Kýþýn hükümdarlýðý baþladý. Radyoda yol haberlerini okuyor spiker; yollar kapandý, o köylere ulaþýlamýyor, kar kalýnlýðý þu kadar.
Lapa lapa kar yaðarken kendimi Uzungölün kahvelerinde düþlüyorum. Sonra yeni demlenmiþ bir bardak çay içtiðimi.
Uzungöle kar yaðýyor...
Biliyorum tepelerde beyaz gelinlik giymiþ gibi duran çam ormanlarý sessizce seyrediyor kýrmýzýsý ak pak olan damlarý. Yüksekte yayla evleri yavaþ yavaþ kristal bir örtünün altýnda kayboluyor. Dedeler torunlarýna kýzak yapýp uyandýklarýnda görüp sevinsinler diye usulca baþuçlarýna býrakýyor.
Uzungöle kar yaðýyor...
Her harfi bembeyaz bir masal gibi. Sincaplar ise çoktan aðaç kovuklarýnda uykuya dalmýþlar. Yol kenarýnda balýk ekmek yapanlarýn ateþlerinin baþýndan karþý konulmaz lezzetli kokular yayýlýr gri bulutlara doðru. Göl buz tuttuðunda, buzlar kýrýlýr elbirliðiyle. Yoksa; aç kalan tilkiler gölün üzerindeki ördek kolonilerine korku verirler. Rüzgarda savrulan kar tanecikleri pazar yerinde tezgah kuran köylü kadýnlarýnýn sattýðý keþanlarýn üzerine düþecek. Çocuklar yaptýklarý kardanadamlarýn baþýna aþçý þapkasý takýyor.
Uzungöle kar yaðýyor...
Bir orman denizi olan Karadenizin her tarafýnda doðanýn beyaz sesi yankýlanýyor. Kýþýn beyaz bakýþlarla karþýmýza dikildiði birgün Uzungölde çayýnýzý yudumlayýp, pencereden baktýðýnýzda bacalardan tüten dumanýn dýþýnda hiçbir hareketin olmadýðýný, herþeyin hatta zamanýn bile donduðunu düþünürsünüz. Oysa evlerin birinde sobanýn kenarýndaki yastýkta kývrýlan kedi uyanmýþ, gerinmektedir. Orman bekcileri kulübelerinin önünde ateþ yakmýþ, kapanan yolu açacak, kendilerine yiyecek getirecek arkadaþlarýný beklemektedir. Yüksek yaylalarýnda Kardelenler baþlarýný karýn altýndan çýkartmaya ve soðuða karþý topraðýn gücünü kanýtlamaya hazýrlanmaktadýr.
Uzungölde kýþ, omuzunda beyaz güvercinle gezinen bir konuk gibidir. Baharla birlikte soðuk bakýþlý konuk gidecek, güvercin de havalanýp çayýrlara konacak, kanatlarýnýn deydiði yerde papatyalar açacaktýr.
Uzungöle kar yaðýyor...

20 ocak2004