Yakup’la Konuþmalar
                    
Derisini deðiþtirmeyen yýlan ölür. F. Nietzsche

Ömer Akþahan

Bazý öyküler vardýr, zaman baskýsý olmaksýzýn yaþanýr. Týpký doðada olduðu gibi. Öyle deðil mi sence Yakup?

Senin öykünü de birlikte planlarken ilke olarak anlatacaðýmýz her noktada kesinlikle zamansýz olmasýna dikkat etmeyi kararlaþtýrdýk deðil mi? Ben sözümü tuttum. Parmaklarým tuþlarýn üstünde bir tüy kadar hafif geziniyor seninle.

Seni ilk kez iki Ýtalyan sanatçýnýn Amerikan Kültür Merkezinde verdiði konserde tanýdým. Kalemi elime adeta zorla tutuþturdun.Bir ara yazacak kaðýt bulamamýþtým. Sonunda konser davetiyesinin üzerinde gördüm seni. Bu ilk tanýþmadan müthiþ bir keyif aldýðýmý itiraf etmeliyim.

Seni tanýdýktan sonra kabuk deðiþtirdiðime inandým. Ve her ziyaretinle ben de derin etkiler býrakýyorsun. Seni tanýdýðým o mutlu anýn izlerini yaþadýkça belleðimde taþýyacaðým. Ama bana gelmekte niye geciktiðini bir türlü anlamýþ deðilim. Yoksa ikramlarýmdan hoþnut deðil misin? Lütfen açýkça söyle. Ben sahte tavýrlara karþý takýntýlý biriyim.

Seninle ilgili bir anýmý da anlatayým istersen. Hani bana yazdýrdýðýn o ilk “Yakup ya da I Giri 78” adlý þiirim var ya, onu ilk okuyan Turgutlu’da dördüncü sýnýfa giden þirin mi þirin bir kýzdý. Okuduktan sonra ilk sorduðu: “Kim bu Yakup?” oldu. Nasýl anlatabilirdim ki seni? Evet, hayatýmda Yakup adýnda bir arkadaþým da hiç olmadý benim!

ateþin var mý yakup
içimdeki palyaço uyanýyor bak
yavaþ yavaþ

Hey Yakup! Bu kez çok þanslýsýn, otel odamda ilk kez bir dizüstü bilgisayarýna konuksun. Kendini rahatça býrak þu divana. Ha, divan dedim de, aklýma Irvýn Yalom’un meþhur ‘Divan’ý geldi. Ýranlý ve Osmanlý þairler Divanlarýný, Goethe Doðu-Batý Divan’ýný yoksa divana uzanarak mý yazdýlar dersin? Benim doðrusu böyle lüksüm yok..

suya býrak beni yakup
bir þiþede öleyim hem
yavaþ yavaþ

CD çalardan kimi dinlemek isterdin? Mozart, Beethoven, Çaykovski hepsi de bizim için… Ýstersen bizden renkleri de dinleyebiliriz. Bu alet sen hangi ruh modundaysan ona uygun müzik çalar.

iþte geldik gidiyoruz yakup
ah ne vardý aramýzda somurtacak
artýk gül biraz kahkahayla
yavaþ yavaþ

Ben çay koyacaðým ocaða. Bunda biraz bencilce davranmama lütfen izin ver. En sevdiðim sýcak çaydýr bilirsin. Gelirken bana hangi konuda yazacaðýný kararlaþtýrdýn sanýrým. Neden zamaný kategorize ederler bilmem. Hani þu yurdumuzda da bestseller olan kitap var ya, “Yüreðinin Götürdüðü Yere Git”, Avustralya yerlileri Aborijinleri anlatan kitapta olduðu gibi zamansýz yaþamak isterdim. Oysa ilk karþýlaþtýðýmýzda senin bir Aborijin de olabileceðini düþünmedim deðil. Belki de sen, bana onlarý anlatýp durmuþtun da, kim bu fikri beynime yerleþtirdi desem de anlayamamýþtým; ta ki, seni tanýyýncaya kadar. Evet, en büyük hayalim Avustralya’da yaþamak. Yaþýmý küçültebilsem giderdim. Yaþ küçültme merkezi açýlsa, ne müthiþ paralar kazanýrdý deðil mi? Senin böyle bir derdin de yok Yakup. Çünkü Tanrý sana sýnýrsýz bir ömür vermiþ; her yaþta diri, genç ve güçlüsün.

n’olur konuþ benimle yakup
sustukça ses tellerim
geriliyor bak
yavaþ yavaþ

Yaþ meselesi gelince ortaya, bak, senin kadar hoþgörülü olamam. Hele þu emekleme iþinde, insan doðar emekler, yaþlanýnca da niye emekler ki? Hayatýn çan eðrisi çok acýmasýz. Zamaný durdurduk deðil mi Yakup? Bunlar neyin kaygýsý ki, peþ peþe suskunluk mermilerin suratýmda patladý.

Gözlüðüm karlandý bir an, Yakup’un görüntüsü birden kayboldu. Ne kadar bezle alýp silsem de camlarý, sessizce çekip gittiðini anlýyorum. Bana ancak yazýmý kopyalayacak kadar izin verdi. Teþekkürler dostum.

ateþin mi var yakup
üzülme dinle bak
dýþarda kar içimde yaðmur
sahnede simpatica çalýyor
yavaþ yavaþ

Gözlerim yoruldu sana bakmaktan Yakup. Ne sen bana, ne de ben sana derman olurum. Buluþmak bir baþka zamansýzlýða kaldý. Ne yorucu þey seninle konuþmak; seni, sana anlatabilmek! Anladýðým neyse yalnýz onu anlayabiliyorum. Yaþamýn gizemli tünellerinde sana ihtiyacým var Yakup. Kabuðumu deðiþtirirken yanýmda olmaný isterdim.