|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
2 Aralýk 2003
Gül _ Kýz
Gülüþtük, gül bahçelerinde diken batarken elimize. Aðlarýz þimdi gülenleri gördükçe. halimize
AHMET ÜNAL ÇAM
Her sabah o rengarenk güller, içini neþeyle, sevinçle dolduruyordu. |
|
Genç adam, hergün iþe giderken, yolunun üzerindeki, güllerle dolu bahçeye bakmadan geçemezdi. Her sabah o rengarenk güller, içini neþeyle, sevinçle dolduruyordu.
Günler geçtikçe güllere bakan gözleri, bahçedeki eve takýlmaya baþladý. Çünkü, son günlerde o evde, tül perdenin gerisinde bir genç kýzýn silüetini görüyordu. Her geçiþinde güllere ve pencerede belli-belirsiz görünüp kaybolan genç kýza bakmadan edemiyordu.
Bir sabah her zamankinden daha erken yola çýktý. Bahçenin önüne geldiðinde yüreðinin titrediðini, içinin ürperdiðini hissetti; her gün tül perdenin arkasýnda gördüðü kýz, bahçede gülleri suluyordu.
Güzel kýz, genç adamý görünce yüzü kýzararak içeri kaçtý. Adam, genç kýzýn hayali gözlerinden kaybolmasýn diye gayret eder gibi, gözlerini bir güle dikerek öylece kalakaldý. Gördüðü güzelliðin etkisinde kalmýþ sevdalandýðýný düþünüyordu.
Genç adam, artýk hergün bir öncesine göre biraz daha erken geçiyordu, kýzý tekrar görürüm, umuduyla. Fakat tüllerin gerisinde görünüp kaçan bir silüetten baþka þey göremiyor, kahroluyordu.
Genç kýz da her sabah heyacanla tüller arkasýna geçiyor, genç adamýn gelmesini bekliyordu.
* * * *
Bir gün, genç adam bahçenin önünden geçmedi. Genç kýz gün boyunca boþuna bekledi. Ertesi gün, daha ertesi gün yine boþuna bekledi, genç adam gelmedi. Genç kýzýn yüreðine hüzün doluyordu.
* * * *
Baþka bir gün, yine umutsuz gözlerle yola bakarken, bir grup insanýn omuzlarýnda tabutla geçtiklerini gördü genç kýz. Aklýndan geçen korkunç düþünceden tüm vücudunun titrediðini hissetti, yüreði sýkýþtý; yoksa genç adam ölmüþ müydü !. .
Genç kýz yine hergün tüllerin arkasýna geçiyor, boþ gözlerle dýþarý bakýyordu. Yüzü de, artýk bakmadýðý, sulamadýðý gülleri gibi soluyordu.
* * * *
Genç adam bir gün yine geçti bahçenin önünden. Kaza geçirip, aylardýr yattýðý hastaneden sonunda çýkmýþ, ilk iþ olarak ta, güllü bahçenin önüne gelmiþti. Ama ümit içinde geldiði bahçenin önünde, gülen yüzü asýldý; bahçedeki güller solmuþ, pencere kara perdelerle sýmsýký kapatýlmýþtý.
Genç adam yolda oynayan çocuklara sordu; "-Bu evde kimse yaþamýyor mu? ". Bir çocuk; "-Ýhtiyar bir kadýn yaþýyor. " dedi. Genç adam cevabýný duymaktan korkarcasýna, baþka bir soru sordu; " -Burda yaþayan genç kýz ne oldu? " Çocuklardan biri atýldý; "-o öldü. " dedi, genç adamýn yana düþen kollarýný, yaþaran gözlerini görmeden baþka bir çocuk atýldý; "-Verem olmuþ, dün öldü. "
* * * *
Yýllar sonraydý, küçük bir çocuk heyacanla annesiyle babasýnýn yanýna koþtu, güller arasýnda, sallanan sandalyede oturan ihtiyar adamý göstererek baðýrdý; "-Dedem gülüyor, dedem gülüyor baba !. . " Koþarak ihtiyarýn yanýna gittiler, gülerken hiç görmedikleri yüzüne baktýlar. Elinde bir gül olan ihtiyar adamýn yüzüne, gerçekten bir gülümseme yayýlmýþtý; biten bir hasrete seviniyormuþ gibi, yýllardýr görmediði birine kavuþuyormuþ gibi mutlu bir gülümseyiþti bu. Fakat gözleri kapalýydý. . .
****************
AHMET ÜNAL ÇAM ahmetunalcam@turmail.com
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Ahmet Ünal ÇAM . . .
KISA HiKAYE ve ÞÝÝR DALINDA KENDiNE HAS,AKICI ve GENiÞ BiR KiTLENiN iLGiSiNi ÇEKEBiLEN BiR TARZ YAKALAMIÞTIR
Etkilendiði Yazarlar:
Ömer Seyfettin,Edgar Allen Poe.Orhan Veli KANIK
|
|
|