Bende en çok senden ne bulmuþtun

Uzun zamandýr kurcalýyor beynimi

En sevdiðin huyum neydi mesela

Seni en huzursuz eden yaným

Görsel olarak biliyorum

Ellerim ve saçlarým hep derdindi

Týrnaklarým uzun olunca

Daha bir kadýn

Saçlarým sarýya çalýnca

Dahada bir kadýn oluyordum

Sevmezdin

Hep eller yerini alýr sanýrdýn

Bir ihtimal dahilindeydi uzaklara düþmek hep

Ama dilinde daima var olacaðýna dair

Söylemler olurdu

Ben pantalonlarýný ütüleyecektim

Sen isteyince, titizlenirdin

Kimseler ütüleyemezdi pantalonunu

Ben ütüleyecektim

O kadar baston koleksiyonu yaptýn

Hergün biri olacaktý elinde

Ben diðer kolunda

Zamanlar geçecekti

Ben adam akýllý büyüyecektim

Sen gitmeyecektin

Þimdi saçlarým, ellerim ilkokul çaðý

Yüreðim kýrk yýl sonra gidiþinde

Olacaðý gibi yaþlý

Doyamadýk, belkide hiç doyum olmazdý

Ama gerçekten doyamadýk birbirimize

Kesitler sýnýrlý kaldý belleðimde

Hep varolan özü kaldý

En son ilkokulda saçlarým kýsaydý

Ve sen yaþýmý o civarlada saymayý býraktýn

Zamaný gelmeden yaþ ilerlemeden

Yaþanacak günlere deðemeden

Beni sensiz

Ellerimi ilkokul çaðýnda

Yüreðimi kýrk yýl sonrasýnda býraktýn