ï¿½zEdebiyat - HASAN MAHï¿½R

Güneþ yerini karanlýða býrakmasý ile beraber bütün leylekler sazlýklardan birer birer dönmüþlerdi. Bir birleri ile gün hakkýnda konuþuyorlardý. Söz dönüp dolaþýp uzaklarda býraktýklarý yuvalarýna geliyordu. Artýk buralardan sýkýlmýþlardý. Burada kendilerini misafir gibi görüyorlardý. Buraya kýþý atlatmak için gelmiþlerdi. Baharýn gelmesi ile tekrar evlerine döneceklerdi. Bahara da bir þey kalmamýþtý þunun þurasýnda. Hepsini gözlerinde büyük emeklerle yaptýklarý eski evlerin damlarýnda, telefon direklerinin üzerindeki evleri geliyordu. Yaþlý leylekler evlerini düþündükçe derin bir ah çekiyor içlerini efkar basýyordu. Gençler ise daha kýpýr kýpýrdý. Onlar bir an önce evlerine dönüp Anadolu’nun yaylalarýnda ovalarýnda süzülmek istiyorlardý.
Þimdi dedi leyleklerden biri, karlar ermiþ, sazlýklar suyla dolmuþ, menekþeler daðlarda boy göstermeye baþlamýþtýr dedi. Bunu duyan yaþlý leylek “hayýr daha henüz erken en az yirmi gün var dediklerinin olmasý için.”
Yaþlýlar aralarýnda konuþurken genç leylekler de arada onlara bakýyorlar aralarýnda bir þeyler fýsýldýyorlardý.
Leyleklerin lideri olan leylek gençlere dönerek sordu? “Neler fýsýldaþýyorsunuz yine?” leyleklerden en çaylak olaný “ artýk gidelim diyoruz yuvamýza bahar nasýl olsa geldi” Lider leylek onlara baharýn daha gelmediðini, havalarýn iyi olmasýnýn onlarý yanýlmamasýný anlatmaya çalýþsa da, genç leylekleri bulunduðu toplulukta bir uðultu koptu. Hiç kimse yaþlý lider leyleði dinlemiyordu. Genç leyleklerden biri lider leyleðe dönerek “Biz artýk yuvamýza dönmek istiyoruz. Ýster herkesi toplarsýn gideriz isterseniz siz yaþlýlar burada kalýrsýnýz biz gideriz.” Arkasýndan alaycý bir ifade ile “ Sizde bahar geçince gelirsiniz” dedi. Gen leyleklere dönerek “ Arkadaþlar yarýn sabah yuvalarýmýza dönüyoruz herkes hazýrlansýn” dedi.
Lider leylek konuþmak istedi, ama gençlerin onu dinlemeye niyeti olmadýðýný anlayýnca sustu. Yaþlý leylekler lider leyleðe genç leyleklerin baþ kaldýrmasýný, onu dinlememesini, onun tecrübelerinden yararlanmamalarýna çok üzüldüler. Onlarý iknâya çalýþtýlarsa da baþarýlý olamadýlar.
Güneþ daðýn arkasýndan sýyrýlýp leyleklerin üzerine vurunca bir hareketlilik baþladý. Genç leylekler hazýrlanmýþ yaþlýlarla vedalaþýyordu. Lider leylek sürekli susuyordu.
Vade töreni bitince genç leylekler havalandýlar, lider leylek ve diðer yaþlý leylekler arkalarýndan el sallýyordu. “Yolunuz açýk olsun, kendinize dikkat edin, sizi seviyoruz” diye baðýrýyorlardý. Artýk gözden kaybolmuþlardý, yaþlý leylekleri bir hüzün sarmýþtý. Bir ara herkes lider leyleði iþaret ederek herkesin ona bakmasýný istediler.
Lider leylek diðer leyleklerin kendisine baktýklarýnýn farkýnda bile deðildi. Sadece gidenlerin arkasýndan uzun uzun bakýyordu. Bir ara gözlerinden bir damla yaþ süzüldü. Bütün leylekler þaþýrdýlar çünkü lider leyleði ilk kez aðlarken görmüþlerdi.
Uzun yolculuðun arkasýndan genç leylekler yuvalarýna dönmüþlerdi. Herkes kendi yuvasýna yerleþiyordu. Leylekleri gören çocuklar seviniyorlardý. Büyükler leyleklerin baharý getirdiðini söylerlerdi. Ancak yaþlýlar leyleklerin bu erken geldiklerini düþündüler.
Genç leylekler sazlýklarda süzülüp birkaç lokma yiyecek bulduktan sora güneþin batýþý ile yuvalarýna döndüler. Karanlýk bastýrdýkça hava sýcaklýðý iyiden iyiye düþmeye baþladý. Genç leylekler üþüdükçe ýsýnmak için bir birlerine sokuluyorlardý. Gece ilerledikçe kar yaðmaya baþladý. Karla beraber dondurucu bir rüzgarda esiyordu. Sabaha doðru etraf dona çekmiþti. Sabahýn ilk ýþýklarý ile beraber her yan bembeyaz bir örtü ile örtülüydü.
On beþ yirmi gün sonra karlar erimiþ, þeftaliler açmýþ, menekþeler pelit aðaçlarýnýn dibinde gülümsüyorlardý. Artýk bahar gelmiþti. Baharýn gelmesi ile beraber yaþlý lider leylek tüm sürüsünü toplamýþ yuvalarýna dönmüþlerdi. Sürüdeki leyleklerde bir heyecan vardý. Kendilerinden önce göç eden genç leylekleri merak ediyorlardý. Hepsinin içinde bir endiþe hakimdi.
Yaþlý leylekler yuvalarýna geldiklerinde korkunç bir manzara ile karþý karþýya kaldýlar. Kendilerinden önce göç eden genç leyleklerin hepsi donarak ölmüþlerdi.
Lider leylek sürüdekilere döndü. Onlarý teselli edecek birkaç kelime söylemek istiyordu. Kelimeler boðazýnda düðümlendi, konuþamadý. Gözlerinde gagasýna doðru bir hüzün yaþý süzülüyordu…