Ýç içe giren üç bebek tahtadan; matruþkalar! .. öyle güzel boyanmýþlar... tutup sýralýyorum onlarý büyükten küçüðe marþ marþ diyorum sonra yürümeye baþlýyorlar ayný kol,ayný bacak... ne de olsa krallar önde yürür(müþ) bu iþte bir terslik var(!) tutup karma karýþ yapýyorum matruþkalarý... ne kral kalýyor ortada,ne de kraliçe! kral da benim artýk, kraliçe de... kime ne? .. en küçükte yaþar sevda yaným! .. kimse bilmez yaþadýðým aþklarý! .. kedilerle seviþtiðimi mesela, kuþlara türkü yaktýðýmý... mesela menekþeyle öpüþtüðümü bir bahar akþamý, kimse bilmez durup dururken bir balýk için suya düþtüðümü... sahi kaç yýldýz vaat etmiþtin sen bana? yalancý! .. ihanet edip gittin baþka yýldýzlar vaat etmeye, baþka birilerine... olsun! bu aþk bana göre deðildi zaten.. senin aþkýn denizler, gökler kadar büyüktü! dar geldin bedenime! bu yüzden yerleþtim matruþkalarýn en içtekine... tarifsiz, tarihsiz, zamansýz... çünkü ben dev deðildim ki! “devlerin aþký büyük olur” diye bir tümce vardý hatýrla? dev(i) bilsem, aþkýný da ölçeceðim... o masallarda kaldý annemin anlattýðý... annemin aþký benimkinden de küçüktü biliyorsun... o, bu yüzden daha küçük matruþkaydý... en kocaman matruþka, görünen yanýmdý: etim, kemiðim, yüzüm... saçlarým bir de! ..hýrsýna doladýðýn... “çöz” dediðimde koparýp gitmiþtin hani bir tutamýný! .. merak ediyorum, sakladýn mý? geride neyim kaldý? boyalar altýnda yatan çirkinliðim, çirkinliðim altýna gizlenen güzelliðim: iyi yaným, dost yaným, arkadaþ yaným! .. lakin, senin niþangahýnda delik deþik olmuþ kilimim! ... üstüne iþlenmiþ diþ izin, dudaklarýn, yapýþan ellerin... bozduðun yerleri onarmadan gittin... üstüne üstlük, çaktýðýn kibritleri üstüme üfledin... yani sen üþüme diye küllenen, çürüyen, dökülen, topraða karýþan yaným! .. isyan yaným! ... isyanýmda çiðnenen, vurulan yaným! .. bir bilsen! o zamandan beri linçlerdeyim! .. ortada kalan matruþka sabrýmd: hayata katlanan, öfkeyi ufalayan taþkýran yanýmdý yani, yani! .. yoksulluðumdu, yoksunluðumdu senden yana... secdeye duruþumdu, yakarýþýmdý tanrýya gizliden... kabul edilmeyiþiydi dualarýmýn... yarýný, yarýn yapan ana yanýmdý bir de; çocuktu, sevgiydi, derde derman oluþtu.. açýlan yaralara sürülen merhemdi, antitoksindi toksinlere karþý.. aþýydý salgýnýna direnen epidemilerin... karanlýk gecelere yaktýðým ateþti, uykusuzluðumdu... acýsýný çektiðim doðumdu...umuttu! ... zamana meþale yakan tutuþturuculuðumdu...bilesin! ... ah bebeðim, küçüðüm! .. küçücüðüm... dünyanýn her yerinde, kadýným, anayým! ... matruþkayým! ..