Bir tünel inþaatý baþladý yüreðimde

Onay vermemiþtim, onu medeniyette vermeyecektim

Doðasý gizlenmeliydi, korunmalýydý..

Savunmasýz kaldýðým bir anda ansýzýn istila baþladý

Çok saðlam temeller attýlar derinliklere

Kilometreler sürüyor uzunluðu

Yinede besbelli gecekondu

Ben karþý çýkamadan yýkamadan

Kaçak hizmete sunuldu

Halbuki daha bitmemiþti yapýmý

Þimdi kaygýyla derinden sýzlýyor bedenim

Acýlarýn farlarý yok,

Ardarda gelen kazalarla hýrpalanýyor

Korna sesiyle yankýlanýyor kalbim

Oklar hep çýkmazlara yönelmiþ

Olur olmaz yerlere uyarýlar yerleþtirilmiþ

Kaybolan sevinçler yolunu bulacak mý?

Hayaller korkmadan tüneli kullanacak mý?

Yüreðim sarsýlmadan duracak mý?

Azimle vuruyorlar duvarlarýna

Her darbede eriyor dermansýz topraðým

Daðýmýn çiçekleri soluyor,

Filizlenmeye çalýþanlar vazgeçiyor varolmaktan

Acý içinde çýrpýnýyor yüreðim

Ýnþaasý artýk bitmeli, sonu aydýnlýða ermeli tünelin

Can damarým kaza kalýntýlarýný akýtmalý,

Tohumlar berekete doymalý

Tüm umudum senden yana gün ýþýðý

Iþýk ver çýkýþa, yol ver drama

Tünel insafa gelsin kasvetiyle korkutmasýn

Kalbimin doðasýna uyum saðlasýn

Yüreðim içini bölen dev yarýðada

Çiçekleri gibi baksýn

Benliðime kýymasýn