Gökyüzü ve yeryüzü bembeyazdý. Her yerde ufacýk pamuk taneleri uçuþuyor, üstelik hiç biri birbirine deðmeden dansediyordu. Kýþýn en tatlý günüydü o gün, herkes evinde, soðuktan kaçmýþ sýcak sobasýnýn yanýndayken biz sokaktaydýk. Parkta delice kartopu oynuyor, habire koþuyorduk. Atýlan kartopular sadece fýrlatýlmakla kalýyordu aslýnda, çünkü ne sana kýyabilirdim, seni beyazlatacak kartopuna.. Önemli olan koþmaktý, dizlerimize kadar beyaza bulanmak ve karlarýn içinde, sevgi sýcaðýný kucaðýnda bulmaktý.. Sýradýþý bir gündü..

Gökyüzü ve yeryüzü bembeyazdý. Senden ayrýlalý henüz bir kaç ay olmuþtu. Kýrmýzý ýþýkta durmuþ penceremden parký seyretmekteydim. Ýnsanlar cývýl cývýl sesler çýkarýyorlar, neþeyle kartopu oynuyorlardý. Kocaman bir kardan adam yapmýþlar, burnunada üþümüþ bir havuç yerleþmiþlerdi. Herkes gidince aþaðý indim, kardan adamý ziyaret ettim. Az önceki coþkulu topluluk gitmiþ, derin bir yalnýzlýða terkedilmiþti. Gözündeki yaþlarý sildim, sýrtýný sývazlayýp sarýldým. Ayrýldýðýmda yanaklarý hafifçe kýzarmýþtý..

Gökyüzü ve yeryüzü bembeyazdý. Ellerimde taþýnmasý zor bir yük vardý. Balyozu yüreðimdeydi ve anýlarý zihnimde. Kadifemsi bir yumuþaklýðý, gülümseyen bir yüzü vardý. Baþýnýn altýna topraktan yastýk yaptým, yücelik timsalimi yataðýna yatýrdým. Elimizde kürekler, yorganýný örttük. Hoca birþeyler okuyordu, ellerimiz buz, yüreðimiz tuz buz, gözlerimiz yangýna tütüyordu. Geç kalmýþ bir kaç damla gözyaþýný, erken davranmýþ beyazlýklara damlattým. Aðaçlar hüzünle titredi, bir kaç zifiri karanlýk yaprak dedemin mezarýna düþtü..

Gökyüzü ve yeryüzü bembeyazdý. Gecenin tam ortasýnda, soðuk beyazlýk tarlasýnda yürüyordum. Ölmek ne kolaydý ve sensizliði taþýmak ne zor. Hasret tadýnda yaðan karlar, baþýmý ve ellerimi tamamen örtmüþtü. Tanýnmayacak kadar beyazlamýþ, tutkum kadar kýrmýzýlaþmýþtým. Bu gece beni ben yapan sensizliðe, ne kadar konuþsam boþtu. Zamanýn hangi baþýboþ vaktindeydim ve karlarla ne fýsýldaþýyordum hep bilinmeyen olarak kaldý. Ýncinmiþlerin ilacýydý siyah gökyüzü ve yalnýzlarýn tek beyazlýðýydý karlarýn diðer yüzü..

Gökyüzü ve yeryüzü bembeyaz kýrmýzý. Bugün harbiden kar yaðdý ve özlemimin rengine bulandý... Kan kýrmýzý olup, yüreðimde ki vakitsiz bir harabenin tam ortasýnda kaldý..