Hep ensende bir boyunduruk
Hep kafan önüne eðik     
Sen kadýnsýn derler adama
Hiç hakkýn yoktur yaþamaya     
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Erkeðe köle olmaktan baþka
          
Erkeði altüst edeceksin hayatta
Birini kýracaksýn iki tabaðý varsa
O bir gün acýmadan nasýl olsa
Mahf edecek seni ilk fýrsatta
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Katmer katmer çile çekmekten baþka
          
Hayatýn bütün yükü biner üstüne
Çekmek zorundasýn istemesende
Aðzýný açamazsýn kadýnsýn diye
Çünkü daha ilk geceden
Sen ona olursun resmi köle
Ne anladým ki ben bu hayattan
Geçti günlerim dizimi döve döve
     
Aðzý dili olsada söylese yastýklarýn
Boncuk boncuk akýttýðým gözyaþlarým
Yalnýz býrakýldýðým o gecelerim
Yana yana çektiðim o ýstýraplarým
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Canýma bile doydum yaþamaktan
          
Artýk iþe yaramýyorsan eðer sen
O bir gün seni hiç düþünmeden
Fýrsat bu fýrsattýr der
Yüzüstü býrakýr hemen evi terk eder
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Gençlik bitti kuþ gibi çýrpýnmaktan
               
Günler bir yel gibi geçer gider
Hayaller bir gül gibi solar biter
Hele bir de elden ayaktan düþersen sen
Kýrk yýllýk kocan bile haline güler
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Ömrüm yýllardýr gitti gider
          
Kadýn olduðuna piþman olursun
Tek tek günler geçtikçe sen
Dünyayý zýndan ederler sana
Onlarýn önünde eðildikçe sen
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Usandým yýllarca dayak yemekten
          
Zehir zemberek bu hayatýn içinde
Döndükçe dönersin ayni yerde sen
En sonunda hiç yaþamadan
Bir gün toprak altýna giriverirsin sen
Ne öðrendim ki ben bu hayattan
Nalet olsun evlilik dedikleri buysa eðer !