Tarifsiz iki þehir kurmuþtum kafamda
renksiz þimþekler gibi...
Seksek oynanmayan taþ sokaklara benzeyen
Ýki rüzgar gülü almýþtým parktan
Tarifsiz eski, bedelsiz aðlamaklý...

Ayakkabýsýz iki çocuk kurmuþtum düþümde
yelsiz deðirmenler gibi...
Eþikte ayak sesi, yan odada kemanýn inlemesi
Parmaksýz eller gibi çýrpýnan müziðin sesi
Öylesi hissiz, derinden neþesiz...

Aldýrmaz görünen bir taþ parçasý bulmuþtum yerde
þiþlenmiþ kem göz gibi...
Kýrmýzý bir gecenin ardýnda kalmýþa benzeyen
Tutarsýz kadýnlar gibi seçmiþtim aradan
Ölesiye derbeder, çabucak kýrýlan...

Kýsýk sesli bir radyo dinlemiþtim rüyamda
Kopmuþ düðmesi yerde gökte aranan
Yanar döner þarkýlar vardý galiba yan odada
Kýsa kýsa ve kesik kesik gördüðüm rüyadan kalma
Sayýsýz renkli, uzaktan sedefli...

Ve ardýndan ince ince yaðan yaðmurun sesi...
Beyaz bir bulutun gülümsemesi...
Harp çalan meleklerin müziði...
Flütçü cücelerin eðlencesi...
Ve gene kurulan iki þehrin hikayesi...