Bulutlarýn köþe bucak saklandýðý bir gün ve rüzgar uçurmak ister gibi esiyor; uðultusunu kulaklarda gizemli bir ezgiye dönüþtürerek.

Renkler artmýþ hafta sonunun tadýný çýkarmak için þehrin eðlence yerlerini doluþturan insanlar üzerinde. Zikreder gibi rüzgarýn etkisine kapýlýp baþlarýný sallayan çiçeklerin çeþitliliði de sarmýþ parklarý.

Bilirsin, sendeki yanlarý gördüm hep çiçeklerin renklerinde, zarafetinde, kokusunda ve dokusunda. Þu an da öyle fakat rüzgarýn etkisine kapýlmýþ olduklarýndan, önlerine de çýksam, çeviriyorlar yüzlerini. Garip.. yabancýlaþmýþlar. Ayný renk, ayný doku, ayný zarafet ve ayný koku… sensin iþte her birinin bir özünde… tenin, kokun, güzelliðin.. hepsi sen… bilmesem, tanýmamýþ olsam, garipsemem de söz konusu olmayacaktý. Ve kördüðüm gibi illet olan yüreðimde bu sancý oluþmayacaktý.

Bahar gelmiþ. Bahar seni müjdelemiþ tüm doðaya. Doða uyanmýþ ayazýn kuytulara kapattýðý dünyasýndan. Aðaçlar kökleriyle sýmsýký sarýlmýþlar ana bildikleri topraða: ki, hayat baþka türlü kavuþmaz dallarýna. Ve ben.. öyle baðlandým ki sana, topraðým görerek seni ve aðaç belleyerek kendimi, yaþamýn güzelliðini keþfettim varlýðýnla. Ne kadar sýký sarýldýysam sana, o kadar güçlendim ve özümün renklerini yansýttým. Yaprak yaprak, çiçek çiçek döküldüm üzerine. Ve bu yaþamsal güzellik hep öyle devam edecek sandým.

Hasret daðlamaya baþlayýnca anlýyor insan ayrýlýk acýsýnýn nasýl bir yara açtýðýný. Gel gör ki, yürekten baþlayan bu yara, bende her yanýmdan birden baþ gösterdi. Yoksun ve boþlukta çýrpýnýyor köklerim. Bu bahar senliðimdeki zamanlarýmýn sevincini yakalayamýyor ve kuruyorum habersizliðinde.

Gelincik öyle hassas bir çiçektir ki, dalýndan koparýldýðýnda, çok çabuk solar. Solmayý geciktirmek için dalý yakýlýr. Gariptir, o zarafeti ateþle, yani acýyla canlý tutarsýn. Buna raðmen, fazla uzun sürmez canlýlýðý. Yapraklarý birer birer dökülmeye baþlar. Aþk da gelincik gibidir. Ayrýlýk hemen boyun büktürür. Acýyla canlý kalýr aþk. Ve insanýn görüntüsü, gelinciðin yapraklarýný dökmesi gibi solgunlaþýr, deðiþir. Ýkisi arasýndaki fark; gelincik yaþamýný sürdüremezken, aþk, acýsýyla yýllar yýlý yüreðinde kalýr insanýn.

Yine de, hasretini ve hasretinin yarattýðý acýyý tatmamýþ olsaydým, varlýðýnýn mükemmelliðini de keþfedemeyecektim hiçbir zaman. Yüreðimdeki sancýda da sen olduðundan ve yokluðunun acýsýnda da olmaný istemelerim yattýðýndan, ve buna da aþk dendiðinden, býraktýðýn bu izleri de seviyorum, gelincik gibi yakýlmamý da: týpký yüreðini sevdiðim gibi…