Kediler sokaðýn köþesini döndüklerinde açýk pencereden sigara dumanýndan boðulmuþ bir odanýn nefes alýþlarý duyuluyordu.

Þimdi müzik bir itfaiye merdiveninden yukarý týrmanýyor. Birinci kat, ikinci kat ve sonra pencere… Fýsýltý mý yoksa bir konuþma mý ayýrt edemiyor kulaklarým;

-     Pis bir sigara baðýmlýsýyým iþte, görüyor musun evrenin en boktan adamý öksürüyor. Barýn köþesine pineklenmiþ bir sandalyesinde profilden karizma çizerken hatunlara, dünyanýn encabýný görüyordun seviyesiz bir iktidarla… Oysa kemirecek kaç yüzün kaldý baksana hayvan adam, hayallerin bile duman olmuþ çýkýyor burnundan…


Sanýrým bir fýsýltý dudaklarýný kanatýyor… Kendisiyle konuþuyor, az sonra buzdolabýna gidip bira daha açacak, bayat tuzlu fýstýklarýn tadýný mayalayarken, çakýr keyif küfürlerini damýtacak içinde olup biten her þeyi birkaç yudumda unutmaya çalýþarak.


Birkaç damla küçük bir dereye dönüþtü, eskimiþ yaðmur oluklarýndan önce kaldýrým kenarlarýna, oradan da yalnýz bir mazgalýn parmaklýklarý arasýndan kanalizasyona. Küçük dere, denize ulaþmak için daha çok yolu olduðunu düþünürken mazgala bitiþik kaldýrýmda yürümekte olan düþünceli adamýn ayak seslerini fark etmedi bile. Oysa adam kurgularýna adým attýrýyordu ilerlediði her metrede;

-     Neden vurdum ki sanki… Neden… Tartýþmayý bile beceremiyorum daha, bir türlü sinirlerime hakim olamýyorum. Ýçince kendini kaybediyorsun derken gerçekten de doðru mu söylüyordu? Hayýr, hayýr hep içkime karýþýr ki zaten bu kadýn… Yani ne vardý gecenin bir yarýsý komþuda gevelemenin… Zaten o kadýnýn kocasýna da taþýndýðýmýzdan beri sinir oluyorum. Þimdi durduk yere sabaha kadar sürt sokaklarda sonra da git gönlünü al, olacak iþ deðil… Dur bakim, açýk bir çorbacý olacaktý buralarda…


Anlatýcý jazz sever ve mavi balonlarý, en çok da sabahlarý yataðýn içinde kollarýný iki yana açarak gerinmeyi. Sabah kahvaltýsýnda özenle cilalanmýþ gibi duran zeytinlerin kayarak çatal ucundan kaçýþlarýný, akþam dönüþlerine rastlayan saatlerin az sonra evde dinlendirilecek yorgunluklarýný sever… Þimdi de rahat koltuðuna oturmuþ, bir de ayaklarýný uzatmýþ önündeki sehpanýn üzerine sabah yarýsýnda kaldýðý gazetenin göz deðmemiþ satýrlarýnda geziniyor. Oysa devamýný anlatmasý lazým, hem de öyle oturduðu yerde deðil, ayakta ve yaþadýklarýndan duyduðu heyecana bürünmüþ gür bir sesle… Hadi anlatýcý iþinin baþýna!!!!!

Anlatýcý aniden irkildi, içindeki sesi mi duydu ne?... Devam ediyor anlatmaya…..

Gök sýkýntýlý bir sancýyý yaþýyor, sanki gün boyunca mesanesinde tonlarca yaðmuru biriktirmiþ. Ah þu bulutlar diyor, þu bulutlar olmasa bilirim ben nereye yaðacaðýmý da… Sonra çevresine hýzlýca bir göz gezdiriyor ve en yakýn umumi zamanda döküyor içini gök gürültülü naralarla…Sonra bu damlalarý misafir eden þehrin kalabalýk sokaklarýndan birinde genç bir adam þemsiyesini açýyor kelimeleri ýslanmasýn diye;

-     Þimdi telefon açýp “ yaa gelemiyorum, iþim çýktý, kusura bakma lütfen” desem olmaz. Baþka bir þey bulmalý… Hah..! “ dersim bu akþam geç bitecek, istersen yarýn…”… yok yok bu hiç olmadý… Off ne vardý ki þu kahrolasýca yaðmurun ortasýnda taa oraya kadar gidip olmayan bir þeyi oluyormuþ gibi göstermeye çalýþmak… Yaðmurun ne suçu varsa sanki… Vazgeçmemeliyim, adam gibi yanýna gidip “bak kýzým….ben…” , yok yok bu çok kaba olur… “ Þimdi sözümü kesmeden dinle beni hayatým… ben seni…”, yok yaa bu da çok yumuþak baþlý, kararlý olduðumu anlamalý… Sanýrým yine yapamayacaðým, altý üstü “artýk sana aþýk deðilim, çýkmak istiyorum hayatýndan” demenin türkçe sözlüðünü arýyorum… En iyisi eve dönmek ve bugün için birkaç bahane daha ýsýtmak… Yaðmur da dinecek gibi deðil… Taksiiiiii…. Taksiiii….



Ýçinde daha kaç adam ve kaç yaþam var bilmiyorum… Ben sadece içinden çýkarttýklarýný anlatabiliyorum ancak…

Kediler o sokaðýn köþesine bir daha gelmediler, açýk pencereli evdeki adam sigara içmeyi býraktý, gecenin bir yarýsý sokaðýn kirlenmiþliðini temizleyen iki çöpçü, mazgalýn en yakýn komþusu olan kaldýrýmýn üzerine sýzmýþ adama ayýk sorular sorarak evine götürdüler, gök yüzü prostat olurum korkusuyla artýk yaðmuru içinde biriktirmemeye karar verdi, daha fazla ýslanmamak için taksiye binen genç adamsa, indikten sonra fark etti þemsiyesini takside unuttuðunu ve yaþamýn gerçekleriyle ýslanmaya devam etti bir ayrýlýk konuþmasýnýn hemen ertesinde…

Anlatýcýysa bu hikayeyi, zeytin rengi gözlerinin içine baka baka anlattýðý kadýna aþýk oldu ve iþi býraktý…