<center>BÝR HÝKAYEM OLACAKTI </center> <p>Caný sýkkýn oturuyordu yine ofisinde. Arkadaþlarý hadi kalk birþeyler yiyelim, açýlýrsýn belki diye ýsrar ediyorlardý. O gitmek istemiyor, kararsýz çayý ve sigarasýyla oyalanýyordu. Þu sigarayý ne kadar da artýrmýþtý son zamanlarda .<p> “ Hava Soðuk Caným Ýstemiyor” diyerek reddetti tekliflerini.<p> “Hadi hocam kalk Internette King çevirelim” diye önerdi bir diðeri. Ýyi fikir diye düþündüler. Ama olmadý Nick gelmiyordu Irmak'a bir türlü. Vazgeçtiler. Arkadaþlarýný seyretmekten de sýkýlmýþtý ki telefonu çaldý. Umutlandý . Belki arayan keyifli biridir diye. Öyleydi de. Uðraþtýklarý olayý anlattý ona. Arkadaþý yardýmcý olmuþ sorunlarýný çözmüþtü. Telefonlardan sýkýlýp, erken ayrýlmak zorunda kaldý o gün oyundan. Ama farketmezdi keyiflenmiþti, ismini de çok sevmiþti. Grup arkadaþlarýyla daha bir keyifli olur oyunlar diye düþündü içinden. Acele etmeliydi eþi ve arkadaþlarýyla buluþacaktý Mezunlar Derneðinde. Güzel bir geceydi, herþeyden konuþulmuþtu. Irmak, Oyun Sitesindeki esprileri taþýdý bütün gece masaya. Bir arkadaþý <p>“Hoca iþte sana ilk Profesyonel Öykü Denemenin konusu” dedi. Þimþekler çaktý kafasýnda biranda, <p>“Ciddimisin? Araþtýrýr bir hikaye yaratýrsam yayýnlarmýsýn?” diye sordu heyecanla. Ýyi birþey getirirse dizi halinde bile Bültene sokabileceðinin sözünü aldý arkadaþýndan. Eþine döndü, gülümsemesinden umutlanmýþtý. "Saçma Irmak, sen iyi bir okuyucu olarak kal yeter" dedi eþi. Ýlk kez huzursuzluðunu hissetti eþinin. Emindi hoþlanmamýþtý. <p>Ama Irmak kararýný vermiþti. Israrla diretti. Birbaþka inatcý olmuþtu son zamanlarda, bundan da nefret ediyordu aslýnda. Arkadaþlarýnýn da desteðiyle; "Tamam dene çok istiyorsan" çýkmýþtý eþinin aðzýndan. Onun medeni cesaretine herzaman hayranlýk duyardý. <p>Ýlk kararý birden fazla hikaye üretebilmek için araþtýrma yapmasý gerektiði oldu. Yatkýndý nasýl olsa. Destek de alabilirdi arkadaþlarýndan. Okuldaki günleri geldi aklýna. Keyiflenmiþti. Bir duble daha raký içti bunun üstüne. Son zamanlarda bunu da artýrmýþtý ya!!. <p>Ýnsanlar Internette Chat den ne bekliyorlardý, ne kadar kendileriydiler, neden chat yapýyorlardý, nasýl senaryolar yaratabiliyorlardý. Sohbetlerde, sevinçler, dostluklar, sýkýntýlar hatta korkular paylaþýlabilirmiydi? Bunlarý gözlemleyecekti kendince. Sonuçlara göre öyküler yaratabilecekti. Gerçekten de heyecanlanmýþtý. Tek dezavantajýnýn bayan olmasý olduðu geldi aklýna, ama baþka bir rol almayacaktý üstüne, bayan olarak girecekti. Bu kesindi. <p>Ýletiþimi doðru kurabilmek için en önemli unsurun yaþ olduðunu düþündü önceleri. Ýlk oyun arkadaþýný çok sempatik buldu. Ancak yaþýnýn uygun olmamasý nedeniyle vazgeçti. Onlarýn dilini kullanarak uzaklaþtýrdý onu. Hikaye ortaðýnýn daha özel biri olmasý gerektiðine karar verdi. Onun keyifli bir oyun arkadaþý olarak kalmasýný tercih etmiþ, onu asla tanýmaya çalýþmamýþtý. Ýlerleyen günlerde vakit buldukça oyun oynuyor, ancak oyundakileri gerek sohbet konularý ve gerekse ifadeleri nedeniyle sýradan buluyordu. Buradaki insanlarý birbirine benzetiyordu. Oysa yola çýktýðý Hikaye Ortaðýnýn özel biri olmasý gerekiyordu. Sonunda yaþý hiç sormamaya karar verdi. Kendi hislerine göre hareket edecekti.
<p>Bu kararlýlýkla oturdu o gün oyun masasýna. Artýk alýþmýþtý isimler, nerden sorularýna. Samimi cevaplar veriyordu, zira hiçbir endiþesi yoktu. Keyifli bir oyun oynadý. Eðer yanýlmýyorsa bu masadan bir Hikaye Ortaðý çýkartmýþtý kendine. Ýlk tespit masadaki en samimi insanýn kendisi olduðuydu. Ýnsanlar ya hiç konuþmamayý tercih ediyor, yada gerçek ötesi hikayeler anlatýyorlardý. Zaman-zaman oyun oynuyor,. zaman-zamanda Hikaye Ortaðý ile sohbet ediyordu. Oyundaki sohbetlerin anlamsýzlýðýný keþfetmiþti, bunu tercih etmedi hiçbir zaman. Ortaðý son derece saygýlýydý. Irmak’ýn. onu tutmak istediði çizgiyi hiç aþmýyor, fazla soru da sormuyordu. "Dostluk" koydular adýný ve bunu bozmuyorlardý hiçbir zaman. "Ýdeal bir Ortak" diye düþündü Irmak. Bu kelimeyi ne de çok kullanýr olmuþtu.. Sevdiði kiþiler artýyordu son zamanlarda. O sadece sevdiði arkadaþlarýna Ortak diye hitap ederdi. Kendine de yakýþtýrýyordu bu ifadeyi. <p> Hüzünlü bir hikayesi vardý Ortaðýnýn. Konuþmak isterse konuþturmaya karar vermiþti Irmak. Onun için ýsrarcý olmadý, araþtýrmadý hikayesini hiçbirzaman. Önemli olan onun hikayesi deðildi. Irmak için önemli olan arkadaþýnýn ne kadar kendisi gibi olma cesaretini gösterebileceðini keþfetmekti. Hikayelerin doðruluðu nasýl olsa zamanla netleþirdi. Gösterdi de Ortaðý bu cesareti zaman zaman. Düzeltmiþti tüm gerçek dýþý metinleri gizliden. Ama Irmak anlamamýþ göründü. Zira aksi halde iletiþimi kopartmasý gerekebilirdi. Burada neyi aradýðýný, neyi yaþamak istediðini anlamaya çalýþtý ardýndan. Hep onun kendisini baþka birine benzettiðini hissediyordu. Bundan emindi, birinden kaçýyordu veya birþeylerden korkuyordu. Hissediyordu bunu. <p>Bunlarý düþünürken hiç beklemediði birþey oldu. Her nedense Irmak da Hikaye Ortaðýnýn Grup veya Ýþyeri arkadaþlarýndan biri olabileceðini düþünmeye baþlamýþtý. <p>"Yok ya, yapmazlar, bu ucuz bir oyun olurdu" diye geçirdi içinden. Ama bir garipliklerin olduðu kesindi. Her nedense sürekli kendisinin arýþtýrýldýðý hissine kapýlmýþtý. Bunun elediði eski adaylardan biri olmasý veya, gerçek yaþamýndan birilerininde olmasý muhtemeldi. Onun okulu, iþi, ingilizcesi herþeyi test edilmemiþmiydi zaten. Bütün hepsini baþarýyla geçmiþti nasýl olsa. Ýlk adayý dýþýnda; söylediði tek bir pembe yalaný vardý. Neden endiþeleniyorum diye düþündü. Kendisinin burdaki insanlardan farklý olduðunu biliyordu. Ama olmuyordu. Hissediyordu artýk samimiyetten uzaklaþmýþtý. Eskisi kadar net cevaplar vermiyordu sorulara. Duyduðu endiþeleri eþiyle paylaþýyor ancak çözüme ulaþtýramýyordu. Birinin kendini araþtýrdýðý paranoyasýna kapýlmýþtý. Ýþler ters gidiyordu. Bunu hissediyordu, bir terslik vardý bu olaylarda. <p>Önceleri bunun Ortaðýnýn bir sorunu olduðunu düþündü. Senaryolar üretti bunun üzerine. Artýk kendisi de samimi deðildi. Ortaðýný da eskisi gibi samimi bulmuyordu. Denemeye baþladý onu. Mail'ine gelen Birkan Askan yazýlarýnýn kaynaðýnýn o olduðunu düþünmeye baþlamýþtý. Buradaki dili kullanmaya baþlamýþtý artýk. Hiç hoþuna gitmiyordu olanlar. Sürekli olarak Ortaðýnýn kaçtýðý ve yakalanmak istemediði birisi olduðunu düþünürken, kendisinin de böyle hisseder olmasý hiç hoþuna gitmemeye baþlamýþtý. Oysa onun korkacak hiçbir þeyi yoktu. Ödeyeceði en büyük bedel kendisini aptal zannetmeleri olurdu. Bunun da önemi yoktu. <p>Peki niye böyle senaryolar üretmeye baþlamýþtý. Yoksa kendisi de gerçek yaþamýyla, sanal araþtýrmasýný birbirine karýþtýrmaya baþlamýþtý. Zaman zaman sýnýrlarý zorladýðýný hissediyordu. <p>Aklýnýn hafife alýnmýþ olmasýný hazmedemiyordu, inatcýlýðý nedeniyle sürdürmeye karar verdi bu hikayeyi. Oyunda roller deðiþmiþti þimdi. Kendisimi araþtýrýlýyor, yoksa o ortaðýnýmý tanýmaya çalýþýyordu. Bir akýl savaþýna dönüþmüþtü oyun. O zaman bunu çözmeye karar verdi. Ama eski tadý kalmamýþtý. Kendisinin de samimiyetten uzaklaþtýðýný, kafasýnda onlarca senaryo üretmeye baþladýðýný farkediyordu. Sorun Irmak’ýn kendisi olmaya baþlamýþtý.
<p>Uzun süreden beri, görmemizliðe geldiði küçük oyunlara, anlamlý nicklere, imalara eskiden gülerken þimdi sinirlenir olmuþtu. Eþi de sýkýlmýþtý bu senaryolardan. <p>Birgün ona herþeyi anlatacak ve katkýsý nedeniyle ona teþekkür edeceklerdi. Belki bir doðum günü, belki özel bir günde onu Balýk-Raký Partisine davet etmeyi düþünmüþlerdi. Ama þimdi geldikleri noktada, Hikaye Ortaklarý akþam yemeklerinin davetsiz konuðu olmuþtu. Irmak olanlarý o kadar fazla tartýþmaya, konuþmaya baþlamýþtý ki eþi ve arkadaþý bu fikrin iyi bir fikir olmadýðýný kabul etmeye baþlamýþlardý. Kim olduðumu düþünüyorlar sorusu birtürlü aklýndan çýkmýyordu Irmak’ýn. Kafasýnda binlerce senaryo üretti yaþadýklarýyla ilgili. <p>Sonunda herþeyin verdiði samimi bilgilerden kaynaklandýðýný anlamaya baþlamýþtý. Ama kim, neden, merak ediyordu kendisini. Bunu anlamakta gerçekten zorlanýyordu. Sonunda anlayýpta hissettirmemeye çalýþtýðý herþeyi toparladý kafasýnda. Artýk onlarýn diliyle konuþmaya karar vermiþti. Bu bir akýl savaþýna dönüþmüþtü. Bütün bunlarý bir iþin parçasý olarak düþünmüþtü. Ama gösterdiði saygýnýn kendisine de gösterilmesini istiyordu artýk. O kendisini aptal olarak düþünmeleri pahasýna bozmamýþtý hiçbir oyunu. Ama iþ çýðrýndan çýkmaya baþlamýþtý. <p>Ne kadar da kararsýz kalmýþtý bu garip tecrübede. Nasýl bir hikaye yazacaktý yaþadýklarýndan. Ýçinde yalnýzlýklarýn da yaþandýðý bir kýskançlýk öyküsümüydü bu, yoksa kocaman polisiye bir öykümü, kararsýzdý. Ama gerçek olan birþey vardý, Irmak artýk saðlýklý düþünemiyordu. Þunu anlýyordu ki bu iletiþim kesinlikle samimiyetten uzak, insanlarý gerçek ve sanal ortamý birbirinden ayýrt edilemez duruma kadar götürebilen saðlýksýz bir iletiþimdi. Yaþadýklarý güvensiz bir ortam olduðu sonucuna götürmüþtü onu. Þunu çok iyi anlamýþtý ki anahtar çocuklarýnýn ismi, ve kendi isminden türettiði nick isimlerindeydi. Bu nicki daha once kullanan arkadaþýyla konuþtu. Ne yaratýyorlar kafalarýnda diye düþündü uzun uzun. Bununla ilgili sonsuz yemler hazýrladý. Ne olduðunu düþünmüþlerdi ? Nasýl paranoyalar kurmuþlardý ki iþler bu kadar tersine dönmüþtü. Emindi hikaye Ortaklarýnýn da kafalarýnda onlarca senaryo vardý kendisiyle ilgili. <p>Eþi ve arkadaþlarýyla tekrar konuþtu. Bu oyundan sýkýlmýþtý. Gerçek yaþamýndan uzaklaþtýðýný hissediyordu. Bu tek bir aný olarak yayýnlansýn istiyordu. Zira hikayede kahramanlar yer deðiþtirmeye baþlamýþtý. Böyle bir dizi istemiyordu artýk. Yaþamýnda son bir ayýn çeþitli senaryolar üretilerek geçirilen anlamsýz bir dönem olduðunu farketmiþti. Bunu iþ olarak üstlenmiþ insanlarýn olduðunu biliyordu artýk. Onlar için üzülmüþtü biran. Kim bilir bu ortamdan gerçek yaþamlarýna ne korkular, ne sevgiler, ne senaryolar taþýyorlar ve bunlarýn hayatlarýný yaþamalarýna engel olduðunu göremiyorlardý. <p>Tekrar son bir samimiyetle herþeyi açýklayýp, kapattý bilgisayarýný. Þimdi kendini daha iyi hissediyordu. Tek hazmedemediði, aklýnýn hafife alýnmasý olmuþtu. Nelerin farkýnda olduðunu anlatamamýþtý birtürlü. Buda ödemeyi göze aldýðý bir bedeldi.
<p> Bunlarý düþünüp çýktý ofisten. Artýk hayata döndüðünü hissediyordu. Çocuklarýný alýp, büyükannnelerine götürmeyi planladý. Annesiyle sohbet ona da iyi gelecekti. Epeydir insanlardan uzaklaþmaya baþladýðýný hissediyordu zaten. Telefon açtý. Evde yoktu.. Vazgeçti evlerine gideceklerdi. Araba kullanýrken iki þeyden nefret ederdi. Kýrmýzý Iþýlar ve Çalan Telefonlar. Bugün þanssýz günüydü, yine yakalanmýþtý bir ýþýða. Kýrmýzý ýþýklardan nefret ediyordu. Iþýklar son bir aydýr sürekli senaryolar üretmesine izin veriyorlardý. Yine aynýsý oluyordu.