Þiir yazmak, benim için çok farklý bir boyutta hayat buluyor. Belki rahatlamak için yazýyorum, belki bir þeylerden kaçmak için. Bir þeyleri ertelemeyi kendime haklý kýlabilmek için yazdýðýmý düþünmeye de baþladým son zamanlarda. Bir de þiir yazma duygusunu seviyorum. Bazen kendimce düþünüyorum da, ben galiba kendime þiir yazýyorum demeyi seviyorum. En iyi yaptýðým iþin bu olduðunu düþündüðüm için de olabilir. Kendimi kaybediyorum yazdýðým zaman. Bir þairin baþka bir tasvir için kullandýðý þu cümle, hâlet-i ruhâniyet’imi anlatabileceðini zannettiðim en kapsamlý taným: ”Zaman ve mekan senden yana. . ”, ki ben öyle hissediyorum yazdýðým zaman. Bence Rahim Yaratýcýnýn insana verdiði en büyük haslet bu, kalemle (veya kalemsiz) yazý yazmak. Tüm zamanlarýn en büyük buluþu nedir diye sorsalar, eminim insanoðlunun yazýyý bulmasýdýr derim. Ne olursa olsun, yazmak çok güzel. Özellikle þiir yazmamýn nedeni ise belki kýsa ve öz cümlelerin bir çok farklý yönde ve manada anlaþýlabileceðini bilmem, ve yazarýn yazýsýný yazarken içinde olduðu ruh halini en güzel biçimde nüshaya yansýttýðýna inanmamdan dolayýdýr. Þiirlerin yüreðinizi ýsýtmasý dileðiyle; aa

Etkilendiði Yazarlar:
Nurullah Genç, Yahya Kemal ve Necip Fazýl Kýsakürek