|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
17 Kasým 2003
Akrep Yelkovan Kadar Hýzlýdýr Sana Ýnat.
Gökhan Güldemir
Kendi ihtiyaçlarý olduðunda seni kibarca içeri alanlar, sen aradýðýnda seni tek tuþla meþgule alýrlar. Tek "tuþ olan" nedense hep sen olursun. |
|
Keþke hiç büyümeden ölebilse insan. Caný acýmadan ölebilse, caný acýmadan sevebilse. Sevmenin can yakmayaný yapýlmadý henüz ama sevilmelerin hiç biri can yakmaz. Severse biri baþka birini ve terk ederse ardýndan sevilen sadece seven yürek acýr. “Bir insaný sevmekle baþlayacak her þey.” Demiþti Sait Faik. Bu sözü söylediðinde ya henüz bir insaný sevmemiþti ya da baþlayan þeyin; acýlar, felaketler, bitmeyen geceler olduðundan bahsediyor olmalýydý. Olmadý! “Bir insaný sevmekle baþlayacak her þey” diyen Sait Faik, bu cümle aðzýndan çýkýp kaðýda düþtükten hemen sonra gerçeði görmüþ ve bir sonraki cümlesi þu olmuþtu: “Burada her þey, sevmekle bitiyor” “Burada” diye bahsettiði yer neresiydi? Tabiki Ýstanbul! Ýstanbul’sa dünyaydý. “Yalnýzlýklar doldurmuþtu dünyayý.” Ayrýlýklar, terkediþler, severek ayrýlmalar. “Severek ayrýlanlar”mýþ...? Severek ayrýlýnýr mýymýþ...? ........ “Güçlü bir karakter yapým var”mýþ. “Çabuk toparlamýþ görünüyormuþum...” Söylesenize bir kedi 20 kattan dört ayak üzerine düþse ne farkeder ki? ........ Çok düþünmek zararlý insan ruhuna, hatta hiç düþünmemeli. Yalnýzsan düþünürsün çünkü. Yalnýzlýk! Ýnsan ruhunun en büyük düþmaný... Yalnýzlýða alýþmak! Doðarken yalnýzdýr insan. Henüz baþýna geleceklerden habersiz olanlarý, kýçlarýna yedikleri ilk tokat kendine getirir ve ardý arkasý kesilmez bu tokat ve tekmelerin. Yaþarken de yalnýzdýr insan. Yalnýz olmayan insan hiçbir zaman kendi kendine konuþmaz. Ve “Düþünmek ruhun kendi kendine konuþmasýdýr” der Eflatun. Yalnýzlýða tahammülü de yoktur insanýn. Yalnýz yaþayan biri bir kedi yada bir kuþ (sevgisi) satýn alarak onlarý da yalnýzlýðýna ortak eder. Yalnýzlýk tekil bir olgu deðildir her zaman; iki kiþi de çoðu zaman yalnýz olabilir. Yalnýzlýk paylaþýldýkça azalan bir þey deðil aksine bir virüs gibidir. Evet bulduk iþte gördünüz mü,? Yalnýzlýk aslýnda kendilerine bir ruh “eþ”i bulamayanlarýn içinde eþeyli üreyen bir virüstür. Bir kere bulaþtýmý insana, bir sene içinde kurtulmalý. Yalnýzlýk ruhla bütünleþince onu söküp atmanýn imkaný yok. Yaþam tarzýn olur sen daha ne olduðunu anlamadan. Hatta yalnýzlýðýn zýt anlamlýsý nedir bunu bile unutuyor insan, ben unuttum galiba... Birliktelik...? Hiç sanmýyorum. Birlikte olmadýðým biri de yalnýzlýðýmý silebilir. Peki ya sevgi...? Sevgi her þeye yetmez tabi... Seni lüks otomobillere bindirmez mesela ya da her gece farklý bir kulübe götüremez. Para yerine geçmez sevgi. Sevgi tedavülden kalkmýþtýr ...... Senin sevgini kazanabilmek için, seni lüks otomobillere bindirebilmek için çalýþýyorum. Para kazanmak için mi, senin sevgini kazanabilmek için mi çalýþýyorum, bilmiyorum? Para pek umurumda deðil olmasa da olur. Sevgini almak için sevgimi satýyorum... ...... Orhan Selim'in dediði ne kadar doðru? Bir aðaç gibi tek ve hür mü? Yoksa bir orman gibi kardeþçesine mi? Asýrlýk aðaç gibi güçlü göründüysen bir kere, hemen sana dert yanacak birileri çýkar mutlaka. Alýþýrsýn dert dinlemeye. Ýyi bir dinleyici olursun, asýrlýk aðaçlar gibi hiç konuþmaz, içini kemiren kurtlarý anlatamazsýn kimseye. Bir kere “güçlü” rolünü üstlenmiþsindir. Son perde de biter. Aðaç devrilir. Anlatanlarsa baþka bir aðaç çürütmeye koþarlar. Hem de anlatýlanlar hemen hemen hep aynýdýr. Daha baþýndan bilirsin nasýl biteceðini. Sýkýlýr, ama býrakýp gidemezsin. Sen býrakýrsan “ayýp” o býrakýrsa “haklý” olur. Sýkýlmaya devam eder, onun negatif elektriðini de içine gömer gidersin, tabiki onun seninle iþi bittiðinde. Bir sonraki sevgilisinden ayrýldýðýnda yine seni arar, sen “arada bir iki cümle de ben söylerim belki” ümidi ve konuþma isteðiyle yine gider, yine dinlersin. Tüm tümceler onundur. Son sevgilisinden bahseder, oysa sen son sevgilinin yüzünü bile hayal meyal hatýrlýyorsundur. Yaþadýðý ortamýn koþullarý kötüleþince, kökleriyle, yýllar içinde yer deðiþtirebilen asýrlýk aðaçlar olduðunu duymuþtum. Ama sen gidemezsin. Yine bir aðaç gibi çakýlýrsýn topraða, býrakýp gidemezsin, sadece ihtiyacý olduðunda seni arayan bu “en iyi dostunu”. .....
Kendi ihtiyaçlarý olduðunda seni kibarca içeri alanlar, sen aradýðýnda seni tek tuþla meþgule alýrlar. Tek tuþ olan nedense hep sen olursun. ....... Yazýlý olmayan kurallar vardýr. O kurallara uymazsan dýþlanýrsýn, bu yüzden gidemezsin iþte. Anlattýklarý yalandýr, söyleyemezsin. Yapmacýktýr sevgisi besbelli, eðer söylersen; “sen sevgiden ne anlarsýn” olur... Oysa sevginin; “Geceleri sevdiðin baþýný göðsüne yaslayýp uyuduðunda, onu uyandýrmaktan korkarak nefes almaktan çekinmek” olduðunu nereden bilebilirim ki...? Evet sen iyi bir dinleyicisindir artýk. Mükemmel bir insan, harika birisindir. Dinlemenin karþýlýðýný övülerek alýrsýn. Tüm iyi yönlerin dökülür masaya, yaðlý güreþ için hazýrsýndýr artýk. “Ben neymiþim be” dersin içinden alay ederek. “Kes þu yaðcýlýðý” diyemezsin, “ben kendimi biliyorum” diyemezsin. “madem öyle neden yalnýzým” dersin. “zamaný gelir acele etme” der. Acele etmezsin ama akrep yelkovan kadar hýzlýdýr sana inat. ..... Rüzgarý ustaca kullanarak, uzunca bir süre havada, olduðu yerde duran bir martý ne düþündürdü bana; “Acaba biz mi yaþayýp gidiyoruz yoksa biz sabitiz de hayat mý bizim üzerimizden geçip gidiyor. Hissettiðimiz ezikliðe bakýlýrsa ikincisi doðru olmalý hýmm?
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
doðdum, büyüdüm, yaþlanýyorum.
korkacak bir þey yok
sanýrým ilk günden beri ölüyorum
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|