Hiç anlamadan görüverirsin kendini
Karanlýk bir dünya içinde sen
Birden yýkýlýverir bütün hayallerin
Günlerce kurduðun o güzel düþlerin
Bir rüzgar misali uçar gider elinden
Yok olup giriverir derinlere senin
Hayat üniversitesi birincilikle bitmiþ olur
Yaþadýðýn bu zalim dünya içinde senin

Hayat benzer yüklü bir gemiye
Fýrtýna çýkar dalarsýn derinlere
Baþlarsýn boðulurken yardým istemeye
Kimse koþmaz tehlikeyi önlemeye
Gemiye kaptan olursun tek baþýna sen
Yaþadýðýn bu acýmasýz dünya içinde

Hele biraz yaþlanýrsan eðer sen
O can ciðer kuzu sarmasý kocan
Sen arkaný dönünce kuyunu kazar
Eskileri unutur hayal alemine dalar
Ýyi gün dostudur o vijdansýzlar
Çýrpýnýrsýn ayni denizde boðulur gibi
Yaþadýðýn bu çirkin dünya içinde sen

Huzur mu dedin; güldürme beni
Sen öyle bir acýmasýz dünyasýndýr ki
Çok yakýndan tanýrým ben seni
Hiç sevmezsin seni yenenleri
Ýnsanlar son gayretle uðraþýrken
Hayattaki zorluklarý yenmeyi
Düþünmezsin onlara yardým etmeyi
Öðrenirler feleðin çemberini delmeyi
Yaþanan bu batak dünya içinde
          
Etrafýna bakarsýn bulamazsýn bir dostu
Dünyayý dolaþsan eþi yoktur
Anandan baþka candan dostun
O bazen yýllarýn verdiði yorgunluktan
Çektiði o çilelerin ýstýraplarýndan
Canýndan bezmiþtir býkmýþtýr hayatýndan
Yine de seni sýkýca kucaklar baðrýna basar
Korur var gücüyle kötülüklerden
Yaþanan bu iðrenç dünya içinde