküten... Sen farkettirdin, en çok sen yakýþýrdýn çünkü... Bir çiçeði olgunlaþmadan koparmazdýn çünkü... Ýnançtýn, umuttun, yeni gelendin sen... Tarihi gözlerimde okuyandýn... ...Yüreðimi veremem sana bir tanem, sana bunu yapamam...Doðru aþký yanlýþ zamanda yaþadým...Güzel bir birliktelik için aþkýn olgunlaþmasý gerekir de, bitiþ için, terkediþ için, ayrýlýk için de öyle deðil mi?.. Bitiþi olgunlaþtýrmazsan, biri yaralanýr, bir taraf yaralý kalýr... Dünyanýn tüm ýrmaklarý birleþse, temizleyemez yaralarý, kuruyan çiçeðin, olgunlaþmadan öldürülenin anýsýný silemez...Bunca dünya yükü arasýnda, o izi de silemezsem... Seni, o izlerle býrakamam... en çok seni sevsem de... Anla beni...Sana yaþatamayacaðým bir çiçek sunamam... ...Yüreðimi verdim... Almadý... O ortada... kaldý... Ben yalnýz... kaldým... kaldýk... kaldýk... Tarihsiz bir zamanda... Ayýþýðýnda... Kaldýk... Mehtap B. Aydýn
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Mehtap B. Aydýn, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |