Dalýp Giderim bazen denizin derinliðinde,
Uzaklara, sevdiklerimin yanýna.
Bazen anneme, babama, kardeþlerime,
Bazen arkadaþlarýma, dostlarýma.
Deniz bu uçsuz bucaksýz,
Götürür beni onlarýn yanýna.

Bugün bayram ne tuhaf!
Artýk aðlamýyorum doya doya.
Alýþtým gurbete, onlardan ayrý kalmaya.
Galiba onlarda alýþtý buna.
Ne gelen var...... ne giden!

Ah deniz bir bilsen, bir bilsen,
Ýçimde ne yangýnlar var?
Volkanlar ard arda alevlerini püskürtüyor.
Yine içimdeki seller, taþkýnlar
Bu alevleri söndürüyor.

Senin martýlarýn var karabataklarýn var,
Dalýyorlar içine koparýyorlar en derinliklerini.
Ama benim içimi bilen yok.
Bir girseler, bir koparsalar içimdeki yanlýzlýðý.
Bende özgürlüðüme kovuþsam senin gibi,
Alabildiðine uçsuz bucaksýz.