|
Anasayfa |
Son
Eklenenler |
Forumlar |
Üyelik |
Yazar
Katýlýmý |
Yazar Kütüphaneleri |
|
|
16 Ocak 2004
Sezen Kuþaðý
ESRA BAYKAL
Bizim ruhumuz baþka, bizler Sezen kuþaðýyýz. |
|
Sezen kuþaðý... Galiba bizim kuþaðýn sorunu kendimizi ifade etme yöntemlerimizde veya söylemlerimizde...Bizler Sezen Aksu þarkýlarýyla büyümüþ bir kuþaðýz. Bugünün çocuklarý gibi gelip geçen, iz býrakmayan hayatlar yaþamayý bilmiyoruz. Belki ondandýr canýmýz daha fazla acýyor.Yeni yetmelerin dünyalarý bize pek uzak düþüyor. Bizler aþký, acýyý dibine kadar yaþamayý öðrendik. Sorunlarýna, engellerine raðmen sadece içimizdeki sesi dinlemeye programlandýk. - “ Ben anlamam toptan tüfekten, ben anlamam akýntýya kürekten, bunlarý boþver ne haber aþktan” durumlarý bizimkisi. Aldatýlmanýn acýsýný hoþ görmeye, sadece tenimizdeki zevki doyurmaya, yaþadýðýmýz anýn tadýný çýkarmaya alýþtýrýldýk. - “Bu gece gel yarýn istersen yine git Hatta unut ne varsa verdiðim al götür öyle git Eve kokun siner duvarlara sesin Hatta unut sen dün gece nerdeydin kimle seviþtin.” Geçmiþin temizliðini arar, geleceðin kaosunda kaçacak bir dünya yaratýr olduk. Kendi deðerlerimizle ayakta kalabileceðimizi, kimsenin kimseye benzemediðini anladýk. - “ Beni kategorize etme!” Aradýkça bulunmadýðýný, çabaladýkça fedakarlýklarýmýzýn can yaktýðýný, içimizdeki beyazlýðýn kaybolduðunu hissettik. Buna raðmen geçmiþte yaþadýklarýmýzdan piþman olmamayý, kin gütmemeyi öðrendik. - “ Güllerim soldu kaldýrýmlarda, gonca yüklü dallarýma ayaz vurdu. Demlerim oldu son akþamlarda bir nefeslik duraklarda çiçek açtým. Bir tek sana güvenmiþtim...” derken; - “ Selam olsun bütün aþklarýma...” demeyi öðrendik. - “Geçer geçer daha öncekiler gibi Bu da geçer neler neler geçmedi ki Yine düþer deli divane gönlüm aþka Aþka, aþka vurgunum ben…” dedik ve yaþamaya devam ettik. Sevdiklerimizi, sevdayla büyütmeyi, gittiklerinde iyi dileklerle uðurlamayý, onlarda arýnmayý hatta kendimizi kutsamayý öðrendik. Belki de bununla avunduk. - “ Bir çocuk sevdim uzaklarda, yarý adam, yarý çocuk, biraz hiçti.” Bir gecelik aþklarla dalga geçeyi de...Hak etmeyelere en nüktelisinden eyvallah demeyi de Sezen’den öðrendik. -“ Ben seni de sevmedim adem , doðruyu duymak istiyorsun madem , alt tarafý bir elma yedik beraber , zehir-i zýkkým oldu bize bal badem” Yalnýzlýðýn bizi bencilleþtirdiði anlarda, bildiðimiz doðrulardan uzaklaþtýðýmýzý hissettik.Korktuk, yeniden kendimiz olamamaktan; ama “ Bu da geçer” demeyi öðretti bize Sezen.Ve yaþadýklarýmýzla yüzleþmeyi… - “ Kulaklarým çýnlamýyor ne zamandýr , beni hasretle anan biri yok artýk herhal, bir garip bencil duygu ki ruhumu saran, içtiðim içkinin buruk lezzeti acýlaþýr . Gün gelir serseri ruhum elbet ,acýnýn lezzetine de alýþýr mý alýþýr , alt tarafý insaným iþte herkes gibi aklým ara sýra olsa da karýþýr.” - “Ýstesen de yok desen de Her suçun hesabý var yüreðinde Ýliklerinde damarlarýnda Sen gibi sen onu bilmesen de
Sevmenin de sevilmenin de Bir bedeli var aþar tenimizi Duygularýna dur desen de Susturmak ne mümkün düþüncemizi” Bizler, Sezen kuþaðý çocuklarýyýz. Bizler sevdalarýmýzý içesine, acýlarý dibine kadar, rengarenk yaþamayý öðrendik. Gururun aþkta sökmediðini, sevdamýz için kendimizi feda edebileceðimizi öðrendik. Bizler þövalye ruhlu olmayý, karþýmýzdakinden görmesek de yýkýlmamayý, kaldýðýmýz yerden tertemiz devam etmeyi öðrendik. Bakmayýn bügun pek çoðumuzun yalnýz ve kaybolmuþ hissediþine. Bakmayýn bizlerin bir daldan diðerine konuþuna. Ýçimizde kopan fýrtýnalarý dindirecek, bizi kendine baðlayacak baþka bir þövalye arýyoruz biz. Bazen deðiþen hayatýn ritmine uyamadýðýmýzý, bunca materyalist arasýnda ne yapacaðýmýzý düþünüp, aþktan el etek çekmeye bile karar veriyoruz. Ama sabah uyanýp da baharýn ilk ýþýklarý yüzümüze gülmeye, kuþlar þarký söylemeye görsün yine ayný heyecanla sarýlýyoruz hayata. - “ Ben her bahar aþýk olurum , rüzgar olur yaðmur olurum, filizlenir anýlarda gururum, taþar içimden ruhum.” Bizler gerçek aþkýn çocuklarýyýz; iyi günde, kötü günde, aþk bizi ayýrana kadar...
:: küstüüm.. küsstümm:) |
Gönderen: ayþegül engin / istanbul
|
20 Ocak 2004 |
|
| sonunda beni aðlatmayý baþardýn esra... tebrik eder, acil þifalar dilerim...
not: son zamanlarda okuduðum en iyi bi þeylerdi:) |
:: Sezen! |
Gönderen: Guvercin / Ankara
|
20 Ocak 2004 |
|
| Bu þarkýlar yok mu ah ahhhhhh:) Hangisini hatýrlasam bilmediðim topraklarda baþka bir çiçek, baþka baþka kokulu, rengarenk tomurcuklar veriyor. Tomurcuðunu kýrýp çýkanlar gülümsüyor. Hayatta her çiçek açacaðý yeri biliyor. Dönüp bakýnca iþte diyorum iþte bu!
Yazýnýzý okuduktan sonra kýlýcý elinde bir barýþcý gibi oldum. Yazý bitince kýlýç elimde kaldý:) Çok saðolun bu güzel yazýnýz için. Tebrikler. Kendinize iyi bakýn sevgi ve saygýlarýmla.. |
|
Söyleyeceklerim var!
Bu yazýda yazanlara katýlýyor musunuz? Eklemek istediðiniz bir þey var mý? Katýlmadýðýnýz, beðenmediðiniz ya da düzeltilmesi gerekiyor diye düþündüðünüz bilgiler mi içeriyor?
Yazýlarý
yorumlayabilmek için üye olmalýsýnýz. Neden mi? Ýnanýyoruz
ki, yüreklerini ve düþüncelerini çekinmeden okurlarýna açan yazarlarýmýz,
yazýlarý hakkýnda fikir yürütenlerle istediklerinde diyaloða geçebilmeliler.
Daha önceden kayýt olduysanýz, burayý týklayýn.
|
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|
Arýza hallerin dýþa vurumu
Etkilendiði Yazarlar:
Ahmet Altan,Murathan Mungan, Sait Faik, Alain De Paton
|
|
bu
yazýnýn yer aldýðý
kütüphaneler |
|
|
|