GÖZLERÝN GELÝNCE AKLIMA


Ne zaman deðiþik tonlarýný görsem yeþilin,
Aklýma gözlerinin yeþili gelir.
Narçiçeði dalýndan yere düþerse;
Avuçlarýmda limon kokusu varsa,
Rüzgar bile fesleðen kokarsa,
Aklýma eski günlerim gelir.



Ýncecikten bir yaðmur yaðarsa,
Uykularým bölünürse, içimde fýrtýnalar koparsa;
Umutlarým daraðacýnda asýlýr.
Ben sabahlýyarak bir haber beklemiþsem,
Aklýma yalnýzlýðým, çaresizliðim gelir.



Kýrlangýçlar mevsim sonu gitmiþse,
Yokluðuna alýþamam huzursuz akþamlarda,
Maviler yýðýlýr alabildiðine...
Martýlar aðlarken denizin mavisinde,
Bu büyüden gözlerimi alamam, ayrýlamam;
O zaman yeþil tonlar silinir gözlerimden,
Gözlerim buðulanýr, ben bir tuhaf olurum.




Bakma benim gizlime saklýma,
Aðlamak gelir hep içimden;
Gözlerin gelince aklýma...



ERDEN ERKÝN