Karanlýk gerçektir, gerçekde karanlýk..
Gece musluðu gibi þýp þýp beyninize damlayan gerçeðin karanlýðýndan nasýl kurtulabilirsiniz?
Oysa aydýnlýðýna yenik düþüyorsunuz gerçeðin.
Gerçek hafiftir, aðýr olan düþünceler.. Ne kadar hafifleyebiliyorsunuz?
Hayýflanýyor musunuz?
Döner kapý ve siz. Birbirinizden çýkamýyorsunuz. O almýþ sizi evirip çeviriyor. Hayat..!
'Kendi iradenizle' dönüyor olmak kurtarmýyor sizi.
Gerçeðin düzleminden ruh uzamýna çýkýlmaz. Yolculuk..! Olduðunuz yerde kalýrsýnýz.
Düþ kendini çizer ruha, gerçek kendini bozar aynada.
Gördüklerinizin bilgisi yetmez. Göremediðiniz zamana yeniliyor bakýþlarýnýz.
Gözleriniz nereye ayarlayacak kendini þimdi, gördüklerini yýrttýktan sonra? Hoþ!
Acýyla karýþýrsýnýz gölgelerin saklambaçlarýna.
Iþýk karanlýðýn þüphesidir . Güneþi hissedersen bedeninden ayrýlýrsýn.
Uzun bir yolu gerçeðe sýnanarak katetmeye baþlarsýn.
Yýldýzlar yol ararken kendine saçlarýnýn kývrýmýnda, bir köpeðin havlamalarýyla uzar gece.
Zamanýn içinde misin dýþýndamý bilemezsin, kalbindeki ayaza bilenen ateþin amanvermezliðinden.
Hani bir nefesle açabilsen zamanýn kilidini, kaderi yýldýza dönüþtürüp
bütün yalanlarýn üstünü örtecek, parlatacak gibisindir ümitleri.
Ah, ölümle oynuyorum mu sanýrsýn?
"Herþey görüntü, herþey görüntü" diye defalarca tekrarladýðýn bir sözde akýp gitmiþtir inancýn.
Canlanmaz mý sanýrsýn?
Söz sözün katilidir, sevgilisidir, karþýlýðýdýr, barýnaðýdýr, baðýþlayýcýsýdýr, bilmez misin?
Söz insanýn katilidir, katil sözün hayaletidir.
Susmaz mýsýn yaran gözyaþýnda acýdýðýnda?
Gömmez mi çýðlýðýný, bir serçe'nin ölümü dudaklarýna?
Peki kimi cezalandýrýyorsun boþa çýkan uðraþýlarýnda?
Boþuna bir baþkalýk arama yalnýzlýðýnda ve dostlarýnýn arasýnda.
Uðradýðýnýz ayný þey yanyana getiren ve uzaklaþtýran sizi. Vefa da bekleme.

Aklý saðýrlaþtýrdýkça tutku, bertaraf edildi bir çýrpýda irade.
Kolaylaþtýrmalýydýnýz elbet! Ve çok becerikliydiniz bu havada. Bravo!
Çoktan çýkmýþtý hayatýnýzdan kolay söylendikçe kolay kaybedilen,
satýn alýndýkça sýcak, soðukta üþümeye býrakýlan ve unutulan,
kutsal olan..
Ne aðla ne de gül þimdi.

Yaþamýn adaleti yoktur, ölümün vardýr. Ve ölümün uykusu hiç de aðýr deðildir kimi zaman!
Sýr yüklü ölümlerini yoklamaya baþlarsýn, yaþam kokusuyla ellerinde.
Kendini koyduðun yere geri dönersin. Bulamazsýn.
'Yok'luðun çýðlýðý basar göz kapaklarýnýzýn aðýrlýðýný. Uykunuzu fýrlatýr.
El yordamlarýnýza sarýlýr eski ben'inizin cümleleri.
Ayrýlýk þehir gibi düþer sözlerinizin arasýna. Baðlantý mevcudiyetine nokta koymuþtur içinizde.
Rezil bir þarkýnýn, þiirin kazýklar arasý rüyasýný dilinizle çarparsýnýz.


sonra..bunca sancýlý hayattan..
Gürül gürül çaðladýðýnda coþku sarý sonbaharýn ayrýkotlarýnda, aþk biçilir umudun fýrtýnasýndan.

Derim ki, hüzne baðlý olsada içinin ýrmaklarý, getir ellerini bana.
Cemile adýný verdim bu gece sana,"aþk bir aðustos akþamý gibidir" diyen..
Kaçýr yüreðini soluk soluða sýðdýramadýðýn bir mektupla, kucaklan.
Poe'ya inat deðsin bu yangýn yeri avuç açmaya deðsin!
Güneþe çýkarmayý unutma yüreðini, yanmak için..kararan yaðmurlarla ýslanmadan.
Iþýkla delinecek aðrýlarýnýn kulaðý belli.
Cennete dön kýyamete yön veren dipsiz gözlerine sakladýðýn sevgi'li'yi.
Unutma ki,
bir sevginin çocuðu gibidir mutluluk, ateþe verirsin yanar,
günbatýmýndan gündoðumuna..