ï¿½zEdebiyat - Gï¿½khan AYBEK - "Alet ï¿½ï¿½ler El ï¿½vï¿½nï¿½r"...

Tesisler süper, gençlerde iþ yok !
Bir Türkan Sultan, bir Þener Þen yetiþemiyor þu verimli, ýlýman iklimli sanat ortamýnda güzel ülkemizin artýk.
Peki ama neden?
Gittikçe çeþitlenen güzel sanatlar okullarý ile günümüzde kiþiler, teoride ve pratikte sultanýmýzýn yetiþme ortamýndan çok daha fazla þansla dolu deðil mi sizce de? Görünüþte öyle ama neticeye bakýnca anlýyoruz ki deðil!
Filmlerde adeta yönetmenlerinin fýrça darbeleri ile þekillenen insanlarýn yerini kocaman, “iyi” eðitmenli süper imkanlarla donatýlmýþ akademilerde þekil verdiðimiz insanlarla asla dolduramýyoruz ne yazýk ki!
Nedir oyuncu denen kiþinin iþi?
Kendi malzemesini iyi tanýmak ve gerektiði kadarýný gerektiði yerde doðru biçimde kullanmak, içindeki yaratýcýlýðý canlý tutmak. Çok kaba bir anlatýmla bunlara hizmet eder oyunculuk denen olgunun eðitim aþamalarý. Ancak ne bu derece kendini tanýmak ne de içindeki ateþleyiciyi, yaratma güdüsünü ve becerileri canlý tutmak öyle sadece diploma ile olacak bir þey deðildir ki. Yani diplomayý almýþ olmanýz artýk “olduðunuz” hatta daldan “düþtüðünüz” anlamýna gelmez. O bir ehliyettir o kadar!
Oyuncunun eðitimi denen süreç ömür boyudur aslýnda.
Elin gavuru yaþ, eðitim, diploma, ödül, IQ vb. vb. ne olursa olsun kendini geliþtirmenin derdinde, bir adým daha öteye gitmenin telaþýndayken, neredeyse her boþ vaktini bilgilerini tazelemek ve eksiklerini gidermek için kullanýyorken. Ýçindeki yaratma güdüsünü ve yetisini canlandýrmak için performanslara, hapininglere, workshoplara katýlýrken; Adamlar her altý ayda bir kendilerini geliþtirmeye çabalarken bizde ise; okullusu, okul biter bitmez, alaylý ilk dizi ya da oyunu müteakiben ben “oldum” artýk, “ben oyuncuyum” demeye baþlýyor.
Bu yüzden yeni bir Sultanýmýz, Þener Þenimiz olmadýðý gibi, hiçbir zaman bir “Al Pacino”muz veya bir Meryl Streepimiz de olmayacak bu gidiþle.
“Ben artýk oldum” demeyi hal ve hareketleriyle anlatmaya kalkarken kimisi; kimisi de iþi iyice abartýp bunu dile dahi getirme cüretini kolayca gösterebiliyor günümüzde.
“Adam almýþsa garbýn ilmini almýþ; eli sanatlý fakat týrnaksýz. M. Akif ERSOY”
Bizim yeni star ve stariçe adaylarýmýz batýdaki örneklerden kapris ve davranýþ biçimi kopyalayacaðýna biraz zihniyet ve meslek aþký devþirseler yeni sultanlar, Þener Þenler, þenlendirecek hem gözlerimizi hem ruhlarýmýzý. Ondan sonra ne mankenden oyuncu olur mu kavgasý kalacak ortada ne de baþka bir dava. Güzel bir söz geliyor aklýma bu durumu anlatan.
“Sirk yeterince iyi deðilse herkes palyaçodur!” Burada amaç palyaçoyu kötülemek deðil elbette, ama kafasýný aslanýn aðzýna sokan adamýn cesaretine yazýk deðil mi? Elin gavuru ilerlemiþ yaþýna raðmen vücudunu esnetiyorken bizimkilerin beyinleri kireçleniyor sanki. O yüzden bir tokat bitiriyor stariçe adayýný o yüzden izlediðimiz her yerde Meltem Cumbul “Köylü Kýzý”, o yüzden jönden çok bön tadý alýyoruz önümüze getirilen her þeyden.
“Yine de…”
Ýyi Seyirler…
Gökhan AYBEK