Anlatýrdým sürekli. Kör gözlerle bakanlarý utandýrmak için. Sýrf farketsinler diye olan biteni ayrýntýlarý tek tek iþlerdim beyinlerine. Yürekler nasýrlaþtý artýk, dokunsa da hissetmiyor. Çünkü alýþtýk yarayaparmak basýpta çare bulmayanlara. Artýk acýtmýyor tekrarlamak.
Yürekler çok dövülmüþ bir köpek yavrusu gibi. Acý aðlatmaz artýk. Bütün bu düzensiz düzene bu kadar kolay alet olmak bu yüzden.Rüyalara girmiyor artýk kalem satan çocuklar ya da satacak kalemi olmayanlar.
Mutsuzluk yayan eminim tüm bu karalamalar, sizin tül inmiþ gözlerinize ama gerçek buysa eðer sahte muhabbetlerin bir anlamý yok artýk. Diyorum alýþmak normalleþtirir bu yüzden gülmek veya birileri gülsün diye bir þeyler yapmak ters gelir bu aleme
Sokak sokak bölünmüþ insanlarý anlatýrdým. Hani bir sýnýr vardýr ama haritada görülmez ya. Hani biz yaratýrýz ve çizmeyiz yarattýðýmýz için utanarak. Kimbilir kaç farklý sokak vardýr kaç farlý þehirde. Aslýnda þehirden þehire deðiþen güneþin doðma süresi deðildir elbet, insaný da deðiþir. Her þehri gezmek isterdim, yazardým size onlarý. Her þehir farklý bir insana benzer. Ýstanbul saçlarý sonradan sarýya boyanan esmere benzer. Zonguldak hep karadýr ve herkesin evinde iþçi tulumu vardýr. Ýzmir geceleri çýkar sokaklara, kabuðu daha incedir, daha çok güler daha güneþli olduðu için mi acaba? Þýrnak manikürsüz, çatlak elli kara kaþlý bir kýzdýr. Aslýnda çok güzel uzun parmaklarý vardýr.
Hep anlatýrdým size, insaný anlatýrdým. Þehirleri, yollarý ama hep insan gibi çünkü hepsi insana benzer.Dolaþýrdým tüm sýnýrlarý olanlarý ya da olmayanlarý.