"Usun ve deneyimin aksaçlýlarýnki gibi, ama yüreðin masum çocuklarýnki gibi olsun." -Schiller |
|
||||||||||
|
ne söylesem, ne düþünsem, nereye gitsem hayat!.. çözemedim seni!.. hiç yorulmayan bir deðirmen olarak gördüm güneþi... ayný yönde dönüyordu taþlarý...onu çeviren zaman, su olmuþtu yirmi dört saatlik dilimlere bölünüp...siyah ve beyaz renkli elleriyle öyle hýzlý vuruyordu ki taþlara, hýzýna yetiþmek mümkün deðildi...gecenin ve gündüzün diþleri arasýnda un ufak olan ömür; uçsa da, kaçsa da topraða düþüyordu sonuçta... yer açmak için yenilerine, yeþillerine.. süzülerek uçtular: bazen sulara, bazen yollara, bazen taþlara, bazen çimenler üstüne... uzaklaþýp gitti zaman, dönmemek üzere onlarý da katarak önüne... ve ben geç kalmýþtým hayatýn yalan olduðunu söylemek için: kuþlara ve arýlara, çocuklara, otlara, deliðinde týkýrdayan fareye, yavru kediye, yýlana... ah...yýldýzlar!..ne zaman baksam gökyüzüne, yerinizdesiniz...attýðýnýz demirler midir gözlerimize deðen ýþýklarýnýz? öyle ise, sakýn toplamayýn halatlarýnýzý....kendiniz gibi, beni de yerime çivileyiniz... ve ben geç kalmýþtým, özlemin, dur durak bilmez yollarýnda, hazýrlýksýz yakalanýp yürüdüðümü anlamak için... ikilerde mi düðümleniyordu hayat? ateþ ile su, yer ile gök, sevgi ile nefret, tanrý ile kul, kadýn ile erkek, iyi ile kötü hep yan yana mýydý? beden ile ruhun iç içeliðinde yok muydu tersliklerimiz, garipliðimiz...hem cenneti, hem cehennemi mi yaþýyorduk bir arada? tutulan yanýmýza kimler egemen olmuþtu böyle? ve tutulmayan yanýmýzla hangi uzak ellerde çiçek topluyorduk, hangi gözlerde sevgi buluyor, hangi yüreklerde aþk arýyorduk?..uç uç böceklere ne zaman teslim olmuþtuk böyle... hep uzaklarda filizlenen duygular deðil miydi bizi kendine çeken?..ne olduðunu bilmediðimiz düþler; rengini,soluðunu,biçimini görmediðimiz yüzler deðil miydi?.. yüreðimizde ona dokunabilme umudu taþýdýk hep!..pusulasýz yollardaydýk,adressiz þehirlerde...sokaklar ve evler tanýdýk gibi geldi de,parmaðýmýzý uzatamadýk bir kapýnýn ziline...durduk bekledik bize bir ses ‘gel!..’desin diye...ama hiç yitirmedik içimizdeki özlemi...þimdinin nasýl dünü varsa,yarýnýn bugününü yönelttik vuslatlara...yaþamamýz bunun içindi demek! mavi bir çiçeðin kokusunu koklar gibi, pýnar baþlarýnda yudumlanan bir avuç soðuk su gibi, açlýðý bastýran bir dilim ekmek gibi...türkü gibi, þarký gibi, ýslýk gibi!... ve sen beni yanýna çaðýrdýn çaðýralý, yüreðime yaktýðýn ateþin baþýnda üþüdüm... ey sevgili!..ben seni bir adýn gizemine sarýp doldurdum yüreðime...ve geç kaldým seni sevmemek için...seni sevmek çýkmaz sokaktý çünkü...seni sevmek kefendi...seni sevmek dalda kalan son yapraktý, gönülde uçan son kuþ...trenin köprüden son geçiþiydi, nehrin denize son varýþý...ellerini üstümden, sesini sözümden, duygunu þiirimden esirgeme!..seninle yýkýlayým toprak üstüne, karlar altýna...sevda olup çýkar baþýný baharlarda papatyalarla,çiðdemlerle, mine çiçekleriyle...kýþlarda kardelenlerle...ýtýr kokayým!...yeniden, yeniden,yeniden... 26.11.2003
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Tayyibe Atay, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |