kývrým kývrým uzanan bir yol gibidir de hayat, yüreðin gurbetinde rehin kalan özlemleri aðlayan çocuk suretinde sunar, vakit akþamdýr, kuþlar sürü sürü selvi aðaçlarýna tüner, þehrin uzak bir köþesinden bir ezan sesi yýrtar sessizliði, sokaklar boþalýr perdeler çekilir. Yalnýzsan, kimsesizsen, sokak lambalarý yetmiyorsa aydýnlatmaya gönlünü ýþýklara da küsersin. Hanen virane, ýssýzlýðýn pür melâlindir artýk. Tutamaz ellerini geceni ýslatan, düþlerini kotaran, umudunun þafaðýnda körpeliðine yüz süren yabancýlýðýn. Gelir oturur tükenmiþliðin yaný baþýna, bir yudum su, bir nefeslik sigara, bir avuç keder, küçülüp uzaklaþan gözler... Geceninsindir, adý konulamayan kederlerin avuçlarýnda oradan oraya uçuþan kör bir kelebek gibi çaresiz, pencerenden sýzan sokak lambasý ýþýðý kadar huzursuz ve ruhsuz, gözlerine perde perde inen gurbet kadar kimliksiz, dilsiz ve biçimsizsindir artýk. Deðiþtiremez seni hiçbir þey, yüreðin soðumaz, sýlan rehindir hasretin tarifsiz deli tay.

Bir çocuðun üþüyen elleri gibidir bazan hayat, hiçbir þeyin moraran ellerini kendisine sunulan pýrýl pýrýl bir oyuncak, bir parça çikolata, bir külah dondurma kadar ýsýtamayacaðý gibi önünde ceketlerin düðmelenmesi, arkandan kalabalýklarýn usul adýmlarla yürümesi, ceplerindeki þiþkinlik, her yandan selamlanmak; bir gülü koklaman, yaðmura dokunabilmen, bir kelebeðin omuzlarýna konmasý, bir bebeðin yüzüne tebessüm etmesi kadar soðuyan yüreðini, kýraðý düþmüþ gençliðini, umudunu sevincini her þeyini ýsýtamayabilir. Yoksun ve yoksulsundur, çiçekler arasýnda taþ, böcekler içinde kuþ.

Bazan itibarlý bir orospudur. Gelir en güzel yerinde gecenin býrakýr da etini alamazsýn ruhunu, geçen yýllar kadar vefasýzdýr. Hazýrsýndýr; filizlenen gençliðini, pas tutmuþ umudunu, göveren direncini avuçlarýna býrakmaya, baþýný koyup dizlerine bir ömür aðlamaya, bir ceylan gibi vurulmaya. Oysa inanamazsýn kelimelerin yalan suretin hayal olduðuna. Bir nisan yaðmuru gibi birkaç damla yaðar geçer de sende biriken bir nehirlik hüzündür sadece.
Çoðu zaman sýrnaþýk bir sevgili gibi gelir sokulur en zayýf anýnda. Tutmak istersin ellerini, bastýrmak için yüreðine, yüreðindeki öfkeli sese sesteki kedere.Tutamazsýn kayýp gider avuçlarýndan kalakalýrsýn.Yalnýz aynalarda suretin duvarlarda sesin kalýr. Bir güle kýyamadýðýn, bir çocuðu aðlatamadýðýn, güneþe borçlu, insanlara dost hissettiðin,ölmeden öldüðün içindir hepsi.

Boþver aldýrma, kazanan hayat olsa da yenilen sen deðilsin. Al yüreðini eline, sevincini tazele, gülümse...