KÜFRETMEK ÝSTÝYORUM/Nazým Hikmet

Beyaz getirleri, beyaz eldivenleriyle o
karþýmýzda
beyaz týrnaklý bir katýr gibi dolaþýrken
Sen
sopa çekmek istiyorsun
Ben
küfretmek istiyorum.
Kýzýný, kýsraðýný, karýsýný sýradan geçirerek
rugan iskarpinlerinin
deliklerine dek...
Küfretmek istiyorum
ona bir an söðmesem
çiþi gelmiþ çocuk gibi sýkýþýyorum.
Neyleyeyim be?
Ýçimden geliyor bu:
küfretmek istiyorum..

Moskova-16 Teþrinievvel(Ekim)



..................




Neredeyse Attým Kendimi Aþka

Ayaklarýma kara sular indi dolaþmaktan, attým kendimi tenhaca bir
kafeye,
çöktüm bir kiþiliksiz plastik iskemleye, soðuk soðuk oturdum. Aslýnda
çok
sýcaktý, ben de neredeyse buharlaþacaktým, daha fazla ozon yýrtýðýna
gerek
kalmadan.Etraf bir duman, bir duman, benden mi geliyor diye kendimi
yokluyorum, neden sonra baþkalarýna bakmayý akýl ediyorum; bir de ne
göreyim! Sað cenabýmda son derece alýþýldýk bir manzara. Býçkýnýn
biri
sigaralarý ucuca ekleyip içiyor, "antrakt" vermek yok. "Hay zýkkým
içesice"
diyeceðim ama, dilim varmýyor, öyle yakýþýklý ki! Üstelik gözlerini
süzdüre
süzdüre beni "kesip" duruyor, bin parçaya ayrýlmýþým da haberim yok.
Neyse
zamanýnda uyandým ama, hemen de yamulmamak lazým, önce rengini bir
sökeyim.
Atmýþ önüne birþeyler, okuyor mu, okur gibi mi yapýyor, pek
çýkaramadým.Birkaç dergi var önünde, göz ucuyla inceliyorum þöyle
bir,
çapkýnlýðým da üzerimde; akýlsal, duygusal ve fiziksel olarak
bölünen aylýk
yapýnýn üçüncüsündeyim; "Benliðim vücudumdur" diyen düþünürleri
haksýz
çýkarmýyorum. Bakýþlarda ölüp giden romantizmin ardýnda pek
koþmuyorum
artýk salak salak, ama eski alýþkanlýk, acaba okuduðu þiir mi ya da
bir
hüzünlü aþk hikayesi mi diye meraklanmadan da edemiyorum. Þöyle bir
kýpýrdanýyor, koca postallarýyla saðý solu tekmeliyor. Ýyi, biriken
enerjiyi
daðýtsýn biraz. Bu arada dergilerden biri yayým yassým yeri
boyluyor.Ýçinde
neler mi var, neler neler maydanozlu köfteleri göremiyorum, baþka bir
sayfada olabilir. Benim gördüklerim son model arabalar, Cherokee mi
ne o, o
jiplerden, Ýtalyan bandralý Ferrari, daha baþka birþeyler var tabii,
tanýtým
yapan modeller, kusursuz vücutlar, kusursuz otolar gibi sýfýr
kilometrede.
Biz de bu arada romantikimtrak akýmda epeyce yol alýyoruz. Açýk
kumral baþý
dergiyi almak için eðildiðinde, prensesine elini uzatan "Beyaz Atlý
Prens" i
neredeyse görür gibi oluyorum. Yüreðim hop ediyor, demek o kadar da
mekanikleþmemiþim daha. Hayaller kurmaya baþladým bile. Þimdi biz
bununla
çýkar bir Ortaköy yaparýz. Serseri serseri içeriz biraz, midye ekmek,
hatta
balýk yeriz, sonra hava iyice kararmýþ olur, o da bana sorar:"bu
akþam eve
gitmesen olur mu?" "Ah niye olmasýn, haydi kalk gidelim nereye
istersen"
demek o kadar kolay mý sanýrsýnýz, aklýný parayla, arabalarla,
yaþamýn
görünür zevkleriyle bozmayan biri için? Baþým biraz bulanýk, içmeden
içmiþ,
yemeden yemiþ gibi yapan bir Hint fakiriyim þu an. Gözlerin, bedenin
çekim
gücünden alamýyorum kendimi, kapýlýp gittim gideceðim. Bir ara yaný
baþýmdan
biri geçiyor,bir hýþýrtý duyuyorum, bir "fougere" kokusu alýyorum.
Tam yaný
baþýma oturuyor, benim yakýþýklýnýn yanýna. Böyle bir anda insan
neler
hisseder, örneðin siz ne hissedersiniz, bilemem; ben midemden kuyruk
sokumuma doðru yayýlan aðrý desem deðil, sancý desem hiç deðil, belki
sýzý
diyebilirim, öyle bir duyguyla sanki otonom vücut sistemimi
algýlýyorum.
Normal zamanda var mý yok mu bilemediðim hücrelerimi, stoplazmasý,
çekirdeði, öte berisiyle duyuyorum sanki. O an alkolün yumurta
piþirir gibi
piþirdiði hücrelerime yanýyorum. Hayali de olsa, "iyi ki içmedim
þununla, o
akþamcý meyhanesinde" diyorum. Bakýþlarýmýz da sahteymiþ, ayný
bakýþlarla
bayan Fougere' e de bakýyor. Ben de kendiminkileri kapýya dikiyorum.
Az önce
cepten aradý, benimki gelecek, bir yerlere gideriz artýk; ya
birbirimize
"gamato" yu basarýz, ya da 17.yy'dan kalma beyitler düzeriz Lutfi'den:

"Bildik cihanda iþlerimiz hep hevayiymiþ

Ateþ hayalin ettiðimiz nakþ-i mayiymiþ".

Neler yazdým böyle ben, utandým birden; ama kendimden mi, çevremden
mi,"cici" kýz kalýplarýna uyamamamdan mý, iþte onu bilemiyorum!



Ayten Suvak