 |
 Anasayfa |
| Son
Eklenenler |
| Forumlar |
| Üyelik |
| Yazar
Katýlýmý |
| Yazar Kütüphaneleri |
 |
|
Aþk biter” derdin,aþk bitti.
Geriye kusursuz bir cinayetin izleri kaldý...
Yürümeden yorulan yalnýzlýðým
Sakin bir kasabanýn anahtarýný verdi ama,
Yolculuklara çýkmalýyým þimdi..
Kibirli duruþumda boynu bükük
Bir çocuðun gözleri saklanýr,
Artýk baþka ölümlere koþma zamaný
sisli cadde ve hayalet sessizliði,
çamurlu yüzlü binlerce insan
kendine kumdan evler örüyor,
ve ben;
ayrýlýk parça parça içime iþlemiþken
nasýl gülebilirim?
Yaðmur yaðýyor kentin ortasýna,
Ýçimdeki meydanlarda oksijen çadýrlarý...
Bir deli maðazadan çýkanlara soruyor;
“_pahalý giysi satýlýyor da ucuz aþk var mý?”
bugün sonsuzluðun ortasýnda kamaþmak istiyorum...
nefesimle sütunlar yýkýlýr,
gölgem gidici,çöllere çaðrýlýrým.
Sahipsiz köpekler peþimde,
Farelere kral olurum.
Gece boyar beyaz tenimi,
Ölü bir ressam görünür yüzümde.
Kuru bahçelere yaðmur yaðmaz,
Aç bebek süte hasret,aðlamaklý..
Uðultular gelir uzaklardan
Kapýlar gýcýrdar,rüzgar çaresiz...
Avcumda bir isim,bir sýr,
Tek mýsra için dilenirim...
Gecenin bir yarýsý ýlýk yýllarý geçip,
Ay ýþýðýnýn öptüðü tepelerde koþuyorum.
Ellerim yok,kanatlarýmda sevda resimleri...
Bunca acý,gýdýklayýcý mermi
Çam aðaçlarýný koklamak için miydi?
Nehirlerden kan süzülüyor,þimdi
Ne ben varým tablolarda ne onun gözleri,keþke
Aþka uzanan eller kýrýlsa diyorum...
sus yabancý sus konuþma!
Bilmez sin bendeki yaralarý.
Binlerce taþ fýrlattýlar ruhuma,
Þiirim topraða gömüldü.
Kýyamet kalabalýðý gerçeði ne bilsin?
“ölüm sessizliktir”
sus yabancý sus...
susuþun teselli deðilse de,
çatlayan dudaðýmda bir damla su olsun...
uzaklarda, taa senin memlekette,yada
benim olan ,hiç dokunamadýðým o þehirde
bir tür karantina var diyorlar;
gökyüzünde uçuþan çiçek hayaletlerini
fýrtýnasýz kaldýrýmlar,harfsiz romanlar
yok etmiþ...
gel !diyorsun buraya...
Taze gençliðine yüz sürememiþsem ve
Dokunamamýþsam ürperen tenine,
Aþkým kendi içimde boðulmuþken
Hastalýklý yýllarda seni arayamam...
konuþurken uyuyor,
aðlýyor gibi uyanýyor benliðim.
Sýska gençliðim þiþman günlerde kayýp.
Karalara bürünmüþ bu siluet
Evlerde,gecelerde geziniyor.
Parmak uçlarýma kadar yayýldýn aþk;
Çýk içimden þeytan!git,defol!
Beni kýrýntýlara böl,kuþlara ver.
Orada bir tohum olup,
Uzak diyarlara savrulayým.
Güneþ kýrmýzý elbisesiyle
Uyandýðým sabahlarý okþasýn...
Karným acýksýn mesela,
Ýçimde yaþama sevinci olsun.
Nerededir kumsal,güneþ bedenim?
Seviþmek nasýl bir þeydir mesela...
(Doðuma itafen)
Hissediyorum;
Boynumda yaðlý halatýn kaþýndýrýcý varlýðý
Ellerim baðlý,kalemim kör.
Güzel melek kulaðýma ezan okuyor,
Usulca aðlýyorum,benden kaçýyor aþk..
Bir ses gel!!! Diyor,ýþýklý yüzü karþýmda
Sesim kýsýk:dilsiz gibi,hayvan gibi..
Ardýmda hikayeler,korkular býrakarak
Bataklýðýn içine uzanýyorum.
Yumuþak anne dokunuþu gibi bu ama,
Hýzla batýyorum...
(azraille ilk karþýlaþma aný )
Koþ bana azrail
Kanayan kucaðýma gel.
Çocukluðumun kirazlarýný eriklerini
Avcunla toplada gel .
Ben saklandým,korkuyorum...
Önün arkan saðýn solun sobe!!
Hazýrým artýk,gözlerim baðlý,
Yalnýzlýðýn kýlýcýný alda gel...
(sayýklama nöbetleri... )
gençliðimizin uçuþan yýllarýnda
kayýp okyanuslarda iki batýk gemiydik
devrilen sütunlarda aþkýn kýzýl renkleri ,
acýlara yürüyorduk usulca...
sönmüþ evrenin dibindeki bombalar
oyuncaklarýmýzý parçaladý.
Sonra sen gittin...
Bir kelebek fýrtýnasýnda yok oldu
Uzaklardaki ülkemiz...
Çamur yaðmurlarýnda silinen
Bir aþkýn deðersiz haritasýydý ,ve
Kelimelerinde anlamý yoktu aslýnda...
Sesimin çýnladýðý tüm zamanlara þunu soruyorum;
Hangi mýsra bu yýkýmý anlatabilir?
denizler,pýnarlar kurudu suskunluðumdan,
dudaðýmý beyaz yýlan ýsýrdý.
Sade kahve içen hasret heykelleri
Ýçimin meydanlarýnda yýkýlýrken
Sen nerde gezinirsin yangýnlarda mý?
Rutubet kokan yosunlar
Issýz duvarlarý kapladýkça
Önümde ýþýksýz hayalin ve
Þehrin neonlarý göründü, o an
Vasat aþkýný pazarlarda sattým...
Müjde!! Ben bu sabah öldüm...( 6.45 am /24.05.2003 )
Cezair menekþeleri,siyah sümbüller ve
Sararmýþ perdeler sana kalsýn...
("PLAKÇALARDA BU ÞARKI ÇALACAK!")
“elveda bütün hatýralar/elveda bütün gençliðim/geçmesin baharlar,geçmesin yazlar/silinmesin karanlýk mazim/beni benden alan,beni yalnýz koyan o sahte gözlere/yalancý sözlere /kapandýðým dizlere elveda /elveda hayata,sizlere...”
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
Raþit Cumhur ÇAKIN kimdir? |
|
|
beni anlamak; yaþamýn karanlýk sularýndan üþüyerek te olsa, umuda açýlmýþ yelkenlere öfke ve hýnç ile üfleyerek rüzgarýn yaratýlabileceðine inanmaktýr.
Etkilendiði Yazarlar:
...
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|
|
