Gözlerden uzak bir kumsalda ikimiz vardýk sadece..Oturmuþ günün nasýl kayýp yerini geceye teslim ettiðini seyrediyorduk baþ baþa..
Hafif bir samyeli esiyordu ama sanki okþuyordu tenimizi..Dalgalarýn gittikçe etkisini kaybettiði o güzel yaz akþamýnda biz hayaller kuruyorduk..
Gelecek hem çok yakýnýmýzdaydý hem de çok uzak..
Sanki yarýn baþlayacak bir yolculuðun tam ortasýný planlýyor gibi saçma ama hevesli bir hazýrlýktý bizimkisi …Gözlerimiz o kadar çok þeyi ayný anda fýsýldýyordu ki..
Ama hiç konuþmak istemiyorduk çünkü bu sessiz bir rüya gibiydi…
Denizin alev alev yandýðý o son beþ dakika da geldi geçti ve gökyüzü o mükemmel pembe tonlarýna büründü.. Açýktý hava bulut yoktu..Kumsalýn kumsal olduðuna bin þahit gerekirdi sanki altýn tanecikleri içinde oturuyorduk bir kral ve kraliçe edasýyla..
Ama ne kral ülkeyi nasýl yöneteceðinden emindi ne de kraliçe …Þaþkýn ama heyecanlý iki sevgili dünyanýn en güzel yaz akþamýný geçiriyordu mükemmel bir melodi eþliðinde..
Artýk sahne yýldýzlarýndý ..Binlerce milyonlarca elmas taneciði sýrayla parlýyor her biri þiirini okuyup geriye çekiliyordu..Sarýldýðým kollarda dünyanýn en güzel duygusu sarýyordu beni:
Güven….
Güvenmek …
Kralýma güveniyordum biliyordum o mükemmel bir yöneticiydi..Bizim sevgiler ülkemizi öyle güzel yönetecekti ki..
Yýldýzlara yetiþemedik o gece..Binlerce þiiri dinlerken dalgalarýn koynunda mutluluðun uykusuna daldýk gittik…