Ak ak köpükler kapýþýr,
Bir yarýþtýr baþlar.
Yakamozu yakalayan kazanacaktýr oyunu.

Yakamoz sakindir, usuldur
Sakin olduðu kadar alýmlý,
Alýmlý olduðu kadar ulaþýlmazdýr.

Delikanlý ak köpük hýrslýdýr,
Hýrslý olduðu kadar aþkla dolu;
Alev alev yanan bir aþkla doludur.
Ýlk gördüðü günden beri vurgundur yakamoza,
Yakamoz da ilk gördüðü andan beri sevdalý ona.

Bir gün ak köpük öyle hýrçýnlaþýr ki
Yakalar tüm gücüyle yakamozu
Ve tutup kýyýya vurur onu.
Sarsýlýr yakamoz,
Kaçmaya çalýþýr önce.
Ak köpük sýmsýký kavrar onu
Ak köpük hoyratça öper onu.
Çýrpýnýr yakamoz,
Çýrpýndýkça tutuþur,
Tutuþtukça çýrpýnýr.
Ve dayanamayýp sonunda
Býrakýr kendini ak köpüðün delikanlý kollarýna.

Silik bir kýzýllýk belirir denizin üzerinde
Yakamoz ak köpüðün kollarýnda uysallaþýr,
Ak köpük de durulur yakamozun göðsünde.

Her ayrýlýþýn ardýndan her kavuþmada
Bazen usulcacýk dokunuþlarla seviþirken
Kimi zaman tutkuyla, özlemle sarýlýrlar birbirlerine,
Ayrýlmak istemezler hiç.
Ve güneþ her batýþýnda
Görevini aya devreder onlar ayrýlmasýnlar diye...