Tesadüfen durdum kapýnýzýn önünde
Ýtelemeyin hemen, dilenci deðilim.
Ýki soluk alýmýndan daha kýsa benim düþüm...
Çok daha önceydi siz buraya taþýnmadan,
Yandaki mahalle güzelliyle gülüþüm.

Dedikodular önce inerdi merdivenlere,
Ardý sýra çaydanlýklar..
Kimler kaynardý taþ merdivenlerde,
Ne nispetler, hararetli çekiþtirmeler...
Ne bizim oyunlarýmýz sohbeti böler,
Ne de bizim oyunlarýmýz kimseyi sobelerdi.

Aðýr sýcak geçerdi geceler,
Beleþe yanan sokak lambasý
Güneþten ziyade aydýnlatýrdý bakýþlarý..
Biz durmaz iki at arabasýnýn peþine,
Dört köþe dönerdik, beleþe takýlmýþlýðýn peþinde.
O yaþta marifet!
Eriþemeyenler de var,
Islýklarýn gücüne.

Tamamen tesadüf!
Sizi, o körebeye benzetmem..
Giydiðiniz sarý süveter ve baþýnýza taktýðýnýz,
Unutamadýðým kýrmýzý kurdale.
Güpegündüz ebelemem ve ondan da ziyade
Yýkýlmamýþ olmasýný temenniden öteye geçmezken düþüm,
Gökdelenlerin gölgesinde eziliþim...
Sensin diye, tamamen tesadüf gözlerine bakýp dalýþým.