D-o-s-t

Düþündüm...hep düþündüm...hala düþünüyorum...Neden güzel türkçemde her bir harf fütursuzca kullanýlýyor da þu anlamý büyük boyu küçük kelimede ki harfleri kullanan yok...Neden ASLI GÝBÝDÝR kaþesiyle onu damgalayan yok...Aramadan bulan yok...Arayan yok...
Katmer katmer aþk sözcüklerini acýlarla, mutluluklarla, isyanlarla yanyana getirenlerin neden bu dört harfi biraraya getiremediklerini düþünüyorum...
Duygularýn salt hicran,acý,anlýk heyecan,yýkýlmýþ gurur,bezginlik olmadýðý yaþamda DOST denen bir hazinenin varlýðýndan haberdar olmayanlarý düþünüyorum....
Saman alevi gibi sönen,egolarýn tatminiyle harekete geçen, sinsi saldýrýlarla zaferini kutlayan kelimeden bahsetmiyorum ben...
Ben bilinmeyenin bilinçle öðrenilip ,sonra yudum yudum içilerek tad alýnmasýndan bahsediyorum...
Ben arenada show yapan gülücüklerden,sahte kimlikle yaklaþanlardan en önemlisi SEVGÝ denen yine bodur ama anlamý büyük kelimeyi anlamsýzlýkla kullananlardan bahsediyorum...
Düþünüyorum o halde varým diyen filozofuma teþekkürler...Düþünmem gerekeni bana düþündürttüðü için...
Ben düþünemeyenlerden bahsediyorum...