BABAM’A


Þöyle bir düþündüm de çocukluðumu
Bize bazen uzakta /
Gurbetlerdeydin baba.
Yaþadýðým ilk hasret sana ait olandý,
Uzaklardan gelmesini beklediðim
Ýlk insan sendin hayatýmda.

Evimizden uzak kaldýðýn zamanlarda
Korkardým / üþürdüm / karanlýðýmda.
Rüzgârýn ýslýk çaldýðý gecelerde
Koyardý yokluðun /
Her günden daha beter.
Uçurumlarýmda
Uçsuz bucaksýz denizler dalgalanýrdý,
Büyürdü ne olduðunu bilmediðim
Boþluklar avuçlarýmda.

Biz / yorgun ellerine bakan
Dört minik yavruyduk baba !
Kýrýlgandýk / korkardýk,
Doyunurduk yavru kuþlar gibi
Getirdiklerinle.
Kapýdan içeri girdiðinde;
Korkularýmýz daðýlýr,
Karanlýklarýmýz aydýnlanýrdý güldüðünde.

Yerinde duran taþlar oynardý gittiðinde,
Elimden düþer / kýrýlýrdý oyuncaklarým,
Uçurtmalarýmýn kopardý ipi,
Þarkýlar bile susardý radyolarda.

Akþam / dönerken
Komþu evlerin babalarý evlerine ,
Sanki yalnýzlýklar iyice çökerdi tepemize.
Küçülür küçülürdük aðýrlýðýyla babasýzlýðýn
Ezilirdik bir böcek gibi.
O zaman /
Dört kardeþ sarýlýp birbirimize,
Dualar ederdik
Gökyüzüne açýp ellerimizi,
Bir an önce dönmeni isterdik evimize.

Çocuk aklýmýzla
Düþünmedik bir gün bile
Senden temelli ayrýlacaðýmýzý,
Düþlerimize sen ýþýk tuttun,
Hep sen kaynak oldun hayallerimize.
Ömür boyu seninle var olamayacaðýmýzý
Getirmedik aklýmýza hiç,
Hazýrlamadýk kendimizi
Sensizliðimize.

Þimdi kaç tane on yýl geçti de aradan
Varlýðýn hâlâ destektir gücümüze.
Aðaran saçlarýna / kýrýþan yüzüne,
Ve dayandýðýn bastonuna sýðýnmýþ
Kahpe zamanlar,
Ne yazýk / anýlardan baþka
Hiçbir þey býrakmadý ellerimize.

Bir gün temelli koyup gidersen bizi,
Kimi koyacaðýz senin yerine?
Senin yerin öyle büyük / öyle yüce ki baba
Senden baþka hiç kimse,
Serin sular dökemez yanan yüreðimize.

Bir gün / baharýný yitirmiþ
Papatya gibi solduðunda,
Doðmayýnca güneþin yüzümüze,
Kar yaðmayan daðlarýmýz yok olduðunda,
Koptuðunda ciðerimizden büyük bir parça,
Yalnýzca anýlarla avunarak
Katlanacaðýz kaderimize.

Ah baba!
Çok uzaklara gitmeden / keþke
Yokluðuna nasýl dayanacaðýmýzý
Öðretsen bize!