Seninle ilk kez ne zaman tanýþtýk, hatýrlamýyorum bile.Öyle uzun yýllar geçti ki aradan.Yirmi yaþýmda vardým-yoktum seni tanýdýðýmda.Önce öylesine bir varlýktýn benim için.Yani, olsa da hoþ, olmasa da denir ya, iþte onun gibi.

Ancak zamanla, aramýzda bir bað oluþtu. Günden güne güçlenen bir bað. Her zaman seninle olmak istiyordum. Mutlu ânýmda, hüzünlü ânýmda, heyecanlý ânýmda ........Bir fincan kahveyi içerken bile, seni istiyordum. Hele hele, dudaklarýma deðdiðinde, ya da varlýðýný parmaklarýmda hissettiðimde, her þey, her yer öyle güzel geliyordu ki bana! Seni seviyordum, hem de çok seviyordum. Her geçen gün, seninle daha çok birlikte olmak istiyordum. Sensiz bir yaþamý, asla düþünemiyordum.Yaþam, seninle güzeldi.

Ya þimdi?............ Þimdi artýk seni düþünmek, aklýma getirmek bile istemiyorum. Ne dudaklarýmda varlýðýný, ne parmaklarýmda sýcaklýðýný hissetmek istemiyorum. Sensiz yaþamayý öðrenmem gerek. Neden biliyor musun ?............Çünkü saðlýða çok zararlýsýn Sigara!