|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
30 Aralýk 2003
O
Kürþat
Sabah kalktýðýmda kendimi hemen dýþarý atmak hissiyle yanýp tutuþurken , o engel oluyor bana.Kim mi ? O iþte.
Elinde ki hançeri yüreðime saplasa kanýmýn bile akmayacaðýný düþünüyorum . Niye mi ? Akmayacak iþte . Sokaklara çýkýp haykýrsam “katili |
|
Sabah kalktýðýmda kendimi hemen dýþarý atmak hissiyle yanýp tutuþurken , o engel oluyor bana.Kim mi ? O iþte. Elinde ki hançeri yüreðime saplasa kanýmýn bile akmayacaðýný düþünüyorum . Niye mi ? Akmayacak iþte . Sokaklara çýkýp haykýrsam “katili tanýyorum, beni o öldürdü” desem kim inanýr bana? Sokak lambasý yanmadýðý için ortalýk çok karanlýktý . Binanýn önüne vardýðýmda ýþýðýn yandýðýný fark ettim . Zemin katta kaldýðýmýz için kaldýrýmda yürüyen insanlarýn ayaklarý görünürdü . Ayak uçlarýma doðru baþýmý eðdiðimde iki çift gözle karþý karþýya geldim. O anda apartmanýn dýþ kapýsý açýldý , yüzümü tekrar pencereye çevirdiðimde salonda yerde uzanan belli belirsiz seçebildiðim karartýyý fark ettim ve ardýndan ýþýk söndü. -Beyefendi ne yapýyorsunuz burada ? -Þey! -Beyefendi size söylüyorum. O anda nasýl fýrladýysam yönetici olduðunu sonradan öðrendiðim madamýn kapatmak üzere olduðu kapýya hýzla yöneldim ve tam kapanmak üzereyken apartmandan içeri girip hemen paltomun cebindeki anahtarlarý çýkartýp kapýyý açtým. Ýçeriye girdiðimde mutfaktan gelen sesle irkildim . Hemen mutfaða yöneldiðimde mutfaktan bahçeye açýlan kapýdan birinin koþarak çýktýðýný gördüm . Barmen kýzýn birasýný uzatýrken , yanýndaki erkeðin uyuduðunu görünce , birayý býrakýp arkadaþýnýn iyi olup olmadýðýný sordu kýza. -Arkadaþýnýzýn durumu iyi mi ? -O þimdi uçuyordur.Daha iki dakika önce tuvalette almýþtý hapý.Sen burada yenisin galiba ilk kez görüyorum seni. -Evet.Dün baþladým. -Yarým saattir seni izliyorum ve hiç kimseyle konuþmadýn.Hep böyle az mý konuþursun.Ha tabi ya barmenler fazla konuþmazlar , onlar dinlerler. Kýz konuþmasýný bitirmeden yanýna gelen bir baþka erkek onu kolundan tutarak hýzla tuvalete doðru sürükledi . Barmen bir taraftan iþini yaparken bir taraftan olanlarý izliyordu . Biraz sonra kýz ve erkek tuvaletten çýktýlar . Barmen kýzýn pantolonunu düzelttiðini fark etti . .Erkek kýza öpücük gönderip ardýndan sýrýtarak bardan hýzlý adýmlarla uzaklaþtý. Kýz biraz yalpalayarak: -Hey bana bir bira daha ver. -Çok içtiniz.Hem çok geç oldu.Saat sabahýn 4’ü oldu. -Boþ versene . Hem sen babam mý oluyorsun ki benimle böyle konuþuyorsun söylesene ? Kýz çok güzeldi.Ýyi giyimliydi ve makyajý da çok özenliydi.Belli ki ailesinin durumu iyiydi.Ancak böyle üçüncü sýnýf underground bir barda ve böyle insanlarýn arasýnda ne iþi vardý.Barmen bunlarý düþünürken barýn ýþýklarýnýn hepsinin yandýðýný fark etti.Þöyle bakýþlarýyla etrafý süzdükten sonra kýzla göz göze geldi.Aydýnlýk ortamda daha da net gördüðü kýzýn uzun siyah saçlarý ve mavi gözleri barmeni büyülemiþti.Kýzýn sözleri onu üzmüþtü. Kýz kapýya doðru yönelecekken barmen arkasýndan seslendi: -Eðer yanlýþ anlamazsanýz sizi bu halde býrakmaya içim elvermiyor.Rica etsem beþ dakika beklerseniz sizi taksiye kadar býrakayým. Kýz barmenin bütün söylediklerini duyamadýðý için anlamsýz anlamsýz barmene baktý.Barmen eliyle biraz bekle iþareti yaptýktan sonra hemen paltosunu alýp kýza doðru yöneldi.Kýzýn koluna girerek birlikte kapýya doðru yürüdüler.Kýz oldukça sarhoþtu ,barmene hiç tepki göstermedi..Yürüyemiyordu.Anlamsýz sözcükler mýrýldanarak bir þeyler ifade etmeye çalýþýyordu.Kýz evini tarif edecek durumda bile deðildi.Yaðmurda hafiften çiseliyordu.Barmen bir taksi çevirdi ve bindiler birlikte. Taksici para üstünü sayarak uzattý.Kýzýn koluna giren barmen oldukça zorlanarak kýzý otomobilden çýkartýp binanýn önüne kadar getirdi.Tam kapýyý açmak için ellerini cebine atmýþtý ki ceplerinin boþ olduðunu fark edince anahtarlarý barda unuttuðunu anladý.Kýzýn ayakta duracak hali olmadýðýný görünce kapýnýn önüne oturttu.Bir an düþündü.Binanýn arkasýndaki bahçeden dairesine girebileceðini düþünerek oraya doðru hýzlý adýmlarla kýzýn yanýndan uzaklaþtý.Bahçe duvarýndan atlayarak mutfaktan bahçeye açýlan kapýnýn önüne geldi. Ýkimizde göz göze gelmiþtik,þaþkýn þaþkýn birbirimize bakarak: -Erhan! -Ahmet! -Senin bahçede ne iþin var Erhan. -Asýl senin evde ne iþin var ? Hani Aysel’in evinde olacaktýn bu akþam? -Biraz önce birisi senin olduðun yerden hýzla koþarak uzaklaþtý.Onu görmedin mi? -Hayýr görmedim. Erhan’ýn kolundan tutarak sürüklercesine salona götürdüm.Iþýklarý yaktýðýmda sokaktan gördüðüm o karartýnýn yerde yatan bir kýz olduðunu fark ettim. Ýkimiz de heyecanla bakýþlarýmýzý daha dikkatli bir þekilde kýza yönelttiðimizde kollarýnýn ve ayaklarýnýn baðlý olduðunu ve boðazýndan kan aktýðýný gördük. Korku dolu gözlerle birbirimize bakarken Erhan dýþ kapýya yöneldi ve kapýyý açtýðýnda merdivenlerin önünde yerde uzanmýþ kýzý görünce içimdeki heyecan bir kat daha artmýþtý. -Nedir bu olanlar..! Erhan hemen aðzýmý kapattý. Kýzý hemen içeriye taþýdý.Salondaki koltuðun üzerine yatýrdý.Kafam iyice karýþmýþtý.Kýzýn nefes alýp verdiðini görünce biraz da olsa heyecaným azalmýþtý. Ancak salonun ortasýnda cenin vaziyetinde duran bir kýz cesedine gözüm takýlýnca azalan heyecaným korkuyla karýþýk tekrar artýyordu. Erhan bu gün olup bitenleri hýzlý bir þekilde anlattýktan sonra bana dönerek neler olduðunu söylememi istedi.Ben de her þeyi en ince ayrýntýsýna kadar çabuk bir þekilde anlattým. Ýkimiz de uzun bir sessizliðin ardýndan hangimizin bu sessizliði bozacaðýný beklerken,koltukta uzanan kýzdan gelen mýrýltýlarla irkildik. Erhan hemen kýzýn yanýna gidip ne olduðuna baktýðýnda,bende salonun ortasýndaki kýzýn bir an için kollarýný hareket ettirdiðini gördüm.Gözlerimi ovuþturup tekrar baktýðýmda gerçektende kýzýn kollarý hareket ediyordu Dizlerimin üzerine çömelip kollarýný çözmeye çalýþýrken Erhan da yanýma gelmiþti . O da bacaklarýnda ki ipleri çözüyordu .Ýkimizde heyecanlanmýþtýk.. Kollarýný çözdükten sonra kýzýn baþýný çevirdiðim anda Erhan irkilerek geri çekildi. -Olamaz böyle bir þey. Kýzýn yüzüne bakarken onun gözlerindeki þaþkýnlýða anlam veremedim . Hemen koltukta ki kýza doðru yöneldi ve kýzýn yüzünü bana doðru çevirdi.Ben o anda dehþete kapýlmýþtým.Erhan’ýn gözlerindeki þaþkýnlýðý þimdi daha iyi anlýyordum.Kýzlar birbirlerine çok ama çok benziyorlardý.Sadece yaralý kýzýn saçlarý biraz kýsaydý.Diðerinin kolunda yýlan dövmesi vardý. Ýkimizde birbirimize boþ gözlerle bakakalmýþtýk. Yerde yatan kýzdan gelen sesler inleme seslerine dönüþmüþtü.Yaralýydý.Boðazýndan akan kan yeni durmuþtu.Boðazýna dikkatli bir þekilde baktýðýmda býçak yarasý olduðunu fark ettim. Erhan ‘a döndüm. -Sen onu içerdeki odaya götür.Ýlk önce bununla ilgilenmek zorundayýz. -Tamam. Þaþkýn bakýþlarla kýzý odaya götürüp hemen yanýma geldi.O sýrada mutfaktan pamuk ve oksijen getirip kýzýn kesilen boðazýnda ki kaný temizledim.Kesik çok derin deðildi.Bunu yapan kiþi iþini yarým býrakmýþtý. Kýzý yataða doðru taþýrken kapý ziliyle öyle bir irkilmiþim ki az daha kýz ellerimden kayýp hýzla yere düþecekti . Kendimi zor toparlayýp,yataðýn üzerine yavaþça býraktým.Biraz önceki gibi ikimizde dona kalmýþtýk.Yaþadýðýmýz bu olaylarýn gerçek deðil de bir rüya olmasý için ikimizde kim bilir neler vermezdik. Ýçerdeki odadan ses gelmiyordu.Erhan’a baktým .Merak etme der gibi iþaret yapýp sessizce: -Asýl ilgilenmemiz gereken yaralý kýz.Duymuyor musun iniltisini ? Ben yaralý kýzýn olduðu odaya doðru yöneldim.Kapý zili ikinci kez çaldý.Kýz gözleri yarý açýk baygýn bir halde,iniltiler çýkarýyordu.Odadan kapýyý açabileceðini iþaret ettim. Kapý aralýðýndan baktýðýmda biraz önce evin önünde karþýlaþtýðým madamla konuþuyordu.Kadýn bir þeyler söyleyip gitti. Yaralý kýzýn durumu çok aðýr sayýlmazdý.Ancak belli ki kendisini öldürmeye çalýþanla geçirdiði dakikalar veya saatler onu çok korkutmuþtu.Ýkimizde baþucunda bekliyorduk.Gözleri aralanýr gibi oldu ve tekrar kapandý. Sabah olmuþtu.Diðer odadan gelen sesle ikimizde sesin geldiði odaya doðru yöneldiðimizde Erhan’ýn bardan birlikte geldiði kýz bir þeyler söylemeye çalýþýyordu. Onu kolundan tutarak banyoya götürdü,elini yüzünü yýkadý.Kýz yavaþ yavaþ kendine geliyordu.Kýzý kucaðýna alarak kendi odasýndaki yataða yatýrdý. Hala iki kýz arasýndaki olan bu aþýrý benzerliðe inanamýyordum. Yaralý kýz gözlerini tekrar araladý ve dudaklarýný kýpýrdatmak için gayret gösterdiyse de konuþmayý baþaramadý.Hemen yanýna gittim.Çok terlemiþti.Gözlerinden çok korktuðu belliydi. -Lütfen kendinizi fazla zorlamayýn.Ýyileþeceksiniz Bana anlamsýz bir þekilde baktý. -Sizi salonda bulduðumuzda ilk önce öldüðünüzü zannettik.Hiç merak etmeyin ilk yardým konusunda arkadaþlar iyi olduðumu söylerler.Ýçiniz rahat olsun,biraz önce söylediðim gibi iyileþeceksiniz.Yaranýz aðýr sayýlmaz.Ýsterseniz biraz uyuyun. Biraz uyumuþ olmalýyým ki saate baktýðýmda öðlen olmuþtu.Kýz hala uyuyordu. Banyoya gidip elimi yüzümü yýkadým,holden salona geçerken Erhan’ýn odasýnýn kapýsý açýktý.Oda biraz karanlýk olduðu için içeriye dikkatlice baktýðýmda kýzla birlikte çýplak bir þekilde yatakta olduklarýný gördüm.Çok þaþýrmýþtým.Aslýnda hiç þaþýrmadým desem daha doðru olur.Erhan kýzlar konusunda biraz hýzlýdýr da ondan. Tekrar odaya döndüðümde yaralý kýz biraz daha iyi görünüyordu. Bakkala gidip kahvaltýlýk bir þeyler almak için dýþarýya çýktým. Kapýnýn önünde dün gördüðüm madam kapýcýyla konuþuyordu.Yanlarýndan hýzla geçip bakkalýn sokaðýna döndüm. -Ýki ekmek,iki yüz elli gram beyaz peynir ve zeytin birde beþ yumurta verir misiniz? -Ya kardeþ þu haberi duydun mu ? -ne! -Haberlerde demin söylediler.Ünlü bir iþadamýnýn iki kýzý mý kaçýrýlmýþ ? Ýkizler miymiþ ne .Ýþte öyle bir þey. -Ýki kýz kardeþ kaçýrýlmýþ mý? -Evet evet polis kaçýranlarý arýyormuþ. Bir an için akþam olanlarý hatýrlayýnca bakkalýn hazýrladýklarýný hemen alýp hýzla eve doðru koþmaya baþladým. -Hey genç paranýn üstünü unuttun. Ýçeriye girip kahvaltýlýklarý mutfaða býraktýktan sonra salona geçip televizyonu açtým.Bakkalýn söylediði olayla ilgili bir þey yoktu kanallarda Erhan’a seslenerek hemen uyandýrdým.Mutfaða gelmesini söyledim. Mutfakta kahvaltýlýklarý masanýn üzerine koyarken Erhan’ýn sesini duydum -Oðlum niye uyandýrdýn? -Gel otur þöyle ve söyleyeceklerimi dikkatlice dinle. -Tamam.Niye böyle heyecanlýsýn. -Bakkalda ki adam biraz önce haberler de ünlü bir iþadamýnýn iki kýzýnýn kaçýrýldýðýný dinlediðini söyledi .Kýzlar ikizmiþ. Erhan hemen fýrlayarak önce kendi odasýndaki kýza ,daha sonrada yaralý kýza bakýp yanýma geldi. -Mahvolduk! Ýkimizde birkaç saniye birbirimizle göz göze geldikten sonra durum hakkýnda konuþmamýz gerektiðini onayladýðýmýzý bakýþlarýmýzdan anlamýþtýk. -Kýzlarý bir araya getirmek gerekiyor ne dersin? -Olabilir.Sanýrým iþin iç yüzü hemen ortaya çýkabilir. -O zaman fazla konuþmamýza gerek yok. Benim odadaki kýzý yaralý kýzýn odasýna getireyim.Þuraya bak ya!Kýzýn ismini bile bilmiyorum. Erhan odasýna gitti.Bende yaralý kýzýn yanýna gittim.Biraz sonra kýzla birlikte içeriye girdiler.Kýz öylesine yorgun görünüyordu ki ayakta bile zor duruyor bir koluyla Erhan’ýn belinden tutuyordu.yaralý kýz sýrtý bize dönük olduðu için ilk bakýþta birbirlerini görmemiþlerdi.Kýz ilk önce bana uzun uzun bir baktý.Elini uzatacaktý ki ayaðý sendeledi ve yere düþecekken Erhan kýzýn belinden tutarak yere düþmesini engelledi.O esnada kýzýn bacaðý sehpaya çarptý ve sehpa yere devrildi. Yaralý kýz yavaþça yüzünü bana doðru çevirince olanlar oldu -Aysel! -Aygül! Ýkisi de þaþkýn þaþkýn birbirlerine bakarken hemen ayaktaki yýlan dövmeli uzun saçlý kýz karyolanýn kenarýna oturup elini yaralý kýzýn yüzünde gezdirdi.Yaralý kýzda zorda olsa yerinden doðrulup sarýlmak için hamle yaptýysa da baþaramadý. Birbirlerine ifadesizce bakýyorlardý.Sanki birbirlerini uzun zamandan beri görmüyorlardý. Uzun saçlý yýlan dövmeli kýz bana dönerek. -Bu duruma nasýl geldi.Bana açýklar mýsýnýz biriniz lütfen. Erhan hemen yanýna oturdu. -Ýstersen biraz sakin ol.Heyecanlanma.Bak görüyorsun durumu iyi. O sýrada yaralý kýz baþýný onaylar gibi salladý ve sonra bayýldý. Ortam biraz sakinleþince ben ayaða kalkýp mutfaða kahvaltýyý hazýrlamak için yöneldiðim esnada.Erhan koluma dokunarak: -Ben kýzlarla konuþurum. -Tamam bende kahvaltýlýk bir þeyler hazýrlamaya gidecektim. Yýlan dövmeli kýz yerinden hamle yaparak -Ýzin verirseniz bende size yardým edeyim. -Olur.Bence bir sakýncasý yok. Sucuklu yumurtayý çok severdi.Yumurtalarýn daðýlmamasýna çok özen gösterir,sucuklarý iyice kýzartýrdý.Sabahlarý yatak odasýna gelen kýzarmýþ sucuk kokusuyla uyandýðým çok olurdu. Bir anda elimden düþürdüðüm yumurtanýn yerde daðýlýþýný gördüm. -Ýsterseniz ben yapsaydým. Gözleri o kadar anlamlý bakýyordu ki.Uzun saçlarýnýn yýlan dövmeli omzunun üstünde ki daðýnýk görüntüsü beni oldukça etkilemiþti.Ýlk gördüðümde bana bu kadar güzel gelmemiþti. -Sucuklu yapalým mý? -Ne? Dalmýþtým.Hemen kendimi toparlayýp, -Sucuklu mu?Tabi olabilir siz nasýl isterseniz Ancak sucuk kalmamýþtý galiba.Buzdolabýný açtým.Yumurtalarýn yanýn da bir parça duruyordu.Sucuðu uzattým. Alýrken gözlerini yine anlamlý anlamlý üzerimde gezdirdikten sonra: -Siz iyi misiniz?Ne komik sizin adýnýzý bile bilmiyorum. -Ahmet. -Bende Aygül.Memnun oldum,içerdeki de benim ikiz kýz kardeþim Aysel.Arkadaþýnýzýn ismi ne?Tabi ki kendisinden öðrenmem gerekirdi ama akþam olup bitenleri sizde gördünüz ve de biliyorsunuz . -Erhan -Sizde Erhan gibi az konuþuyorsunuz.Onun yaptýðý iþi biliyorum.Siz ne iþ yapýyorsunuz? -Týp da okuyorum. -Öyle mi?Deminden beri size bakýþlarýmdan dolayý umarým rahatsýz olmadýnýz. Çünkü bu bakýþlara sizde arada bir kaçamak bakýþlarla karþýlýk veriyordunuz.Hatta bir ara öyle daldýnýz ki sizinle uzun zamandýr tanýþtýðýmýzý hatta birlikte bile kaldýðýmýzý düþünmedim deðil.Ýlginç hissettim kendimi. Kýz kardeþimi siz buldunuz deðil mi ? -Evet -Onunla uzun zamandýr görüþmüyorduk.Hatta çok az görüþtüðümüzü de söyleyebilirim.Ýkimiz ikiz olmamýza raðmen çok farklý kiþiliklere sahibiz.Ben yurtdýþýnda büyüdüm ve eðitim gördüm.O yazlýkta babaannemin yanýnda büyüdü ve okudu.Birbirimizle ilk defa on sekiz yaþýnda tanýþtýk.Bu arada babamýzýn birçok alanda faaliyet gösteren fabrikalarý olduðu için durumumuz maddi açýdan çok iyiydi.Ancak iþ hayatýndan vakit ayýrýp bize ilgi gösterecek zamaný olmadý hiç.Her neyse.Annem biz doðarken ölmüþ. Kýz konuþurken içerden Erhan’ýn sesi geldi. -Kýz uyandý,kahvaltý hazýrsa yardýma geleyim mi? -Gerek yok,kahvaltý hazýr birazdan getiriyoruz. Konuþmamýz yarým kalmýþtý.Aygül tavada ki sucuklu yumurtayý bir tabaða aktarýp tepsiye koydu.Bende bardaklarý ve diðer kahvaltýlýklarý tepsiye koydum.Aygül önden bende arkasýndan onlarýn bulunduðu odaya doðru yürüdüðümüzde,baþýmýn döndüðünü anlayýnca belimi salonda ki koltuða destek verdim ve bir an için tepsideki tabaklar yere düþer gibi olduysa da Aygül durumumu fark edip elime destek vererek kahvaltýlýklarýn düþmesine engel oldu..Tam o esnada elimi tutunca sanki karþýlýklý ayný duygularý hissetmiþçesine gözlerimiz birbirine çakýldý.Ýkimizde öylece ayakta donmuþtuk sanki. Baþýmýn aðrýsý geçer gibi olmuþtu ama yinede biraz aðrýyordu. -Herhalde baþýnýz döndü,akþam fazla uyuyamadýnýz galiba. Kendimi toparlayýnca kýzýn yanýndan hýzla odaya doðru yöneldim.Ona cevap vermediðime biraz içerlediðini yüz ifadesinden sezebiliyordum..Tepsiyi sehpanýn üzerine býraktým.Yaralý kýz daha iyi görünüyordu..Yatak da biraz doðrulmuþ vaziyette yatýyordu.Ben içeriye girdiðimde bakýþlarýný bana doðrultmuþtu.Onunla göz göze geldiðimde bakýþlarý Aygül’ün bakýþlarýndan çok farklýydý.Aysel bana mý öyle gelmiþti bilmiyorum ama daha hayat dolu ve Aygül’den daha sýcak bakýyordu.Sanki uzun zamandýr tanýþýyoruz ve dostummuþ gibiydi bakýþlarý.. -Sucuk da nefis olmuþ.Elinize saðlýk. Erhan sehpanýn üstündeki kahvaltýlýklarý yemeye çoktan baþlamýþtý. Bu arada Aygül kýz kardeþinin uzandýðý yataðýn kenarýna oturdu.Ona dönerek. -Nasýlsýn?dedi. Aysel sanki kendisine çok zor bir soru yöneltmiþçesine gözlerini kapayarak içini çekti.Biraz durduktan sonra: -Ýyiyim. Daha sonra Aygül konuþmaya devam edecekken yaralý kýz aðzýný eliyle kapatýp onu engelledi.Birbirlerine bakýp ikisi de kafalarýný sallayarak bakýþlarýný bize doðru yönelttiklerinde,Erhan kahvaltýlýklara yumulmuþtu,bende ikisini izlediðimi fark etmesinler diye hemen kapýya yöneldim. -Ahmet ben tuzu getiririm.Sen zahmet etme.Zaten çok yoruldun. Deyip ayaðý kalktýðýnda ikimiz kapýnýn önünde çarpýþtýk. Ýkimizde hemen kendimizi toparladýktan sonra tekrar göz göze geldiðimizde Erhan’la Aysel’in de bize kahkahalarla güldüðünü görünce Aygül’le bende gülmeye baþladýk. Hepimiz ayný anda susmuþtuk ki odadaki sessizliði kapý zili bozmuþtu.Hepimiz birbirimizin surat ifadesinde ki þaþkýnlýðý tam anlamýþken: -Polis!Açýn kapýyý.Yoksa kapýyý kýrmak zorunda kalacaðýz sesleri geldi dýþarýdan. Erhan’a baktým.Þaþkýn þaþkýn ne yapacaðýz der gibi bana bakýyordu.Kýzlarda çok þaþýrmýþlardý polisin kapýda olmasýna. Tam o anda kucaðýma uzanýp ve benimle çok özel düþüncelerini paylaþtýðý tekne turu yaptýðýmýz gün ki konuþmalarýmýz aklýma geldi. -Evlilik aþký öldürüyor bana kalýrsa.Yada þöyle diyeyim baþtan ölmüyorda sonra yavaþ yavaþ yok oluyor.Süre olarak þunu söylemeliyim ki herkese göre degiþir. Zaten çok önemli deðildir aþk, önemli olan sevgidir ve zamanla aþk yerini sevgiye býrakýr. Ben buna inanýyorum. Aslýný söylemek gerekirse aþkýn anlamýný kendimiz buluruz. Herkese göre aþkýn yorumu ve açýklamasý farklýdýr.Bana göre çýlgýnlýk gibi tarif ettiðim aþký baþkasý tutku,istek,arzulama gibi tarif edebilir. Aþk evliliði yapanlarda kabus aþka dönüþütürüyor bence evliliði.Çünkü iyi tanýdýklarýný zannettikleri eþinin baþka biri oldugunu görünce sona yaklaþmak hiçte zor degil ve en muhtemel olan sonuç bana göre. Aþk çok göreceli bence nasýl istersen öyle düþünürsün ve tanýmlarsýn. Ben sevgiye inananlardaným. Aþk eriþilmez bir þey belkide ama ben aþk yerine sevmeyi tercih ederim. Baþýmý sallayarak:
-Anladým.Anladým.Ben de senin gibi sevgiye daha önem veriyorum.Evlendikten sonra aþk kuramý yerini sevgiye býrakýyor.Çok güzel söylüyorsun.Belkide ayný düþündüðümüz için böyle söylüyor olabilirim.Aldatmak.Aldatýlmak.Gerçekten çok derin bir konu.Zaten kadýn ve erkek varolduðu sürece tartýþacaðýmýz kavramlarýn arasýnda en çok yer alan kavram.Aldattým kadýnlarýmý ve aldatýldým .Tutkunun ve heyecanýn kölesi oldum belki.Aþýk oldum ve paylaþtým sevinci ve hüznü dudaklarýnda.Tensel titreþimlerin hapsettiði duygularda yenildim gerçeklere doðruldum ve yeniden yeniden savruldum arzu dolu bakýþlarýn uzantýsýnda..Sevdim ve bir daha býrakmadým. Uzandýðý kucaðýmdan baþýný yukarýya doðru çevirerek o herzaman ki gülümsemesiyle: -Ne güzel anlatýyorsun. Ben þair olmadýðým için böyle cümleler kuramam ama sana aldatmayý ve aldatýlmayý yaþadýðýmý söyleyebilirim. Eðer bir iliþki yaþiyorsan bunlarý göz önüne alarak yaþamalýsýn. Ben ne aldattýðýmda nede aldatýldýðýmda çok üzüldüm. Belki de çok sevmedim hiç birini. Böyle arada derede gezinirken erkeðimi buldum ve onun benim istediðim karakterde oldugunu anladým. Ýstemediðim yönlerini huylarýnýda þimdi ben düzeltiyorum kimse dört dörtlük olamaz .Ama evlenecegin kiþiyi seçmekte fazla zorlanmayacaðýn kesin. Çünkü o en baþta kendini belli ediyor. -Birbirini seven ve evlenmeye karar veren insanlar karakter uyumlarý sebebiyle mi böyle bir karar veriyorlar.Daha doðrusu tamda istediðim kiþilik yapýsýna uygun bir insan olduðuna karar veripte mi evleniyorlar.Genellikle böyledir diyemeyiz.Kýsmen böyle oluyor.Bu isteðin ve kararýn tehlikeli olduðunu düþünüyorum.Kadýnýma ayný þeyleri ben yapýyorum haklýsýn.Müdahale etmemeye çalýþýyorum desem yalan olur.Yinede seninle birçok ortak paydada buluþuyoruz. Evet bir çok konuda ortak paydamýz olan kýz.Hayatýmýn anlamý, hayata karþý duruþuyla gururlu, neresinde durduðunu bilen ve düþünceleriyle duruþu çeliþmeyen aþkým. Saçlarý rüzgarýn verdiði ahenkli süzülüþle yüzüme vuran ,ölümünün rengini bile hiç belli etmeyen kadýným. Onu gördüm.Uzun zamandýr görmüyordum.Sokaðýn köþesini dönünce çöp tenekeleriyle kaldýrým arasýnda yerde sere serpe uzanmýþ bir þekilde.Yüzü koyun yere uzanmýþ, sað kolu dirsekten karnýna doru kývrýlmýþ göðsünün altýnda,diðer kolu kýrýk kaldýrým taþýnýn yanýnda.Apartman duvarýnýn dibinde yatarken yanýndan hiç ayýrmadýðý oyuncak yavru ayý duruyordu. Dalgalý saçlarý omuzuna ve sýrtýna daðýlmýþ ve çok az yanaklarý görünüyordu.Aðzýndan ve baþýndan akan kan çöp tenekesinin tekerleklerinin arasýnda ki çukurda ufak bir gölet oluþturmuþtu. Onu gördüm.Kafamý yukarý kaldýrdýðýmda pencere açýk ve tül perde rüzgarla aldýðý kuvvetle ritmli bir þekilde uçuþuyordu.Sonunda dediðin yapmýþtý. Ýntiharýna bile yetiþememiþtim.Ona yetiþemediðim gibi. -Ahmet!Kapýda polis var farkýndasýn deðilmi? Bir kaç saniye içinde düþüncelerimden sýyrýlýp nasýl bir hareket yapacaðýmý bilemez bir halde kapýya adým attým. -Açýn kapýyý polis.Açmazsanýz zor kullanmak zorunda kalacaðýz. Derin bir nefes aldýktan sonra kapýyý yavaþça açtým. Kapýyý açar açmaz iki polis öyle bir çeviklikle içeri daldýlar ki ben arkasýnda duran sivil polislerle yüz yüze gelmiþtim.Ýçeri giren polislerin ellerinde silah vardý ve hýzla odalara bakmaya baþladýlar.Sivillerde içeri girerek beni kollarýmý arkaya dolayarak hareket etmememi saðladýlar.Erhanla kýzlarýn olduðu odaya en son girmiþlerdi.Ýçerden gelen sesle irkildim. -Komserim evde kimse yok.Sanýrým kaçan kiþi buraya girmemiþ. Ortam bir an sessizlikten sonra bahçedeki þiþelerin sesleriyle tekrar hareketlendi.Ýçtiðimiz içkilerin þiþelerini bahçeye koyardýk. -Çabuk çabuk bahçedeki duvardan atlýyor.Telsizle apartmanýn arkasýndakilere haber verin.Sanýrým hýrsýzý yakaladýk. Apartmanýn arkasýndan silah sesleri gelmeye baþladý. Sivil giyinimli polis bana dönerek: -Kusura bakmayýn efendim.Bir hýrsýz ihbarý üzerine apartmana geldik.Görgü tanýklarý hýrsýzýn sizin daireye girdiðini söylediler.Bizde macburen dairenize girmek zorunda kaldýk. Sonra polisler hýzlý adýmlarla evi terkettiler.Kapýyý kapatýp hemen Erhan ve kýzlarýn bulunduðu odaya girdim.O da da kimse yoktu.Sehpa herzamanki yerinde duruyordu.Yatak hiç bozulmamýþtý. -Bugün daha iyiyiz sanýrým. Perde açýldý ve güneþ ýþýðý tam gözlerime vurdu.Yaný baþýmda hemþirenin bana seslendiðini anladým. -Bugün çok güzel bir gün.Aralýk ayýnda böyle güneþli bir gün insaný ne mutlu ediyor. Þarký sözlerini mýrýldanarak yüzünü bana döndü. -Uykunuzda anlamsýz ,belli belirsiz þeyler söylüyordunuz.Umarým sizi güzel bir rüyadan uyandýrmamýþýmdýr? Gözlerimi ovuþturarak ona baktým.Bakýþlarýmý odada gezdirdikten sonra tekrar ona yönelttiðimde nerede olduðumu anlamýþtým. Serpil haným her sabah olduðu gibi odamýn perdesini açarak beni uyandýrýyordu.Her zaman mýrýldandýðý þarkýyý bu sabah söylemiyordu.Yüzündeki heyecaný gözümü kamaþtýran güneþ ýþýðýna raðmen anlýyordum.Bugün diðer günlerden çok farklýydý sanki. -Hayýr Serpil haným. -Her zamanki gibi kýsa cevaplar.Siz hiç uzun cümleler kurarak konuþamaz mýsýnýz?Bir günde bana uzun uzun cevaplar verseniz.Sizinle biraz sohbet edebilseydik.Ama... -Bu gün beni ziyarete gelecek.Görüþmek istemediðimi ona söyler misiniz? -Biliyorum bunu bana hergün söylüyorsunuz.Ama kimse gelmiyor.Sizi ziyarete gelecek kiþi hakkýndada fazla birþey söylemiyorsunuz..Kimdir o? O iþte. Öðrencisi olduðum üniversitenin hastanesinde bir hasta olarak yatmaktaydým.Son sýnftaydým,týp fakültesini bitirmeme bir ay kalmýþtý.Her þey arkadaþýmýn evine doðum günü partisine gitmemle baþlamýþtý. Onunla arkadaþlýðým o gece baþlamýþtý.Ýlk zamanlar arkadaþlýðýmýz çok sýcak, heyecan dolu tek kelimeyle müthiþ geçiyordu.Nasýl baþlamýþtýk ? Nasýl bu kadar hýzlý ilerledi iliþkimiz ? Nasýl bu iliþkiler girdabýna girmiþtim ? Nasýl bu kýsa zamanda vazgeçilmezlerimden olmuþtu aniden ? Cevapsýzdý bu sorular.Öyle farklý bir dünyayý paylaþýyorduk ki ikimizde bu evreni terketmek istemiyorduk. Ýkimiz bazen tek kiþiye bazen ise çoðula bürünüyorduk.Beni ele geçirmeye çalýþtýðýný bile bile kendimi ona sunuyordum.Þeytan ayinlerinde sunulan kurban kadar kendimi savunmasýz hissediyordum. Sýcaklýðýný içimde dolaþtýðý anlar dýþýnda anlamýyordum.Uzak olduðum zamanlar ona olan özlemim nefret duygularýyla karýþýyordu.Yaþamýmý bulanýklaþtýrýp,sevdiðim her þeyi benden uzaklaþtýrýyordu.Gerçekliklerden beni soyutlayýp somut dünyamý tamamen kurgusal bir yaþam sürecine sokuyordu. O iþte. Adýný kim ne koyarsa koysun onun.O hayatýmý cehenneme çeviren beyaz þeytan.Geleceðimin,dostlarýmýn,umutlarýmýn ve hedeflerimin teker teker benden uzaklaþtýðýný bana hissettiren o.Yaptýrdýklarý ve düþündürdükleriyle kimi zamanlar þeytanýn kitabýný hayatýmýn merkezine koyan o.Lanetimi bile kusmaya gücümün kalmadýðý zamanlar bile oynadýðý oyunlarýyla beni yavaþ yavaþ ölümün beyaz rengine götüren o.Sevdiðimi götürdüðü gibi.
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Artvin 1972 doðumlu. Ýlkokulu dördüncü sýnýfa kadar Artvin, Ardanuç’ta, ortaokul ve lise eðitimini ise Gölcük'te yaptý. 1996 yýlýnda Ýstanbul Üniversitesi Ýktisat Fakültesi Ýktisat Bölümünden mezun oldu.
1994 yýlýnda kendi oluþturduðu bir grup arkadaþý ile KARINCA adýnda öðrenci gazetesi çýkardý. Daha sonra yine baðýmsýz olarak oluþturduðu bir grup arkadaþýyla BENGÝSU Þiir Topluluðu'nu kurdu. Toplulukla birilikte Ý. Ü. Öðrenci Kültür Merkezi Edebiyat Kulübü'ne üye oldu.
BENGÝSU edebiyat dergisini ve yine bu dönemde ayný toplulukla birlikte BENGÝSU Þiir adýnda kitapçýk çýkardý. Edebiyat kulübü olarak Ýstanbul Üniversitesi, IV. ve V. "Edebiyat Þenlikleri"ni gerçekleþtirdi. Baþlangýcýndan beri KARINCA gazetesinin ve BENGÝSU Edebiyat dergisinin Genel Yayýn Yönetmenliðini yaptý, Yayýn Kurulunda yer aldý.
1996 yýlýnda özel bir radyoda "Geceleyin Bir Koþu" ve "BENGÝSU Þiir" programlarýný gerçekleþtirdi.
19 Temmuz 2003 de evlendi.
Þimdilerde www. livane. org adresinde yayýn yapan Livane Kültürün Editörlüðünü yapmakta. Kurumsal yayýnlara içerik, yayýn danýþmanlýðý ve online editörlük yapmaktadýr. Ayrýca kültür, sanat ve aktüel içerikli program ve gösteri hazýrlamakta ve özel bir radyoda “Livane Kültür Güncesi” isimli kültür sanat programýný da hazýrlayýp sunmaktadýr.
Özel bir þirkette Satýnalma Uzmaný olarak çalýþmaktadýr.
Etkilendiði Yazarlar:
.
|
|
|