|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
17 Ekim 2003
Sevgiyi Yaþamak
Ben mi? Sevgiyi çok geç de olsa yakalayabildim.
Alaettin Iþýk
Sevgiden kaçýlmaz, eninde sonunda gönül kapýnýzý çalacak ve mutlaka kendini hissettirecektir. Belli bir zamaný da yoktur ayrýca, ne zaman ve nerede karþýlaþacaðýnýzý bilemezsiniz.. |
|
Yaþadýðýmýz toplumun, en çok göze çarpan yerleþik özelliklerinden maddeleþme; Ýnsanlarýn birbirine olan dayanýþma ve sevgiyi yaþayabilme gibi olgularýna set çeken bir unsurdur. Sevgi olgusu, maddenin esaretinden kendini kurtarabilmiþ, ruhumuzun yegane sýðýnaðýdýr. Sevgi; gözle görülmez, elle dokunulmaz, sadece hissedilir. Ýnsan yaþamýna güç verir. Ýnsanýn, insan olabilmenin doðal bir ürünüdür.. Onu bulmak ve onunla bütünleþmenin tek bir yolu, insanýn kendi iç dünyasýdýr. O halde, sevgiyi bulup görebilmek insanýn kendi iç dünyasý ile barýþýk olmayý gerektirir. Bu, baþarýldýðýnda onu görüp algýlayabiliriz. Sevgi, sezmek, sezebilmektir. Filizlenmesi için ise egonun olmadýðý bir ortam gerekir. Örneðin biz anne ve babalarý göz önüne alalým. Çocuklarýmýzý çok severiz þüphesiz. Onlar adýna neler yapmayýz, canýmýzý bile verebiliriz.. Ömür boyu onlarý kendi düþüncelerimiz paralelinde görmek isteriz. Oysa bu þekilde istemeden onlara kötülük yaparýz. Neden mi? Tamamen kendi egolarýmýzýn tatmini arzusundan, onlarýn kiþiliklerini reddederek kendi uydumuz haline getiririz. Kendi açmazlarýmýzýn ve egolarýmýzýn tatminini onlarýn var oluþlarýnda ararýz, kendi yetmezliklerimizi çocuklarýmýzýn kiþiliðinde yenme arzusu sizce de kendi egosal görüntülerimiz deðil midir? Anne babaya güdümlü ve sürekli yönlendirmeye yatkýn bir nesil yetiþtirmenin, evlat sahibi olma coþkusu ile bir baðýnýn olmadýðýný düþünmekteyim. Sevgide ayýrým, yönlendirme ve þartlandýrma olmamalýdýr. Sýnýrsýz bir sunuþla gelmelidir. Zengin, fakir güçlü, güçsüz, güzel, çirkin gibi zýtlýklardaki insanlarý ayný kefeye koyarak ayný hoþgörü ile deðerlendirebilme erdeminin gösterebilmesidir sevgi. Dünyada bütün zenginliklere ve servetlere sahip olabilirsiniz. Bu nitelikler, dünyevi ölçülerde insana sunulan emanetlerdir..Oysa Sevgi, insana sonsuza dek sunulan bir servettir. Bir kez kazanýlýr, bir daha deðeri yitmez ve aksine her geçen gün artar. Hayatýmýzýn aydýnlýk, huzur ve mutluluðu sonsuza dek devamýný saðlayan en önemli güçtür. Ölümden sonra bile herkese yansýyýþýný sürdürebilen yegane duygudur sevgi. Kesintisiz mutluluk aracý olmakla birlikte, dünyanýn en çok sömürülen ve kötüye kullanýlarak yýpratýlan bir duygudur ayný zamanda. Yaþam yolunda en büyük rehberdir sevgi. Ancak, ona ulaþabilmek için sevmesini bilmek gerekir. Sevmeyi öðrenen insanýn hakkýdýr sevilmek. Herkese özünüzden kaynaklanan sevgi dolu bakýþlarla baktýðýnýzda, sevilme coþkusunu da yaþayabileceksiniz..Seven insan, bilinçli olarak acý çektirmez sevdiðine. Çünkü, birlikte aðlanýr ve birlikte gülünür.Adeta iki ayrý yarýmýn eksiksiz ve mükemmellik içinde tamamlanmasýdýr. Çünkü sevgi mükemmelliktir. Sevgi gerçekçilik ve yürekliliktir ayný zamanda. Seven, sevdiðini yargýlamak durumunda kalsa dahi sonuç ne olursa olsun sevgi baðý yara almayacaktýr. Bu sonuçlar nedeniyle belki üzüntü ve burukluklar yaþanabilir,ancak çok kýsa zamanda tüm bu olgular da sevgi potasýnda eriyecek ve anlayýþa dönüþecektir. Özdeki ilahi kaynak olduðundan, özün dýþa yansýmasýdýr. Birbirini seven iki insanýn birbirine sunabilecekleri en büyük ödül yine kendileridir insan sevdiðinden korkar, çünkü sevginin içinde saygý da vardýr. Bu sevgi ve saygý ile sevilen, ürkütülmekten, gücendirilmekten ve üzmekten korkulur. Sevgi, kadýnla erkek arasýnda ilk hissedilen ve etkisiyle adeta iki bedende bir ruh þekli ile ortaya çýkan, birbirlerini tamamlama, düþüncelerinde, hareket ve beklentilerinde sanki bir olmuþ ve hep bir kalacaklarý iddiasýndaki insanlarýn yarattýðý tutku silsileleridir. Sevgiden kaçýlmaz, eninde sonunda gönül kapýnýzý çalacak ve mutlaka kendini hissettirecektir. Belli bir zamaný da yoktur ayrýca, ne zaman ve nerede karþýlaþacaðýnýzý bilemezsiniz.. Sevgiyi aþk kademesine getirdiðinizde hem duygu hem coþku ve hem de tutkuya sahip olabilirsiniz. Ancak sevgi özen ister, sevilmek için ise önce hak etmek gerekir. sahiplenmekten ziyade paylaþabilmektir. Kýsaca SEVGÝ SEVGÝYÝ YAÞAMAKTIR.. Ben mi, Sevgi’yi çok geç de olsa yakalayabildim ve öylesine bir sevgi ile yaþýyorum ki, aþk mertebesinden de tutkudan da öte, sahi tutkudan sonraki duygunun adý ne idi? A.IÞIK 27/09/2003
:: Kutluyorum |
Gönderen: Nesrin / Ýzmir
|
20 Ekim 2003 |
|
| Sevgi ancak böylesine güzel anlatýlabilirdi, geç de olsa o sevgiyi yakalayabilmiþiniz ya, tebrikler sn.Iþýk... |
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
11. 04. 1948 Buca/Ýzmir doðumluyum. Ýlk Öðrenimimi Ýzmir
Bayraklý'da, Orta ve Yüksek öðrenimimi Ankara'da tamamladým. A. Ý. T. Ý. A. Ýþletme/Muhasebe bölümü mezunuyum. 1976-1992 yýllarý arasýnda bir Kamu Kuruluþunda memuriyet yaptým. Sonra emekli oldum. Evli ve iki çocuk sahibiyim. Halen Serbest Muhasebeci Mali müþavirlik yapmaktayým.
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|