:: Anýlarým depreþti... býrakýn içecem...
Gönderen: orkun atila / Ýstanbul/Türkiye 26 Haziran 2006
	Yazýnýzý okurken gözümün önüne küçük burunlu, kývýrcýk saçlý mýzmýz bir kýz geldi: masada oturmuþ son kozunu oynuyor; hah iþte oldu... babasýnýn son salvosunu da iki damla göz yaþý ile geçiþtirdi (iyi rol keser ha!) küçük burun'u çaðrýþtýran kýza seslenen annesinin tavþan benzetmesi ama kývýrcýk niye ki? bunu bir ben biliyorum... hayatanýzdan damýttýðýnýz bir kaç satýr ile kaç kiþinin hayatýna girdiðinizi hiç bilebilir misiniz? mýzmýz tavþan, masada lakabýnýn gereðini yerine getirirken uzakta çok uzakta ufak bir ilçede yuvarlak yüzlü bir çocuk masadan kalkmýyor bir türlü; doydu hem de týka basa.. ama yemesi gerekiyor! daha doðrusu masadan kalkmamasý gerekiyor. Zira dakikalarca anne ve babasýnýn masada bekletmiþ veled (ekmek almaya gönderilmiþ, beþ dakikalýk mesafeden yaklaþýk bir saat sonra dönmüþtü: ne yapayým çocuklar misket oynar mýsýn dediler) babasýnýn "sen hele bir yemeðini bitir ben sana ne yapacaðýmý biliyorum" tehdidi karþýsýnda ancak masadan kalkmamayý bir çözüm olarak görmüþtü. Merhametli babanýn gazabýndan kurtulmuþtu ya, gece boyunca karný aðrýmýþtý.. ne hayallerinizi deðiþtirin deme cüreti var bende ne erkek arkadaþýnýzý... sevenleri ayýrmamak lazým! benim sizden talebim her ne yaparsanýz yapýn ama bizimle paylaþýn. Saygýlarýmla efendim, torkunc