Kocaman bir aðaç altýndasýn, dayamýþsýndýr sýrtýný gövdesine, gözlerin takýlmýþtýr semaya, ellerin nerdedir hissetmezsin, ayaklarýn var mý yok mu onu da bilmezsin ya kimi zaman, içindeki dünyadýr gördüðün gözlerinle. Gördüklerin, duygularýndýr, hayalindir, görmek istediklerindir, aslýnda ne gördüðünü sende bilmezsin. Böyle bir an yaþanýr, içinden “ hiç umudum yok “ dersin. Umutlar… Umutlarý o aðaçtaki yapraklara benzetmek gelmez aklýna . Kendini aðaç sanýrsýn, odun dersin gövdene, öylece kalakalýrsýn ortalýkta .
Umutlar… Evet yapraklara benzerler, yeþerirler, sararýrlar, solarlar ve dökülürler. Sonra yine yeþermeye baþlarlar hiç usanmadan, býkmadan. Bizleri ayakta tutan, mücadele gücümüzü artýran, bazen üzen bazen de sevindiren o küçücük yaþam kýrýntýlarý.. Hayatý neden aðaca sormak gelmez ki aklýna þaþarým arkadaþ. Her baharda yeþeren o. Sonbaharda umutlarýný yerle bir eden de o. Kýþ uykusunda beyaz yorganla örtünen, yazýn meyve veren… Gökten umut damlacýklarý yaðar. O umut damlalarýyla uyanacaksak þemsiyeye gerekte kalmaz o zaman. Yeter ki ýslanmayý göze alalým. Her yaðan yaðmur damlasýný sevelim, o damlalara bir olmayý bilelim, aðaçtaki yapraklar gibi ayný gövdeden olduðumuzu unutmayalým. Ýlginç acaba, aðaç bir dünya, yapraklar insan, yaðmurlar; umut, hayal olamaz mý? Herkes masal gibi bir hayat ister oysa…Ama bence insanlar ölene kadar uyumamalý. Her þeyden ve her þeyden sonra, Dayarsýn sýrtýný bir aðaca, gözlerinle semayý izlersin, ellerin nerde hissetmezsin, Ayaklarýn yere basar mý, basmaz mý anlamazsýn ya kimi zaman, içindeki karmaþýk duygularla bezemiþsindir gözlerini. Gördüklerin duygularýndýr aslýnda.. Gözlerin dolar, tutmak istersin gözyaþlarýný..

Býrak aðlasýnlar.. onlar cennette birer ýrmak olarak dönecekler sana. Býrak, tutma aðlasýnlar yaþamanýn tadýna varana kadar.. býrak aðlasýnlar.. anlasýnlar hayatýn en köþesinde kalmýþ sevda yükünü. Býrak, düþünmesinler acýlarýn katlettiði minik yavrularý. Ve býrak aðlasýnlar ki, bedelini ödemek zorunda kalmasýnlar dökmedikleri gözyaþlarýnýn.. ve býrak aðlasýnlar, sonu gelsin çaresiz yaþanmýþlýðýn, ayrýlýðýn, yalnýzlýðýn..

Hani resim tablolarý vardýr. Kiminin duvarlarýný süsler, kiminin yaþamlarýný… hiç o resim tablolarýný seyrettiniz mi saatlerce ? ben seyrettim ve fark ettim ki; resim tablolarý ile insanýn beyin kývrýmlarý arasýnda hiçbir fark yok. Her ikisi de hayal aleminin dehlizlerinde dolaþtýrýyor insaný. Canlýlýk, hayat veriyor. Hayallerse insaný bir baþka aleme, aþkýn, sevginin, merhametin diyarýna sürüklüyor.. tam en güzel yerindeyken hayalin bir anda kendimizi gerçeklerle karþý karþýya buluyoruz. Sevgimiz sitemlere, aþkýmýz lânetlere dönüþüyor.

Susuyor, susturuluyoruz.. konuþmak, o hayalleri yaþamak isterken birlikte, iki kelimeyi söylemek isterken birbirimize, susuyoruz..

Dileklerimizde karbeyaz bir güzellik varken, her bebeðin gözlerindeki o bilge bakýþ, gözbebeklerimize yerleþmiþken, susuyoruz.. sarýyý yeþile karýþtýran sonbahar aðaçlarýnýn altýnda yürümek varken, nemli topraðýn kokusunu ciðerlerimize çekmek, bir dosta selam verip konuþmak varken ordan buradan, susuyoruz.. gökyüzünü görebilmenin ayrýcalýðýný keþfetmek, bir kuþ olup özgürce maviliklere uçmak varken, susuyoruz.. gökyüzünü görebilmenin ayrýcalýðýný keþfetmek, bir kuþ olup özgürce maviliklere uçmak varken, susuyoruz.. bir ressamýn tuâlinde can bulmuþ resimlere dalmak, sevgiliye bakmak, özlemek varken, susuyoruz.. küçücük bir çocuðun gamzeli ellerinde, saflýðýn sýcaklýðýný hissetmek ve en önemlisi onun kadar mutlu olmak varken , susuyoruz.. umudumuzu haykýrmaktan korkuyor, susuyoruz..

Geleceðe dair umutlarým var.. mutsuz insanlar, yaþanan acýlar, hergün aðlayan çocuklar.. hepsi geçecek bir gün, umudum var.. geleceðe dair umutlarým var kalbimin en ücra köþelerinde.. sevilmeyen insanlar, gözü yaþlý analar.. gülecekler bir gün umudum var.. geleceðe dair umutlarým var hala.. yaþamaktan býkanlar, güneþin doðmasýný beklemeyenler, yaþayacak.. ve bir gün herkes sevecek, ayrýlýklar bitecek ve her gün ümitle beklenecek..

Hadi, avuçlarýnda sakladýðýn umutlarýný bir bir ser önüne ve her yeni güne bu umutlarla aç gözlerini..
Ve ;
Sevginin seli olsun her kelimen,
Bana bir mýsra ol
Þiirin kalaný..
Biz olalým,
Kýrmýzý bulutlar olsun
Mavi yapraklarda buluþsun
Býrak denizimiz yemyeþil,
Çimenlerimiz eflâtun olsun..

Bu þiir bizim þiirimiz,
Bu þiir sevginin þiiri olsun..